İşyeri Kabalığının Öznel İyi Oluş Haline Etkisi

Year 2018, , 75 - 87, 20.04.2018

Özlem Küçük Ayşehan Çakıcı

https://doi.org/10.18394/iid.368835

Cited By: 8

Abstract

Çalışma
yaşamında, çalışanlar ve yönetici davranışları karşılıklı olarak bireylerin
anlık mutluluklarına yansıyabilmektedir. Dolayısıyla iş yaşamında yöneticilerin
kaba davranışları, çalışanların kendilerini nasıl hissettiklerine önemli ölçüde
etki edebilmektedir. Bu çerçevede, işyeri kabalığının çalışanların öznel iyi
oluş haline etkisini belirlemek amacıyla bir araştırma yapılmıştır.  Veriler, literatüre dayalı geliştirilen bir
anket ile derlenmiştir. Anket, 2017 yılı Ocak-Mart ayları arasında kolayda
örnekleme yöntemi kullanılarak, Mersin ilindeki kamu ve özel sektör
kurumlarında çalışan 477 kişiye yüz yüze ve e-posta yoluyla uygulanmıştır.
Verilerin analizinde; tanımlayıcı istatistiklerin yanı sıra faktör ve regresyon
analizlerinden faydalanılmıştır. Yönetici kabalığındaki bir birimlik artışın
çalışanın genel öznel iyi oluş halini 0,215 birim azaltırken, iş
arkadaşlarından kaynaklı kabalığın 0,150 birim azalttığı tespit edilmiştir.
İşyeri kabalığının çalışanların öznel iyi oluşlarını %9 oranında
açıklayabildiği bulunmuştur. Makale, yöneticilerin işletme başarısında çalışan
mutluluğunun yadsınamaz bir gerçek olduğunu dikkate almaları ve bu nedenle de
ilişkilerde kabalığın yerinin nezakete bırakılmasına ilişkin önerilerle son
bulmaktadır.

Keywords

İşyeri Kabalığı, Öznel İyi Oluş

The Effect of Workplace Incivility on Subjective Well-Being

Abstract

In working life, employees’ and managers’
behaviors may be mutually reflected to the instant happiness of the individual.
Therefore, the incivil behaviors of managers in business life may have a
significant effect on how employees feel themselves. In this scope, a research
was conducted to determine the effect of workplace incivility on the subjective
well-being of employees. The data were collected through a questionnaire which
was developed based on the literature. The questionnaire was applied to 477
people working for the public and private sector institutions in Mersin
province between January-March 2017, by face to face and e-mail via convenience
sampling method.  The data were analyzed by
descriptive statistics as well as factor and regression analysis. It was found
that one unit increase in the managers’ incivility reduced the general
subjective well-being of the employees by 0.215 units, while the workers
derived rudeness decreased by 0.150 units. It was determined that workplace
incivility explained 9% of employees' subjective well-being. The article ends
with the recommendation that managers should take into account of employees’
happiness is an undeniable fact in organizational performance and therefore,
with the suggestions that incivility at relations should leave its place to
politeness.

