Objective: This study aims to examine the relationships among emotional eating, difficulties in emotion regulation, and mindful eating; specifically, to determine whether mindful eating mediates the relationship between difficulties in emotion regulation and emotional eating.
Material and Methods: Data were collected online from 680 participants (83.5% women, 16.5% men). In addition to gathering demographic information, the Emotional Eating Scale (EES-30), Difficulties in Emotion Regulation Scale (DERS-36), and Mindful Eating Scale (MES-30) were administered. The data were analyzed using SPSS 22.0 with independent samples t-tests, ANOVA, Pearson correlation, hierarchical regression analysis, and mediation analysis via the bootstrapping method.
Results: Females, smokers, and single individuals showed significantly higher emotional eating compared to males, non-smokers, and married/divorced participants, while no differences were found across education levels. Emotional eating was positively correlated with emotion regulation difficulties (r=0.34, p<0.001) and negatively with mindful eating (r=–0.64, p<0.001). Hierarchical regression showed that emotion regulation difficulties predicted emotional eating (β=0.34, p<0.001), but this effect decreased when mindful eating was included (β=0.17, p<0.001), confirming its partial mediating role (95% CI [–0.02, –0.01]).
Conclusion: The results suggest that enhancing mindful eating practices may reduce the tendency of individuals to rely on food as a coping mechanism for emotional fluctuations, thereby helping control emotional eating behaviors.
Keywords: Emotional eating, emotional regulation, mindfulness, mindful eating.
Amaç: Bu çalışmanın amacı, duygusal yeme, duygu düzenleme güçlüğü ve yeme farkındalığı arasındaki ilişkileri incelemek; özellikle de yeme farkındalığının, duygu düzenleme güçlüğü ile duygusal yeme arasındaki ilişkiye aracılık edip etmediğini ortaya koymaktır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmada, çevrimiçi ortamda 680 katılımcıdan (kadın %83,5, erkek %16,5) veri toplanmıştır. Katılımcıların demografik bilgileri ile Duygusal Yeme Ölçeği (DYÖ-30), Duygu Düzenleme Güçlüğü Ölçeği (DDGÖ-36) ve Yeme Farkındalığı Ölçeği (YFÖ-30) uygulanmıştır. Veriler, SPSS 22.0 kullanılarak; bağımsız örneklem t-testi, ANOVA, Pearson korelasyonu, hiyerarşik regresyon analizi ve bootstrapping yöntemiyle aracılık analizi uygulanarak değerlendirilmiştir.
Bulgular: Kadınlar erkeklere göre, sigara içenler içmeyenlere göre ve bekârlar evli/boşanmış bireylere göre anlamlı düzeyde daha yüksek duygusal yeme davranışı sergilemiştir. Eğitim düzeyi açısından fark bulunmamıştır. Duygusal yeme, duygu düzenleme güçlükleriyle pozitif (r=0.34, p<0.001), bilinçli yeme ile negatif ilişkilidir (r=–0,64, p<0,001). Hiyerarşik regresyonda duygu düzenleme güçlükleri duygusal yeme üzerinde anlamlı yordayıcı iken (β=0.34, p<0.001), modele bilinçli yeme eklendiğinde bu etki azalmış (β=0,17, p <0,001) ve bilinçli yemenin kısmi aracılık rolü doğrulanmıştır (95% CI [–0,02, –0,01]).
Sonuç: Elde edilen sonuçlar, farkındalıkla yeme pratiklerinin geliştirilmesinin, bireylerin duygusal dalgalanmalar karşısında yemekle başa çıkma eğilimlerini azaltabileceğini, böylece duygusal yeme davranışının kontrol altına alınmasına yardımcı olabileceğini göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Duygusal yeme, duygu düzenleme, bilinçli farkındalık, yeme farkındalığı.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Nutritional Science |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | September 30, 2025 |
Submission Date | March 9, 2025 |
Acceptance Date | August 29, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 10 Issue: 3 |
Licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.