Hastalığı Nedeniyle Evde Eğitim Verilen Öğrenciye Yönelik Sosyal Hizmet Uygulaması: Bir Vaka Sunumu

Yıl 2020, , 709 - 716, 31.12.2020

Esra Tuğral , Ali Fuat Ersoy

https://doi.org/10.46442/intjcss.757239

Öz

Hastalıklar çocukların ve ergenlerin fiziksel gelişim aşamalarında olumsuz etkilere sebep olabildiği gibi çocukların ve ergenlerin akademik gelişimi üzerinde de olumsuz etkiler yaratabilmektedir. Çocukların sağlıklı gelişim göstermeleri için aile, okul ve yaşadıkları çevrede sürekli takip edilmeleri ve desteklenmeleri gerekmektedir. Okul ortamında çocukların gelişimlerini takip etmek, problemlerini belirlemek ve çocukları psikolojik ve sosyal açılardan desteklemek için bir ekibe ihtiyaç vardır. Ekolojik bakış açısını benimseyen çocuğu, içinde bulunduğu sistemlerle birlikte inceleyerek okul, aile ve toplum düzeylerinde müdahaleler gerçekleştiren okul sosyal hizmet uzmanlarının da bu ekibin içinde yer alması gerekir. Makalede ele alınan vakıada ekolojik sosyal hizmet müdahalesinden ve güçlendirme yaklaşımından yararlanılmış ve sosyal hizmetin bilgi, beceri ve değer boyutu kullanılmıştır. Ayrıca soruna neden olan olayla ilgili bilgiler toplanmış, analiz edilmiş ve birey, aile ve öğretmenler ile görüşmeler yapılarak süreç aktif bir şekilde yönetilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Okul Sosyal Hizmeti, Ekolojik Yaklaşım, Güçlendirme Yaklaşımı, Sosyal Hizmet

Kaynakça

• Allen-Meares, P. (2013). School Social Work. Subject: Children and Adolescents, Populations and Practice Settings. Allen-Meares, https://oxfordre.com/socialwork/view/10.1093/acrefore/9780199975839.001.0001/acrefore-9780199975839-e-351 (Erişim 17.10.2019) Baran, G. ve Gültekin, G. (2005). Hastalık ve Çocuk. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 8(8). Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/pub/spcd/issue/21112/227395. (Erişim 12.11.2019) Baysal, B. (2006). Süreğen hastalıklar ve hastaneye yatış: çocuk, aile ve tedavi ekibi. Katkı Pediatri Dergisi. 17: 912-918. Constable, R. (2008). The Role of the School Social Worker. Loyola University: Chicago. https://pdfs.semanticscholar.org/7a77/669cf8e9de7a5f0318de290d0176e1b76f1b.pdf (Erişim 7.11.2019) Doğan, A. (2015). Avrupa Kardiyoloji Derneği Enfektif Endokardit Kılavuzundan Yansıyanlar; Pratiğimizde Neler Değişecek?.Türk Kardiyoloji Derneği Arşivi. 43(8).673-677. https://www.journalagent.com/tkd/pdfs/TKDA_43_8_673_677.pdf (Erişim 12.11.2019) Dupper, R.D. (2013). Okul Sosyal Hizmeti, Etkin Uygulamalar İçin Beceri ve Müdahaleler (Çev. Yasemin Özkan ve Elif Gökçearslan Çiftçi). İstanbul: Kapital Medya Hizmetleri A.Ş. Duyan, V ve Özbesler, C. (2009).Okul Ortamlarında Sosyal Hizmet. Eğitim ve Bilim Dergisi.34(154).17-25. Duyan, V. (2019). Sosyal Hizmet Temelleri Yaklaşımları Müdahale Yöntemleri. Nar Yayınevi Er, M.D.(2006). Çocuk, Hastalık, Anne-Babalar ve Kardeşler. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi.49: 155-168. Özkan, Y. Kılıç, E. (2014). "Çocuk ve Aile Odaklı Sorunların Çözümünde Okul Sosyal Hizmet Uzmanlarının Önemi: Uzmanların Çocuk ve Ailelerle Çalışmada Sahip Oldukları Beceriler." Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 183 (183) , 397-412 https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/200598 (Erişim 11.11.2019) Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği, Resmi Gazete Tarihi: 07.07.2018. R.G. Sayısı:30471 Taner, Y. (2007). Çocuk ve Ergenlerde Depresyon. Türkiye Klinikleri Dahili Tıp Bilimleri Dergisi.3(47). https://www.turkiyeklinikleri.com/article/tr-cocuk-ve-ergenlerde depresyon-48741.html (Erişim 12.11.2019)