Keywords

Glass ceiling, Glass cliff, Prejudice, Gender

References

• Acaboğa, A. (2007). Din-mutluluk ilişkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.
• Alpar, R. (2012). Spor, sağlık ve eğitim bilimlerinden örneklerle uygulamalı istatistik ve geçerlilik-güvenilirlik –SPSS’de çözümleme adımları ile birlikte. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Akdoğan, A. & Polatcı, S. (2013). Psikolojik Sermayenin Performans Üzerindeki Etkisinde İş Aile Yayılımı ve Psikolojik İyi Oluşun Etkisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 273-293.
• Andersson, L. M. & Pearson, C. M. (1999). Tit for tat? The spiraling effect of incivility in the workplace. Academy of management review, 24(3), 452-471.
• Blau, G. & Andersson, L. (2005). Testing a measure of instigated workplace incivility. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 78(4), 595-614.
• Boysan, M., (2012). Üniversite öğrencilerinde erken dönem uyumsuz şemalar, başa çıkma stilleri ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkilere yönelik bir model sınaması (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Caza, B. B. & Cortina, L. M. (2007). From insult to injury: Explaining the impact of incivility. Basic and Applied Social Psychology, 29(4), 335-350
• Cortina, L. M. & Magley, V. J. (2009). Patterns and profiles of response to incivility in the workplace. Journal of Occupational Health Psychology, 14(3), 272–288.
• Cortina, L. M., Magley, V. J., Williams, J. H. & Langhout, R. D. (2001). Incivility in the workplace: incidence and impact. Journal of occupational health psychology, 6(1), 64-80.
• Çakıcı A. & Çakıcı A. C. (2006, Nisan). The place of politeness statements and request forms in superior-subordinate relationship. 4th International Symposium, International Business Administration. Silesian University in Opava, Town of Karvina.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• Diener, E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. American Psychologist, 55(1), 34-43.
• Diener, E., Lucas, R. E. & Oishi, S. (2002). Subjective well-being: The science of happiness and life satisfaction. The Handbook of Positive Psychology, 5, 63-73.
• Diener, E., Suh, E. M., Lucas, R. E. & Smith, H. L. (1999). Subjective well-being: Three decades of progress. Psychological Bulletin, 125(2), 276–302.
• Doğan, T. & Eryılmaz A. (2012). İş yaşamında öznel iyi oluş: Utrecht işe bağlılık ölçeğinin psikometrik niteliklerinin incelenmesi. Klinik Psikiyatri Dergisi, 15, 49-55.
• Doğan, T., & Sapmaz, F. (2012). Oxford mutluluk ölçeği Türkçe formunun psikometrik özelliklerinin üniversite öğrencilerinde incelenmesi. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 25, 297-304.
• Edisan, Z. & Kadıoğlu, F. (2013). Yaşam kalitesi kavramının antik dönemdeki öncülleri. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Lokman Hekim Tıp Tarihi ve Folklorik Tıp Dergisi, 3(3), 1-4.
• Foulk, T. (2015, 22 Temmuz). You should really be nicer to your colleagues rud behavior is contagious. http://time.com/3967550/workplace-rude-behavior/
• Güngör Delen, M. (2010). Çalışma hayatında işyeri kabalığı olgusu. Maliye Araştırma Merkezi Konferansları, İstanbul.
• Güriş, S. & Astar, M. (2015). Bilimsel araştırmalarda SPSS ile istatistik. İstanbul: Der Yayınları.
• Hills, P. & Argyle, M. (2002). The Oxford Happiness Questionnaire: A compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and İndividual Differences, 33(7), 1073-1082.
• Kalaycı, Ş. (2014). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Kanten, P. (2014). İşyeri nezaketsizliğinin sosyal kaytarma davranışı ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisinde duygusal tükenmenin aracılık rolü. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 11-26.
• Karabey C. N. (2015). Örgütlerde üretkenlik yanlısı (prososyal) ve üretkenlik karşıtı (sapkın) davranışlar. Örgütsel Davranış içinde. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları.
• Korkut-Owen & Owen (2012). İyilik hali yıldızı modeli, uygulanması ve değerlendirilmesi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 3(9),24-33.
• Kowalski, R. M. (2003). The escalation of incivility in western culture. The International Scope Review, 5(9), 100-125.
• Lim, S., Cortina, L. M. & Magley, V. J. (2008). Personal and workgroup incivility: Impact on work and health outcomes. Journal of Applied Psychology, 93(1), 95-107.
