Data Presentation Form or Style

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 3, 392 - 398, 30.09.2017

Kerime Üstünova

Öz

Knowledge presentation is at the disposal of the sender and the purpose is to ensure the coded units correctly by the receiver. Data entry is made to reach the aim. When this is done the language rules are worked in line with coherence and consistency principles, the least effort law is considered and all the methods and ways of expressions that are offered by language are used. When language is used, it is not ignored that the information presented in the sentence set the stage for the information to be presented later. Thus it is treated in such a way as to provide the basis for the information presented in the next sentence or sentence in each sentence. It is applied the repetitions for to access or be clinched messages; ways to blend old knowledge with new knowledge are sought. Such ways are found and such methods are created, so both old knowledge is used and it is struggled for not to become clear that old information is used; it is tried so that it is not understood that the style is repeated.When these are performed, the metalanguage is used, the aesthetic values are preserved, it is care that not to damage the structural properties of the language and the style is formed without realizing it. Because of the style can be described as “data presentation form”. The way to do the style analysis will go through examining how to use the language and this means examining the gramer. Therefore the syntax, syntagm format, manner of putting forward the important knowledge, direction of meaning; knowledge presentation, blending old knowledge with new knowledge; affirmation-negation, interrogation-answer, reason-result, usage of antonymy relationships; repetitions, surface structure-underlying structure relationships; everything about the sentence, such as number of elements, qualifications of the predicate, form of administration of elements of sentence; word selection and frequency, even affix, voice selection should be considered as determinants of the stylistic characteristics of the sender.

Anahtar Kelimeler

Style, data presentation, old knowledge, new knowledge, repetitions

Veri Sunumu Biçimi ya da Üslup

Öz

Bilgi sunumu, vericinin tasarrufundadır ve amaç, kodlananların alıcı tarafından doğru olarak çözülmesidir. Hedefe ulaşmak için bağdaşıklık ve tutarlılık ilkeleri doğrultusunda dilin kuralları işletilerek; estetik değerler, en az çaba yasası gözetilerek; dilin sunduğu bütün yöntemler, anlatım yolları kullanılarak veri girişi yapılır. Dil kullanılırken cümlede sunulan bilginin daha sonra sunulacak bilgilere zemin hazırladığı göz ardı edilmez. Bu nedenle her cümlede, sonraki cümle(ler)de sunulan bilginin temelini atacak biçimde davranılır. Mesajların yerine ulaşması için tekrarlara başvurulur; eski bilgiyle yeni bilgiyi harmanlama yolları aranır. Öyle yollar bulunur, yöntemler yaratılır ki hem eski bilgi kullanılır hem eski bilginin kullanıldığı belli olmasın diye çabalanır; tarzın yinelendiği anlaşılmasın diye çalışılır. Bunlar gerçekleştirilirken üst dil kullanılır, estetik değerler korunur, dilin yapısal özelliklerine zarar vermemeye özen gösterilir ve farkına varmadan üslup biçimlenmiş olur. Dolayısıyla üslup, “veri sunumu biçimi” olarak nitelendirilebilir. Üslup incelemesi yapmanın yolu, dili kullanma biçimini incelemekten geçecektir ki bu da dilbilgisi incelemesi anlamına gelir. Bu nedenle sözün dizimi, önemsenen bilginin öne çıkarılma tarzı, anlamın yönlendirilişi; eski bilginin yeni bilgiyle harmanlanışı; olumluluk-olumsuzluk, soru-cevap, neden-sonuç, karşıtlık ilişkilerinin kullanımı; tekrarlar, yüzey yapı-derin yapı ilişkileri; öge sayısından yüklemin niteliklerine, cümle ögelerinin yönetim biçimine kadar cümleye dair ne varsa üslup özelliklerini tanımlayan belirleyiciler olarak değerlendirilmelidir.

Anahtar Kelimeler

Üslup, veri sunumu, eski bilgi, yeni bilgi, tekrarlar

Kaynakça

• ASENA, Duygu (2006). Kahramanlar Hep Erkek, İstanbul: Doğan Kitap.
• BALCI, Ali (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma, Yöntem Teknik ve İlkeler (12. baskı), Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• BÖREKÇİ, Muhsine ve TEPELİ, Yusuf (1996). “Tarık Buğra’nın ‘Ömer’ Adlı Hikâyesinin Dil ve Üslup Açısından Tahlili”, Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S. 6, s. 29-66.
• BULAK, Şahap (2016). “Bir Mikro Üslup İnceleme Denemesi: Ahmed Arif’in Merhaba, İçerde, Ay Karanlık Şiirlerinde Üslup”, Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S. 55, s. 277-304.
• ÇÜRÜK, M. Selcen (2013). “Olumsuzluğun Üstdilsel Kullanımına Dair”, Türkbilig, S. 26, s. 91,106.
• GÜNDOĞDU, Ayşe Eda (2012). “Haldun Taner’in Konçinalar Adlı Öyküsünün Biçembilimsel Açıdan İncelenmesi”, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S. 8, s. 40-50.
• GÜNEY, Zerrin (2003). “Üslup Özellikleri Açısından BerciKristin Çöp Masalları”, Folklor / Edebiyat, S. 73, s. 23-48.