Mekan ve Yaşam Kurgusu Bağlamında Yapay Yaşam Sanatı

Yıl 2022, , 83 - 94, 31.12.2022

Engin Güney , Hasret Yavuz

https://doi.org/10.46442/intjcss.1199168

Öz

İnsan kendi dışındaki uyaran ve motivasyonlara karşı, verdiği tepkilerle/tercihlerle yaşamını biçimleyen ve “daha” diyen yegane varlıktır. Tavır, davranış birlikteliği ile açıklanabilecek günümüz kültüründe yönelimin dijitalleşme odaklı olduğu söylenebilir. Dijital kültürde yapay yaşam, sanal mecradaki yazılım ve donanım tabanlı yaşam formlarını, biyokimyasal malzemelerle laboratuvar ortamında yeni yaşam biçimleri meydana getirmeye dayalı çalışmaları, mekatronik ve holografik yapay yaşamları kapsamına almaktadır. Karmaşık algoritmalarla biyolojik ilkeler modellenmekte, gerçek ve yapay arasında yeni bir ilişki oluşmaktadır. İçerdiği yöntemler açısından doğadaki ve yaşam sistemlerindeki değişimlere benzer yapay yaşam, sanat üretim sürecinde yeni yaklaşımları da beraberinde getirmektedir.
Sanatsal üretimlerde yapay yaşam üç farklı formatta sunulmaktadır. Bunlar gerçek mekanda robotik yaşamlar, gerçek mekanda sanal yaşamlar, sanal mekanda sanal yaşamlar şeklinde sıralanabilir. Bu üretimler kurgulanan algoritmaya göre veya çevreyle etkileşim sonucunda hareket etmekte, evrimsel gelişimini tamamlamaktadır. Yapay yaşam projelerinde, doğadaki karmaşık sistemler basite indirgenmekte ve yaşamın temel özellikleri ile ilgili çalışmalar sürdürülmektedir. Araştırmanın başlıca amacı farklı kombinasyonlarda oluşturulan yapay yaşam sanatını yaşam ve yaşanan mekan olgusu bağlamında incelemektir. Bu araştırma günümüzde sanatla iç içe olan yapay yaşam temelli yaklaşımları çözümleyebilmek, sanata sunduğu açılımları anlayabilmek ve sanatın geleceğine dair yorumlarda bulunabilmek açısından önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Yaşam;, Yapay Yaşam;, Yapay Yaşam Sanatı;, Sanal;, Gerçek

In The Context of Space And Life Fiction Artificial Life Art

Öz

Man is the only being who shapes his life with his reactions/preferences against stimuli and motivations outside himself and says "more". It can be said that the orientation in today's culture, which can be explained by the unity of attitude and behavior, is digitalization-oriented. Artificial life in digital culture includes software and hardware-based life forms in virtual media, studies based on creating new life forms in the laboratory with biochemical materials, mechatronics and holographic artificial lives. Biological principles are modeled with complex algorithms and a new relationship is formed between real and artificial. Artificial life, which is similar to the changes in nature and living systems in terms of the methods it contains, brings new approaches in the art production process.
In artistic productions, artificial life is presented in three different formats. These can be listed as robotic lives in real space, virtual lives in real space, and virtual lives in virtual space. These productions act according to the designed algorithm or as a result of interaction with the environment and complete their evolutionary development. In artificial life projects, complex systems in nature are simplified and studies on the basic features of life are continued. The main purpose of the research is to examine the art of artificial life created in different combinations in the context of life and living space. This research is important in terms of analyzing artificial life-based approaches that are intertwined with art today, understanding the expansions it offers to art, and making comments on the future of art.

