Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Bölgesel Ağızlara Yer Verilmesi Üzerine Bir Değerlendirme

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 131 - 151, 15.06.2019

Kenan Güneş

Öz

Avrupa Konseyi
dil politikaları gereği benimsenen Eylem
Odaklı Yaklaşım, toplumdilbilimsel bir anlayışla yabancı dil öğrenenleri
birer sosyal aktör olarak nitelemekte ve hedef dilin betimleyici bilgilerini
öğrenen bireylerden ziyade o dilin konuşucuları olarak görmektedir. Konseyin bu
politikaları doğrultusunda yayınlanan Diller İçin Ortak Başvuru Metninde yabancı
dil öğrenen bireylerin sosyodilsel yeteneklerini kullanarak ölçünlü dilin
dışında hedef dilin konuşulduğu toplumun diğer katmanlarında gözlenen söyleyiş
ve biçim farklılıklarına da uyum sağlaması gerektiği aktarılmaktadır. Ölçünlü
dilin dışında gözlemlenen bölgesel ağızlar da toplumun sosyokültürel yapısında
var olduğundan, özellikle ülkemizdeki coğrafi koşullara bağlı zengin dilsel
farklılıkların olduğu düşünüldüğünde yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde
bölgesel ağızlara da yer verilmesi düşüncesi ağırlık kazanmaktadır. Ülkemizde
yedi farklı coğrafi bölge bulunmakta ve her bölge kendi içinde gösterdiği
farklılıklar da dâhil olmak üzere birçok söyleyiş ve biçim farklılıklarına
sahiptir. Bu sebepledir ki Türkçeyi yabancı dil olarak öğretirken bölgesel
ağızları sistematik şekilde öğretim süreci içine almak ve bu kapsamda ölçme ve
değerlendirme sistemleri kurmak üstünde önemle durulması gereken konulardır.

Anahtar Kelimeler

Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi, Bölgesel Ağızlar, YTÖ Müfredat

An Evaluation On The Placement Of The Local Dialects Into The Teaching Turkish As A Foreign Language

Öz

Action Oriented Aproach adopted in terms of the politics of European Council characterises
the foreign language leanrners as the social actors and regards them as the
speakers of the target language rather than the individuals who learn the
descriptive data of it in line with Sociolinguistics.
It is cited in the Common European Framework of
Reference for Languages published
in terms of the politics of the Council that the foreign language learners also
need to comply with the differences of articulation and form that are observed
in the other layers of the society in which the target language is spoken apart
from the standart language by means of using their sociolinguistic talents. Since
the local dialects that are observed apart from the standart language are available
in the thes ocio-cultural structure of the society, especially when the affluent
linguistic differences depending on geographical conditions are taken into account,
the notion of the inclusion of the local dialects into the teaching Turkish as
a foreign language gains importance. There are seven geographical regions in
our country and each region has articulation and form differences including the
differences in itself as well. That’s why it has a big importance to emphasise the
issues of including the local dialects systematically into teaching process of
the Turkish as a foreign language and to setting up an interrelating assesment and
evaluation system.

