Bu makale, Kur’an’ın ȃmm lafızlarının delaleti
bağlamında tefsir ilmi ile fıkıh usulünün ilişkisini araştırmaktadır Esasen
İslami ilimler bağlamında ȃmm
lafızların delaleti, İslam’ın temel metinlerindeki lafızlarla ilgili olduğu
için sadece fıkıh usulü veya tefsir ilminin özel konusu değil, tüm İslami
ilimlerin ortak konusudur. İslami ilimlerin üzerinde çalıştığı temel dini
metinlerin aynılığı, bu ilimler arasında disiplinlerarası ilişkileri zorunlu
hale getirmektedir. Tefsir ilmi ile fıkıh usulü arasındaki ilişkinin ȃmm lafızlar bağlamında
işlenmesinin nedeni de budur. Fıkıh usulü, bu konuyu Kur’an’ın lafızlarından ve
ibarelerinden hukuki normlar çıkarmak için incelemektedir. Yani lafızların vaz‘ȋ delaleti, fıkıh usulünün
hukuki normlar çıkarmak için müracaat ettiği temel istidlal yöntemlerinden
biridir. Tefsir ilmi ise Arap dilinin kaide ve teamüllerine dayanan bu istidlal
yöntemini, ilgili lafızlarla Allah’ın neyi murad ettiğini belirleyebilmek için
konu edinmektedir. Lafızların vaz‘ȋ
delaleti konusunda tefsir ilmi ile fıkıh usulünün birbirinden ayrıldığı esas
nokta da budur. Ayrıca lafızların delaletleri, İslam bilginlerine ilahi hitabı,
farklı zamanlar ve mekânlardaki muhataplarının vakıalarıyla ilişkilendirme
imkânını vermektedir.
This article investigates the relationship
between the science of Commentary and the methodology of
Jurisprudence through the ilemm verb of the Qur'an. Essentially urmm
is the only subject of all Islamic sciences, not only the subject matter of the methodology of
Jurisprudence or the science of Commentary, because the
difinite of general words it is limited to the words in the basic
texts of Islamic religion. The similarity of the basic religious texts they
study on this science makes interdisciplinary relations between Islamic
sciences mandatory. This is why the relation between the science of Commentary and the methodology of
Jurisprudence is handled in the context of general words chanting. The methodology of
Jurisprudence, unlike the Commentary scholar,
examines this subject in order to draw legal norms from the Quranic terms and
phrases. That is to say, the forms of voiding in terms of the methodology of
Jurisprudence procedure are one of the basic methods applied for the
production of legal norms. On the basis of the Commentary scholar of
the Arabic language, the base of the rule and the conventions of this method,
the poets of the relevant words to determine the purpose of God is to determine
the subject. This is the main point where the method of Commentary and the methodology of
Jurisprudence are separated from the point of view of the veracity of
the alms. In addition to this article in particular ınmm the signs of proofs of
proofs, in general, all the forms of logging to the Islamic scholars, the
divine address, the possibility of associating with the case of the
interlocutors of different times.
Commentary the methodology of Jurisprudence general words definite indication indefinite indication
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2018 |
Submission Date | September 5, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Issue: 50 |
Journal of Ilahiyat Researches is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.