The prevalence of Attention-Deficit and Hyperactivity Disorder (ADHD) is reported as 8% in childhood, 6% in adolescence and 4% in adulthood approximately. ADHD leads to inability to focus on work for people and may be an obstacle to progress in people’s careers. Individuals with Attention-Deficit and Hyperactivity Disorder may start a lot of work at the same time and unable to finish the most of it. In this study Attention-Deficit and Hyperactivity Disorder levels have been determined at work places and its relationships with several demographic variables have been analyzed. In this study, “Self-Report Scale of Attention Deficit Hyperactivity Disorder in Adults (ASRS)” by WHO (World Health Organization) has been utilized. The validity and reliability study of Turkish form was done by Dogan et al. (2009). The population of the research is the employees reached on the internet. The sample in the study consists of randomly selected 500 people. In the end of the study, it has been seen that 2.4% of the employees have ADH). The T-Test analysis indicates that no significant difference has been found between managers and employees for ADHD.
Attention Deficit Hyperactivity; Business Performance; Business Productivity; Career Development
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) yaygınlığı yaklaşık olarak çocuklukta % 8, ergenlikte % 6 ve erişkinlikte % 4 olarak bildirilmektedir. DEHB, kişilerde işe odaklanamamaya yol açmakta bu da kariyerde ilerlemeye engel olabilmektedir. DEHB olan kişiler birçok işe aynı anda başlamakta ve birçoğunu bitirememektedirler. Bu araştırmada, işyerinde dikkat eksikliği ve hiperaktivite düzeyi belirlenerek bazı demografik değişkenlerle arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırmada Dünya Sağlık Örgütü’nün “Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Kendi Bildirim Ölçeği (ASRS)” kullanılmıştır. Ölçeğin Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması Doğan ve arkadaşları (2009) tarafından yapılmıştır. Araştırmanın evrenini internet ortamında ulaşılan çalışanlar oluşturmaktadır. Örneklem ise, bu çalışanlar arasından rastgele seçilen 500 kişidir. Araştırma sonucunda, çalışanlarda %2,4 oranında DEHB saptanmıştır. Farklılıklara yönelik yapılan, T testi analizi sonucunda; DEHB olan yönetici ve çalışanlar arasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | October 21, 2016 |
Submission Date | June 27, 2015 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 3 Issue: 2 |
İş ve İnsan Dergisi (e-ISSN 2148-967X) Creative Commons Alıntı-LisansDevam 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.