Öz
Yabancı dil olarak Türkçenin öğretiminde karşılaşılan sorunlardan biri de kullanılan metinlerin hedef kitleye uygun olmaması
ve bu metinlerin çoğu zaman Türk kültürünü yansıtma açısından yetersizliğidir. Bu araştırmada yabancı dil olarak Türkçe
öğretiminde hem Türk kültürünün hem de yabancı dili öğrenenlerin geldiği kültürün bir parçası olan “ortak metinlerin”
yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerin okuduklarını anlama becerisi ve okumaya ilişkin tutum üzerindeki etkililiğinin tespiti
amaçlanmıştır. Çalışmada “ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel model” kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma evrenini,
2017–2018 öğretim yılında Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı (YTB) tarafından İstanbul’daki devlet
üniversitelerinde burslu olarak Türkçe öğrenmeleri için seçilen Suriyeli göçmenler oluşturmaktadır. Bu evrenden Yıldız Teknik
Üniversitesi TÖMER’de Türkçe öğrenmeye devam eden 60 tanesi örneklem olarak seçilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre
yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerin, Türkçe öğrenme sürecinde karşılaştıkları ve kendi kültürlerinden aşina oldukları
Türkçe yazılmış “ortak metinleri” okumaya karşı geliştirdikleri olumlu tutum, ilk kez karşılaştıkları ve kendi kültürlerinden
aşina olmadıkları Türkçe yazılmış metinleri okumaya göre daha yüksektir. Ayrıca bu öğrencilerin metni okumaya ilişkin
olumlu tutumları arttıkça okuduklarını anlama düzeyleri de artmaktadır. Yine araştırma sonuçlarına göre yabancı dil olarak
Türkçe öğrenenler kendi kültüründen aşina oldukları metinleri hem daha iyi anlamakta hem de daha iyi hatırlamaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ağar, M. E. (2004). Türkçe öğretiminin tarihçesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1, 1-10. Akyol, H. (2010). Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Aktaş, N. & Ertem, S. (2016). Okuma öncesi strateji öğretiminin ekrandan okuduğunu anlama düzeyine etkisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4 (36), 131-157.
- Alyılmaz, C. (2010). Türkçe öğretiminin sorunları. Turkish Studies, 5(3), 728–749.
- Baker, T. & Wigfield, A. (1999). Dimensions of children’s motivation for reading and heir relations to reading activity and reading achievement. Reading Research Quarterly, 34, 2- 29.
- Barın, E. (2003). Yabancılara Türkçenin öğretiminde temel söz varlığının önemi. TÜBAR, 13 (2), 311- 317.
- Barın, E. (2004). Yabancılara Türkçe öğretiminde ilkeler. Türkiyat Araştırmaları, 1(1) 19-30.
- Başaran, M. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin hikâye edici metinlere ilişkin tercihleri. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Öz
One of the problems encountered in teaching Turkish as a foreign language is that the texts used are not suitable for the target
audience and these texts are often insufficient to reflect Turkish culture. In this study, it is aimed to determine the effectiveness
of “common texts which are a part of both Turkish culture and foreign language culture in teaching Turkish as a foreign
language on Turkish Language Learners' reading skills and attitude towards reading. In the study, “pre-test and post-test with
control group experimental model” was used. The population of the study consists of Syrian immigrants who were selected by
the Presidency of Abroad Turks and Relative Communities (YTB) in 2017-2018 academic year to study Turkish as scholarships
at state universities in Istanbul. Sixty of these students, who continue to learn Turkish at Yıldız Technical University TÖMER,
were selected as samples. According to the results of the study, the positive attitude towards reading developed by the learners
of Turkish as a foreign language common texts is higher than that first time readied Turkish texts. In addition, as these students'
positive attitudes towards reading the text increases, their level of comprehension increases. Finally, according to the results of
the research, the learners of Turkish as a foreign language both understand and remember the common texts better.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ağar, M. E. (2004). Türkçe öğretiminin tarihçesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1, 1-10. Akyol, H. (2010). Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Aktaş, N. & Ertem, S. (2016). Okuma öncesi strateji öğretiminin ekrandan okuduğunu anlama düzeyine etkisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4 (36), 131-157.
- Alyılmaz, C. (2010). Türkçe öğretiminin sorunları. Turkish Studies, 5(3), 728–749.
- Baker, T. & Wigfield, A. (1999). Dimensions of children’s motivation for reading and heir relations to reading activity and reading achievement. Reading Research Quarterly, 34, 2- 29.
- Barın, E. (2003). Yabancılara Türkçenin öğretiminde temel söz varlığının önemi. TÜBAR, 13 (2), 311- 317.
- Barın, E. (2004). Yabancılara Türkçe öğretiminde ilkeler. Türkiyat Araştırmaları, 1(1) 19-30.
- Başaran, M. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin hikâye edici metinlere ilişkin tercihleri. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Türkçe Eğitimi |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Mart 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 8 Sayı: 1 |
