Yeni
Türk edebiyatının en önemli isimlerinden biri olan Nâbizâde Nâzım, Tanzimat
döneminin ikinci kuşak yazarlarındandır. Bazı araştırmacılar, bu kuşağa “Ara
Kuşak” (ya da Ara Nesil) adını da vermektedirler. Nâbizâde Nâzım, yayım
hayatına deneme ile başlamış daha sonra şiir, öykü ve roman türlerinde de eserler
vermeye devam etmiştir. Seyyie-i Tesâmüh
(Hoşgörünün Kötülüğü) hikâyesinin yer aldığı Hâlâ Güzel isimli kitabı, yazarın
1886-1891 yılları arasında, uzun öykü türünde yayımladığı hikâyeler içerisinde
yer almaktadır. Bu hikâyeler edebiyatımızda önemli münakaşaların ortaya çıktığı
bir dönemde kaleme alınmıştır. Beşir Fuad’ın hakîkiyyun (realizim-natüralizm)
görüşüne karşı, Menemenlizâde Mehmet Tâhir’in hayâliyyun’u (romantizm)
savunması şeklinde başlayan bu münakaşalara, Nâbizâde Nâzım, hakîkiyyun’a örnek
olmak ve destek vermek üzere hikâyeler yazarak katılmıştır. Yazımızda Nâbizâde
Nâzım’ın hayatı, edebî kişiliği ve hikâyeciliği hakkında bilgi verilecek, daha
sonra edebiyatımızın önemli tartışmalarından biri olan
“hayâliyyun-hakîkiyyun”dan bahsedilerek yazarın Seyyie-i Tesâmüh isimli hikâyesi bu bağlamda incelenerek değerlendirilecektir.
Ayrıca Osmanlı toplumunun ve basımının durumunun yanında bunların aksayan
yönleri de hikâyeden ve edebiyat-toplum ilişkisinden yola çıkılarak eleştirel
bir bakış açısıyla irdelenecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | August 12, 2019 |
Submission Date | June 10, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 5 Issue: 11 |
International Journal of Humanities and Education (IJHE)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivatives 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0) International License.