KONAKLAMA İŞLETMELERINDE KIŞI-ÖRGÜT UYUMU VE DUYGUSAL EMEK DÜZEYLERI ARASINDAKI İLIŞKININ ANALIZI

Year 2018, Volume: 2 Issue: 2, 467 - 475, 03.01.2019

Haluk Tanrıverdi Dilbar Gulıyeva

Abstract

Bu çalışmanın amacı, konaklama işletmelerinde Kişi-Örgüt Uyum ve Duygusal Emek düzeyleri arasındaki

ilişkiyi incelemektir. Anket çalışması toplam 38 konaklama işletmesinde uygulanmıştır. Araştırmalar Azerbaycan

ve Türkiye dahil olmak üzere iki farklı ülkede gerçekleştirilmiştir. SPSS.20 analiz programı kullanarak incelenen

toplam 318 anket tamamlandı. Türkiye’de 21 konaklama işletmesinde 205 anket ve Azerbaycan’da 17 konaklama

işletmesinde 113 anket toplanmıştır. Araştırmada T testi, tek yönlü ANOVA, Türkiye Post Hoc, Anova Testi, Pearson

korelasyon ve regresyon analizi kullanılmıştır. Kişi-Örgüt Uyumu ve Duygusal Emek arasındaki ilişki düzeyi

konaklama işletmelerinde farklı sonuçlar göstermektedir. Kişi-Örgüt Uyum düzeyi ile Duygusal Emek düzeyleri

arasındaki regresyon ilişkisi anlamlı değildir. (f = 1,977; p = 0,161 ila 0,050). Duygusal Emek’in belirleyicisi

olarak bilinen Kişi-Örgüt Uyumunun değişkenlerinin ilişkisinin çok zayıf olduğu bulunmuştur. (R2 = 0.003).

Bu, Kişi-Örgüt Uyumu düzeyinin, konaklama işletmelerinde Duygusal Emek düzeyinde olumsuz etkilendiğini

göstermektedir (B = -0,107).

Keywords

Kişi-Örgüt Uyumu, Duygusal Emek

References

• Ashforth, B. E., Ve Humphrey, R. H. (1995). Emotion in the workplace: A reappraisal. Human relations, 48(2), 97-125.
• Eröz, S. S. (2014). Otel İşletmelerinde Örgüt İklimi Ve Duygusal Emek İlişkisi: Trakya Bölgesinde Bir Araştırma. Hak İş Uluslararası Emek Ve Toplum Dergisi, 3(7).
• Gareth Morgan, (1998) Images of Organization, The Executive Eidition, Berrett-Koehler Publishers Inc., San Fransisco, S.57 21
• Güzel, F. Ö.,ve Gök, G. A.,ve İşler, D. B. (2013). Duygusal emek ve işten ayrılma niyeti ilişkisi: Turist rehberleri üzerinde bir araştırma. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 10(3).
• James W.Westerman, Sita Vanka, (2005) A Cross-Cultural Empirical Analysis of Person-Organization Fit Measures as Predictors of Student Performance in Business Eduacation: Comparing Students in the United States and India, Academy of Management Learning ve Education, Vol 4, No 4, S.413
• Konrad, S., ve Hendl, C. (2003). Duygularla güçlenmek. M. Taştan (Çev.). İstanbul: Hayat Yayınevi.
• Köksel, L. (2009). İş Yaşamında Duygusal Emek ve Ampirik Bir Çalışma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Manisa: Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Yönetim ve Organizasyon Programı.
• Mayer, J. D., ve Salovey, P. (2007).  Mayer-Salovery-Caruso emotional intelligence test. Multi-Health Systems Incorporated.
• Meglino, B. M., Ravlin, E. C., ve Adkins, C. L. (1989). A work values approach to corporate culture: A field test of the value congruence process and its relationship to individual outcomes. Journal of Applied Psychology, 74(3), 424.
• Melinda J.Mitchell,(2006) Person-Organization Fit, Organizational Commitment and Intent to Leave among Nursing Leaders, Nova Southeasterrn University, UMI Microform, S.26
• Morris, J. A., ve Feldman, D. C. (1997). Managing emotions in the workplace. Journal of managerial issues, 257-274.
• Muchinsky, P. M., ve Monahan, C. J. (1987). What is person-environment congruence? Supplementary versus complementary models of fit. Journal of Vocational Behavior, 31(3), 268-277.
• Schneider, B., Goldstein, H. W., ve Smith, D. B. (1995). The ASA framework: An update. Personnel psychology, 48(4), 747-773.
• Turunç, Ö. ve Çelik, M. (2012), İş Tatmini-Kişi-Örgüt Uyumu ve Amire Güven-Kişi-Örgüt Uyumu İlişkisinde Dağıtım Adaletinin Düzenleyici Rolü. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 14(2), 57-78