Anahtar Kelimeler

Teaching Turkish As a Foreign Language, Local Dialects, TTAFL Cirriculum

Kaynakça

• Amberg, J. S.,& Vause, D. J.(2008). “Teaching Variation: Using IM In The Introductory Linguistics Classroom”,American Speech: A Quarterly of Linguistic Usage, Durham, NC, Duke University Press 83(2), pp. 230-237.
• American Council on the Teaching of Foreign Languages (ACTFL) (1999): “Standards For Foreign Language Learning: Executive Summary”(04.12.2012): http://goo.gl/5Ii23H
• Arteaga, D. L. (2000). “Articulatory phonetics in the first-year Spanish classroom”, Modern Language Journal, 84(3), National Federation of Modern Language Teachers Associations and Blackwell Publishing, West Sussex, pp. 339-354.
• Arteaga, D. L.,& Llorente, L. (2004). “Undergraduate Curriculum In Spanish: Should History Of The Spanish Language Courses Be History?” Paper presented at the 61st annual meeting of the South Central Modern Languages Association, New Orleans, Louisiana.
• Arteaga, D. L.,& Llorente, L.(2009). Spanish As An International Language: Implications For Teachers And Learners, Clevedon, Multilingual Matters.
• Auger, J. and Valdman, A. (1999). “Letting French Students Hear The Diverse Voices Of Francophony”, The Modern Language Journal 83. National Federation of Modern Language Teachers Associations and Blackwell Publishing, West Sussex, pp. 403-416.
• Bayley, R. (2005). Second Language Acquisition Second Language Acquisition and Sociolinguistic Variation, Intercultural Communication Studies XIV:2
• Adıgüzel, A. (2013). Dünyada Ve Türkiye Türkçesinde Ağız Çalışmaları Ve Yöntemler. Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 8/9 Summer 2013, p.387-401, ANKARA-TURKEY
• Baylon, C. (1997). Sociolinguistique, Société, Langue Et Discours, Paris : Nathan. Boz, E. (2008). Ağız Atlasları, Turkish Studies International PeriodicalFor the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 3/3 Spring 2008
• Buran, A. (2011). Türkiye Türkçesi Ağızlarının Tasnifleri Üzerine Bir Değerlendirme,Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 6/1 Winter 2011, p. 41-54, TURKEY.
• Demir, N. (2002). Ağız Terimi Üzerine, Türkbilig, 4, 105-116.
• Einstein, M. (1986). Target language variation and second-language acquisition: Learning English in New York City. World Englishes, 5, 31–46. doi: 10.1111/j.1467-971X.1986.tb00638.x
• Ergin, M. (2002). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Bayrak Yayıncılık.
• Eryılmaz, R. (2015). Çameli İlçesi Ağzı Ve Çameli Ortaokullarında Eğitim Gören Öğrencilerin Yerel Ağız Özelliklerinin Türkçe Eğitimine Etkisi, PAMUKKALE UNİVERSİTESİ.
• Fox, C. (2002). “Incorporating variation in the French classroom: A pedagogical norm for listening comprehension”, Gass, S.,Bardovi-Harlig, K., Magnan, S.S.&Walz, J: Pedagogical Norms for Second and Foreign Language Learning and Teaching: Studies in Honour of Albert Valdman, Amsterdam/ Philadelphia: John Benjamins, pp. 201-219.
• Gallego, M. and Conley, R. (2013-2014). Raising Dialectal Awareness In Spanish As A Foreign Language Courses, Revista Internacional de Filología, Comunicación y sus Didácticas
• Gemalmaz, E. (1989). Ağız bilimi üzerine genellemeler. Halit Fikret Alasya'ya Armağan. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınevi. Gemalmaz, E. (1999). “Ağız Bilim Araştırmalarının Gerekliliği” Ağız Araştırmaları Bilgi Şöleni, Türk Dil Kurumu Yayınları, s.4-13, Ankara. Gemalmaz, E. (2010). Ağız Bilimi Araştırmaları Üzerine Genellemeler, Türkçenin Derin Yapısı, (Yay. Hzl. Cengiz Alyılmaz-Osman Mert), Ankara: Belen Yayıncılık, 331-349.
• Ginn&Company (2005). Kaleidoscope Teacher’s guideTour. Uk. Harcourt Education Limited. Retrievedfromhttp://books.google.com.bd/books?id=ekRJ3RIPBJoC&pg=PA6&dq=dialect+and+cognitive+development&hl=en&sa=X&ei=jH7VUYvsAcfLrQe114C4DQ&redir_esc=y#v=one page&q=dialect%20and%20cognitive%20development&f=false
• Goh, C. (1999). How much do learners know about the factors that influence their listening comprehension? Hong Kong Journal of Applied Linguistics, 4, 17-41.
• Gold, M. A. (2015). Learners’ attitudes toward second language dialectal variations and their effects on listening comprehension. Hawaii Pacific University TESOL Working Paper Series 13, 18-30
• Gutiérrez, M. and Fairclough, M. (2006). “Incorporating linguistic variation into the classroom”. In Salaberry, Rafael&Lafford, Barbara: The Art of Teaching Spanish: Second Language Acquisition from Research to Practice, Washington, DC: Georgetown UP, pp. 173-191.
• Günday, R. (2013).Çok Dillilik Ve Çok Kültürlülük Bağlamında Yabancı Dil Öğretimine Toplumdilbilimsel Yaklaşım, TurkishStudies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/10 Fall 2013, p. 313-330, ANKARA-TURKEY
• Hyltenstam, K. (1981b). Understanding varieties of the target language. Working Papers, 20. Department of General Linguistics, Lund University. 1-26.
• İmer, K. (1987). "Kuramsal Bir Bakış ve Dil Türleri", Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, C.: 31 S.: 1-2, ss.: 213-230.
• İşisağ, K. U. (2006). “Toplumdilbilimin Yabancı Dil Öğretimine Katkısı”, EKEV Akademi Dergisi, Yıl 13/38, ss: 279-286.
• Karahan, L. (1996). Anadolu Ağızlarının Sınıflandırılması, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
• Kayra, E. (1991). “Lehçe Bilimi ve Dil Haritaları” Türk Dili, s.479,Ankara 1991 s.299-306
• Korkmaz, Z. (1976). Anadolu Ağızları Üzerindeki Araştırmaların Bugünkü Durumu Ve Karşılaştığı Sorunlar.
• Korkmaz, Z. (2003). Gramer Terimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
• Melchers, G.& Shaw, Philip. (2003). World Englishes. London: Hodder Education. Print.
• Papapavlou, A., & Pavlou, P.(2007). Sociolinguistic and Pedagogical Dimensions of Dialects in Education (pp.1-30). Retrieved from http://www.c-s-p.org/flyers/9781847181596- sample.pdf
• Salien, J-M. (1998) “Quebec French: Attitudes and pedagogical perspectives”, The Modern Language Journal, 82. National Federation of Modern Language Teachers Associations and Blackwell Publishing, West Sussex, pp. 95-102.
• Schmıtd, B. L. (2011). Acquisition Of Dialectal Variation In A Second Language:L2 Perceptıon Of Aspiration Of Spanish /S/.
• Sneed, C. (2012). Arabic Diglossia and Arabic Language Teaching: Teaching and Learning Vernacular and Standard Varieties. Vardar, B. (1980). Dilbilim ve Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Y. Ankara.
• Varshney, L. R. (1985) .An Introductory Textbook of Linguistics & Phonetics. Dhaka : Bangladesh. BOC Ltd.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.