15. ve 16. Yüzyıllarda, başta İtalya olmak üzere özellikle Avrupa kıtasında hızla kabul edilip yayılan
Rönesans sanatı içerisinde resim sanatının da önemli bir paydaş olduğu görülmektedir. Rönesans
dönemi içerisinde Jan Van Eyck, özellikle Flaman resim sanatında öne çıkan en önemli ressamlardan
birisidir. Jan Van Eyck, Gotik dönemde ele alınmış dinsel içerikli çalışmalara Rönesans döneminde
de doğa ve mimari unsurları da ekleyerek önemli eserler ortaya çıkarmıştır. 16. Yüzyıl ortalarında
tartışılmaya başlanan göstergebilim, insanın anlama yetisinin ele alındığı, göstergeleri çözümleme
öğretisi olarak algılanan bir disiplindir. Göstergebilim içerisinde anlamlandırma önemli olup,
anlamlandıran kişinin tüm bilgi ve etkinliklerini içerir.
Bu çalışmada Ronald Barthes’ın geniş bir kitle tarafından kabul görmüş göstergebilim yöntemi ile
ressam Jan Van Eyck’in 3 eserinde görülen göstergeler içerisinde özellikle giysiler ve aksesuarlar,
Barthes’ın yönteminde tanımlanan göstergebilim öğeleri (gösteren/düzanlam, gösterilen/yananlam
ve dizim-dizge) kullanılarak incelenmiştir. Çalışma nitel bir araştırma olup tarama modellidir.
Araştırmada Jan Van Eyck’in resimlerindeki göstergelerin moda tarihi açısından göstergebilim
yoluyla incelenmesi ve analiz edilmesi amaçlanmıştır. Eserlerde iletilen mesajlar özellikle giysi
bağlamında görsel iletişim kullanılarak değerlendirilmiştir. Çalışmada Jan Van Eyck’in resimlerinde
Geç Gotik, Erken Rönesans dönemleri açıdan kullanılan giysilerin model ve kesim özellikleri (kumaş,
kalıp, süsleme) ve resim içerisindeki, erkek, kadın, çocuk, melek ve hayvan figürleri, figürlerdeki
aksesuarlar, iç mekânda; koltuk, yatak, masa, halı, çiçek gibi nesneler ve objeler, kemerli sütun,
vitray cam, yer karoları gibi mimari detaylar göstergebilim kullanılarak irdelenmiştir. Çalışmaya
dâhil edilen resim tabloları incelendiğinde; dönemin tüm özelliklerini yansıttığı sonucuna ulaşılmıştır.
In 15th and 16th centuries, the art of painting is an significant stakeholder in Renaissance art which
is rapidly accepted and spread in Europe, especially in Italy. Jan Van Eyck is one of the most
important painters especially in Flemish painting in the Renaissance period. Jan Van Eyck created
important artpieces by adding natural and architectural elements in Renaissance period to religious
works that was created in Gothic period. Semiotics, which began to be discussed in the middle of
the 16th century, is a discipline which is perceived as the teaching of analyzing the indicators and
the comprehension ability of the human. In semiology, interpretation is important and includes all
information and activities of the person who makes sense.
In this study, Ronald Barthes’ widely accepted semiotics method was used. The
garments found in the three works of Jan Van Eyck were examined using the semiotic
elements (indicative / denotation, displayed / connation and syntax-string) defined
in the Barthes method. The study is a qualitative research and screening model.
The study is a qualitative research and screening model. In the research, it is aimed to examine and
analyze the indicators in Jan Van Eyck’s paintings in terms of fashion history through semiotics. The
messages transmitted in the works were evaluated using visual communication, especially in the
context of clothing.
In the study Jan Van Eyck’s paintings that were drawn in the late gothic to early Renaissance period
were examined using semiotics in terms of models and cut features of the pattern (fabric, mold,
adornment) In the pictures, men, women, children, angel and animal figures, accessories in the
interior, and in the interior; architectural details such as armchairs, beds, tables, carpets, flowers,
arches, arched columns, stained glass, floor tiles were again examined using semiotics. When the
paintings included in the study were examined; It is concluded that it reflects all the features of the
periods.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 7 |