• Lim, S. & Cortina, L. M. (2005). Interpersonal mistreatment in the workplace: The interface and impact of general incivility and sexual harassment. Journal of Applied Psychology, 90, 483–496.
• Meral, B. F. (2014). Kişisel iyi oluş indeksi-yetişkin Türkçe formunun psikometrik özellikleri. The Journal of Happiness and Well-Being, 2(2), 119-131.
• Myers D. G. & Diener E. (1995). Who is happy? Psychological Sience, 6 (1), 10-19.
• Pearson, C. M. & Porath, C. L. (2005). On the nature, consequences and remedies of workplace incivility: No time for “nice”? Think again. The Academy of Management Executive, 19(1), 7-18.
• Pearson, C. M., Andersson L. M. & Wegner J. W. (2001). When workers flout convention: A study of workplace ıncivility. Human Relations, 54(11), 1387-1419.
• Polatcı, S. (2011). Psikolojik sermayenin performans üzerindeki etkisinde iş aile yayılımı ve psikolojik iyi oluşun rolü (Yayımlanmamış doktora tezi). Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
• Polatçı, S. & Özçalık, F. (2013). Yapısal ve psikolojik güçlendirmenin işyeri nezaketsizliği ve tükenmişlik etkisi. İşletme Bilimleri Dergisi, 1(1), 17-34.
• Porath, C. L. & Pearson, C. M. (2010). The cost of bad behavior. Organizational Dynamics, 39(1), 64-71.
• Porath, C. L. & Pearson, C. M. (2013). The price of incivility. Harvard Business Review, 91(1-2), 114-121
• Post P., Post A.,Post L. & Senning D. P. (2016). Nezaket Avantajı: İş hayatında başarı için kişisel beceriler. (F. Yanık, Çev.). İstanbul: Optimist Kitap.
• Robbins, S. P. & Judge, T. A. (2012). Örgütsel Davranış. (İ. Erdem, Çev.). İstanbul: Nobel Yayınları.
• Sarıcaoğlu, H. (2011). Üniversite öğrencilerinin psikolojik iyi olma düzeylerinin kişilik özellikleri ve öz-anlayış açısından incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Schilpzand, P., De Pater, I. E. & Erez, A. (2014). Workplace incivility: A review of the literature and agenda for future research. Journal of Organizational Behavior, 37, 57-88.
• SGK, Türkiye Cumhuriyeti Sosyal Güvenlik Kurumu, (2017, Ocak). Aylık istatistik raporu. Nisan 10, 2017 tarihinde http://www.sgk.gov.tr adresinden alınmıştır.
• Shim, J. (2010). The relationship between workplace incivility and the intention to share knowledge: The moderating effects of collaborative climate and personality traits (Doktora tezi). University of Minnesota.
• Sliter, M., Sliter, K. & Jex, S. (2012). The employee as a punching bag: The effect of multiple sources of incivility on employee withdrawal behavior and sales performance. Journal of Organizational Behavior, 33(1), 121-139.
• Smith, L. M., Andrusyszyn, M. A. & Laschinger, H. K. S. (2010). Effects of workplace ıncivility and empowerment on newly-graduated nurses’ organizational commitment. Journal of Nursing Management, 18, 1004-1015.
• Taştan, S. B. (2014). İşyeri nezaketsizliğini öngören örgütsel ve durumsal önceller ile çalışanların davranışsal sonuçları arasındaki ilişkinin ve sosyo-psikolojik kaynakların rolünün incelenmesi: Sağlık kurumlarında yapılan bir araştırma. “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 16(3), 60-75.
• Torkelson, E., Holm, K. & Bäckström, M. (2016). Workplace incivility in a Swedish context. Nordic Journal of Working Life Studies, 6(2), 3.
• Trudel, J. & Reio Jr., T. G. (2011). Managing workplace incivility: The role of conflict management styles-antecedent or antidote? Human Resource Development Quarterly, 22(4), 395-423.
• Tuzgöl Dost., M. (2005). Öznel İyi Oluş Ölçeği'nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(23), 103-111.
• Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006) Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Yavuz Ç. (2006). Rehberlik ve psikolojik danışmanlık öğrencilerinde öznel iyi olma hali, psikiyatrik belirtiler ve bazı kişilik özellikleri: Karşılaştırmalı bir çalışma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi. İstanbul.
• Yetim, Ü. (2001), Toplumdan bireye mutluluk resimleri. İstanbul: Bağlam Yayınları.
• Yurcu, G. (2014). Konaklama işletmelerinde çalışanların örgütsel vatandaşlık davranışlarının iş doyumu ve öznel iyi oluşlarına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
• Zauderer, D. G. (2002). Workplace incivility and the management of human capital. The Public Manager, 31(1), 36-42.