When a person realizes that he cannot be materially immortal on earth, he wants to immortalize his soul. Well, does he make art for that reason? Or is that why he support or enjoy art? That would be an easy assessment. Humans needs some values in social life, like freedom, like good, like bad, like courage and knowledge… All these values create human nature. At the same time, all of these values are values generated by human nature. The person who needs the existence of the other in order to survive, establishes a relationship with others through values. So what are the transformations of these values in the historical process? How do we try to make sense of these values in reference to art? A more important question is how does the artwork use alternative means of expression? This article aims to explain these questions.
İnsan, yeryüzünde maddi olarak ölümsüz olamayacağını anladığında ruhunu ölümsüzleştirmek ister. Peki, bunun için mi sanat yapar? Yoksa bunun için mi sanatı takip eder? Bu çok kolay bir değerlendirme olurdu. İnsan sosyal hayatta bazı değerlere ihtiyaç duyar. Özgürlük gibi, iyi gibi, kötü gibi, cesaret gibi, bilgi gibi. Bütün bu değerler insan doğasını yaratır. Aynı zamanda bu değerlerin tamamı insan doğasının yarattığı değerlerdir. Yaşamını sürdürmek için diğerinin varlığına ihtiyaç duyan insan, diğeriyle ilişkisini değerler üzerinden kurar. Öyleyse bu değerlerin tarihsel süreç içindeki dönüşümleri nedir? Peki, sanat özelinden hareketle bu değerleri nasıl anlamdırmaya çalışıyoruz? Daha önemli bir soru, sanat yapıtı anlatımındaki alternatif araçları nasıl kullanır? Bu makale bu sorulara yanıt vermeyi amaçlamaktadır. Giriş bölümünde sanat eseri ve sanatçı tanımlamasında bulunduktan sonraki bölümde sanatın tarihsel sürecinde değinilecek, tiyatro sanatının tarihsel avangarte yönelişleri hakkında bilgi verilecektir. Toplumlarım üretim ve tüketim biçimleri değiştikçe, buna bağlı olarak sosyo-kültürel yaşamları da değişmektedir. Sanat kendini hangi formda ifade ederse etsin kendisini yaratan çağın koşullarının dışında değerlendirilmez. Çağında kendini ifade etme biçimi olarak sanatı kullanan sanatçının yenilik arzusu, sanatın biçimsel öğelerine yaslanırsa etkin araçlara dönüşemez. İçerik ve biçimin koşut olması, birbirini doğuran, birbirinin zorunlu neden-sonucu, sanatın kendini ifade ettiği formlarda alternatif olarak ortaya çıkan yönelişlerin yeni biçimler doğurmasına neden olur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2022 |
Gönderilme Tarihi | 2 Mayıs 2022 |
Kabul Tarihi | 2 Eylül 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |
Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi