Öğrencilerin hem akademik başarılarının düşmesine hem de kişilik gelişimlerine olumsuz yönde etki eden akademik erteleme davranışı özellikle üniversite öğrencileri arasında giderek yaygınlaşmaktadır. Bu durum yüksek din eğitiminde de geçerlidir. Akademik ertelemenin pek çok sebebi olmakla birlikte akademik öz yeterliğin de bu sebeplerden biri olduğu düşünülmektedir. Bu araştırmanın amacı, ilahiyat fakültesi öğrencilerinin akademik erteleme davranışı ile akademik öz yeterlikleri arasında nasıl bir ilişki olduğunu ortaya koymaktır. Araştırmada karma yöntemin açıklayıcı ardışık deseni kullanılmıştır. Araştırmanın nicel bölümünde basit tesadüfi örnekleme yöntemiyle seçilen 500 öğrenciye anket uygulanmış; nitel bölümünde ise nicel verilerden hareketle hazırlanan yarı yapılandırılmış mülakat formları kullanılarak maksimum çeşitlilik örneklemesi yöntemiyle seçilen 10 öğrenciyle görüşme yapılmıştır. Araştırmanın nicel verileri “Akademik Erteleme Ölçeği” ile “Akademik Öz Yeterlik Ölçeği” kullanılarak elde edilmiştir. Sonuç olarak öğrencilerin hem akademik erteleme davranışlarının hem de akademik öz yeterliklerinin orta düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca araştırmada öğrencilerin akademik erteleme davranışları ile akademik öz yeterlikleri arasında %90 güven aralığında zayıf düzeyde ve pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğrencilerin akademik erteleme davranışları ile akademik öz yeterlikleri arasındaki ilişki cinsiyet, mezun olunan okul türü ve bulunulan sınıf düzeyi gibi değişkenler açısından incelenmiş ve bu değişkenler ile öğrencilerin akademik erteleme davranışları ve akademik öz yeterlikleri arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır.
Din Eğitimi İlahiyat Fakültesi İlahiyat Fakültesi Öğrencileri Akademik Erteleme Davranışı Akademik Öz Yeterlik.
İnönü Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi
Academic procrastination behavior, which negatively affects both students' academic achievement and their personal development, is becoming increasingly common, particularly among university students. This situation is also prevalent in higher religious education. Although there are many reasons for academic procrastination, it is believed that academic self-efficacy is one of these reasons. This study aims to reveal the relationship between academic procrastination behaviors and academic self-efficacy among theology faculty students. An explanatory sequential design of the mixed methods approach was used in the research. In the quantitative part of the study, a survey was administered to 500 students selected by simple random sampling; in the qualitative part, semi-structured interview forms prepared based on the quantitative data were used to conduct interviews with 10 students selected using the maximum variation sampling method. The study's quantitative data were obtained using the “Academic Procrastination Scale” and the “Academic Self-Efficacy Scale.” As a result, it was found that students' academic procrastination behaviors and academic self-efficacy were moderate. Additionally, the study concluded that a statistically significant relationship, at a 90% confidence interval, is weak and positive between students' academic procrastination behaviors and academic self-efficacy. The relationship between students' academic procrastination behaviors and academic self-efficacy was examined in terms of gender, type of school they graduated from, and class level, and no significant differences were found between these variables and students' academic procrastination behaviors and academic self-efficacy.
Religious Education Faculty of Theology Theology Faculty Students Academic Procrastination Behavior
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Islamic Studies (Other) |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | December 31, 2024 |
Publication Date | December 31, 2024 |
Submission Date | September 11, 2024 |
Acceptance Date | November 19, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 12 Issue: 2 |