Anahtar Kelimeler

Life;, Artificial Life;, Artificial Life Art;, Virtual;, Real

Kaynakça

• Referans1 Akın, C. (2015). Dijital sanatlarda etkileşimsellik: türkiye’de etkileşimsel dijital sanatların konumu üzerine bir inceleme. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Referans2 Al, B. (2019). Generatif sanat kavramı ve görsel sanatlarda sayısal yaratıcılık. Tasarım Enformatiği, 1(2): 78-9.
• Referans3 Archive of Digital Art. (2020). Interactive plant growing. https://digitalartarchive.siggraph.org/artwork/christa-sommerer-laurent-mignonneau-interactive-plant-growing/ (4 Eylül 2022 tarihinde erişim sağlanmıştır).
• Referans4 Bartlem, E. (2005). Immersive artificial lıfe art. https://www.ekac.org/edwina.html (5 Ekim 2022 tarihinde erişim sağlanmıştır).
• Referans5 Bedau, M. A. (2007). Artificial life. Matthen, M., Stephens, C. (Eds.). Handbook of the philosophy of science. Philosophy of biology. Amsterdam: Elsevier.
• Referans6 Chen, B. (2016). Minimaforms petting zoo. http://blog.ocad.ca/wordpress/digf6037-fw201602-01/2016/12/minimaforms-p (1 Eylül 2022 tarihinde erişim sağlanmıştır).
• Referans7 ColossalArt, (2019). New kinetic floral sculptures by casey curran blossom through a series of wires and cranks. https://www.thisiscolossal.com/2019/06/new-casey-curran/ (20 Eylül 2022 tarihinde erişim sağlanmıştır).
• Referans8 Ebert, G. (2022). Sculptural Kinetic Lifeforms by Choe U-Ram Sway and Flutter in Hypnotic Motion, https://www.thisiscolossal.com/2022/01/choe-u-ram-kinetic-sculpture/ (20 Ekim 2022 tarihinde erişim sağlanmıştır).
• Referans9 Farmer, J. D., Belin, A. D. (1991). Artificial life: the coming evolution. C.G. Langton, C. Taylor, J. D. Farmer & S. Rasmussen (Eds.), In Artificial Life II. 815-840).
• Referans10 Kwastek, K. (2013). Aesthetics of ınteraction in digital art. London: MIT Press.
• Referans11 Nakayasu, A. (2018). Tentacle Flora: lifelike robotic sculpture. SIGGRAPH: International Conference on Computer Graphics and Interactive Techniques SA’18: Posters. s. 55, 103-104.
• Referans12 Nakayasu, A., Tomimatsu, K. (2009). Himawari: A Plant Robot. In ACM SIGGRAPH 2009 Posters. s. 33.
• Referans13 Paul, C. (2009). Art as life as art-aesthetics and autonomy. Stocker G., Sommerer, C. & Mignonneau, L. (Eds.), İnteractive art research. (s. 20-23). Newyork: Springer.
• Referans14 Rieland, R. (2014). 7 ways technology is changing how art is made. https://www.smithsonianmag.com/arts-culture/7-ways-technology-is-changing-how-art-is made-180952472/ (19 Ekim 2022 tarihinde erişim sağlanmıştır).
• Referans15 Shanken, EA. (1998). Lıfe as we know it and/or life as it could be: epistemology and the ontology/ ontogency of artificial life. Leonardo, 31 (5). 383-388.
• Referans16 Soban, B. (2019). Generative art. http://www.soban-art.com/ga.asp (6 Ekim 2022 tarihinde erişim sağlanmıştır).
• Referans17 Sommerer, C., Mignonneau, L. (1999). Art as a living system: ınteractıve computer artworks. Leonardo, 32 (3). 165-173.
• Referans18 Sommerer, C., Mignonneau, L. (1997). Artificial life V: proceedings of the fifth ınternational workshop on the synthesis and simulation of living systems. Langton, C.G. & Shimohara, K. (eds.). A-volve an evolutionary artificial life environment, (s. 167-178). A Bradford Book.
• Referans19 Teamlab, (2021). Continuity. https://www.itsliquid.com/teamlab-continuity.html (15 Ekim 2022 tarihinde erişim sağlanmıştır).
• Referans20 Uğurlu, E. S. (2007). Hareket temelli yapay yaşam formlarının farklı öğrenme yöntemleri kullanılarak uyarlanabilmedeki başarılarının ölçülmesi. Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Referans21 Yavuz, H. (2020). Yapay yaşam sanatı ve yapay zekanın sanatta kullanımı, Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Samsun.
• Referans22Wilson, S. (2002). İnformation arts intersectıons of art, Science and Technology, London: The MIT Press Cambridge.