ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Year 2017, Volume: 2 Issue: 2, 1 - 20, 29.04.2017

Ayfer Kadakal Birol Alver

Abstract

Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerinin cinsiyet, sınıf düzeyleri, öğrenim alanı, genel akademik başarı
durumu, problem çözme stratejileri, algılanan ana baba tutumu, teknolojik araç
kullanma sıklığı, algılanan sosyo-ekonomik düzey, spor yapma durumu, sanatla
uğraşma durumu değişkenleri açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırma
betimleme türünde olup, ilişkisel modele dayalı bir çalışmadır. Bu araştırmada
tarama (survey) ve anket tekniği kullanılmıştır Araştırmanın evrenini 2012-2013
eğitim öğretim yılında Bayburt Üniversitesi’nde öğrenim gören eğitim fakültesi
ve iktisadi idari bilimler fakültesi öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise 2012-2013 eğitim öğretim
yılında Bayburt Üniversitesi’nin iktisat, işletme, sınıf öğretmenliği, fen
bilgisi öğretmenliği bölümlerinde öğrenim gören 720 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak
“Korkut (1996) tarafından geliştirilen İletişim Becerilerini Değerlendirme
Ölçeği” uygulanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler üzerinde frekans
dağılımı, bağımsız gruplar için t testi, tek yönlü varyans analizi (One Way
Anova) ve Kruskal-Wallis analizi yapılmıştır. Araştırmada özetle şu bulgulara
ulaşılmıştır:Üniversite öğrencilerinin öğrenim alanları, genel akademik
başarıları, problem çözme teknikleri ve spor yapma durumları ile iletişim
becerileri arasında pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Buna karşılık üniversite öğrencilerinin cinsiyet,
algılanan ana-baba tutumu, sınıf düzeyleri, teknolojik araç kullanma sıklığı,
algılanan sosyo-ekonomik düzey, sanatla uğraşma durumları ile iletişim
becerileri arasında anlamlı bir farklılaşma bulunamamıştır.

Keywords

Üniversite öğrencisi, iletişim, iletişim becerisi

References

• Baltaş, Z. ve Baltaş, A. (1992). Bedenin Dili. (32. Basım) İstanbul: Remzi Kitabevi
• Baltaş A, Ürkmez İ. ve Sevil İ. (2007). Satışta İletişim ve Beden Dili. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Burgoon, J. K. and Buller D.B. (1996). Interpersonal Deception Theory. Communication Theor, 6, 203-242.
• Cüceloğlu, D. (2006). .İletişim Donanımları ‘Keşke’siz Bir Yaşam İçin İletişim. (25. Basım) İstanbul: Remzi Kitabevi
• Dökmen Ü. (2006). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Dökmen, Ü. (2008) Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. (35. Basım) İstanbul: Remzi Kitabevi
• Erdoğan, İ. (2002). İletişimi Anlama. (1. Basım) Ankara: Pozitif Matbaacılık.
• Evliyaoğlu, G. (1987). İletişim Psikolojisi Psikolojik İletişim. (1. Basım) Ankara: Gazeteciler Cemiyeti Yayınları
• Gordon, T. (2002). Etkili Anne Baba Eğitiminde Uygulamalar. (8. Basım). (Çev. E. Aksay). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Kaya, A. (2011). Kişilerarası İlişkiler ve etkili iletişim. (3. Basım) Ankara: Pegem Akademi.
• Korkut, F. (2005).Yetişkinlere Yönelik İletişim Becerileri Eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-149
• McShane, S.L. & Glinow, M.A.V. (2000). Organizational Bahavior. New York:McGraw Hill
• Oskay, Ü. (2005). İletişimin A B C’si. (4. Basım) İstanbul: Derya Yayınevi.
• Tuna, Y. Birsen, Ö. Erzurum, F. Küçük, M. Çolak, F. Ü.ve Özkoçak, L. (2012). İletişim. (1). Ankara: Pegem Akademi.
• Tayfun, R. (2007). Etkili İletişim ve Beden Dili. (1. Basım) Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.