Taekwondo Hakemleri ile Antrenörlerinin Görev, Kişilik ve Saldırganlık Düzeylerinin Karşılaştırılması

Year 2016, Volume 4 (Special Issue 1), 270 - 277, 25.08.2016

Taner Yılmaz Mehmet Acet Utku Işık Metin Şahin Muammer Canbaz

Abstract

Bu çalışmanın amacı taekwondo hakemleri ile antrenörlerinin görev kişilik ve saldırganlık düzeylerinin karşılaştırılmasıdır. Çalışma verileri Antalya ilinde gerçekleştirilen taekwondo hakem ve antrenörleri seminerinde elde edilmiştir. Araştırma verileri görev kişilik ve saldırganlık ölçeği, eysenck kişilik anketi kısaltılmış formu, görev ve ego yönelimi ölçeği ile toplanmıştır. Araştırmanın örneklem grubu, taekwondo hakemi (n=88), taekwondo antrenörü (n=110), toplam 198 taekwondo hakem ve antrenöründen oluşmaktadır. İstatistiksel analizler 0.05 anlamlılık düzeyinde değerlendirilmiş olup, grupların karşılaştırmasında Independent Samples-T test kullanılmıştır. Antrenörlerin ve hakemlerin tüm alt boyutları karşılaştırıldığında hiçbir alt boyutta anlamlı farklılıklara rastlanmamıştır (p>0,05).

Field : Sport Psychology Type : Research Article

Abstract

Bu çalışmanın amacı taekwondo hakemleri ile antrenörlerinin görev kişilik ve saldırganlık düzeylerinin karşılaştırılmasıdır. Çalışma verileri Antalya ilinde gerçekleştirilen taekwondo hakem ve antrenörleri seminerinde elde edilmiştir. Araştırma verileri görev kişilik ve saldırganlık ölçeği, eysenck kişilik anketi kısaltılmış formu, görev ve ego yönelimi ölçeği ile toplanmıştır. Araştırmanın örneklem grubu, taekwondo hakemi (n=88), taekwondo antrenörü (n=110), toplam 198 taekwondo hakem ve antrenöründen oluşmaktadır. İstatistiksel analizler 0.05 anlamlılık düzeyinde değerlendirilmiş olup, grupların karşılaştırmasında Independent Samples-T karşılaştırıldığında hiçbir alt boyutta anlamlı farklılıklara rastlanmamıştır (p>0,05). test kullanılmıştır. Antrenörlerin ve hakemlerin tüm alt boyutları

Keywords

Görev, kişilik, saldırganlık, spor, taekwondo

References

• Anshel M. H (1997). Sport psychology: from theory to practice. 3rd ed. Scottsdale, Arizona: Gorsuch Scarisbrick. 115-151.
• Arıburun B, Aşçı H (2005). Amerikan Futbolu Oyuncularında Hedef Yönelimi ve Algılanan Güdüsel İklim. Sportmetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. III (3). 111-114.
• Başaran İE (1996). Eğitime giriş (4. Basım). Ankara: Yargıcı Matbaası.
• Bray S, Balaguer I, ve Duda J.L (2004). The relationship of task self-efficacy and role efficacy beliefs to role performance in Spanish youth soccer. Journal of Sport Sciences, 22 (5), 429-437.
• Çobanoğlu Ş (2005). Mobbing, İşyerinde Duygusal Saldırı ve Mücadele Yöntemleri. Timaş Yayınları. İstanbul.
• Keten M (1993). Türkiye’de Spor, 2.Baskı, Polat Ofset, İstanbul.
• Eysenck H. J, Eysenck SB (1975). Manual of the Eysenck personality questionnaire (adult and junior). London: Hodder & Stoughton.
• Eysenck SBG, Eysenck HJ, Barrett P (1985) A revised version of the psychoticism scale. Pers Individ Dif, 6: 21–29.
• Gürkan T (2005). Öğretmen Nitelikleri Görev ve Sorumlulukları, Okul Öncesi Eğitimde Güncel Konular (Yay. Haz. A. Oktay, Ö. Polat Unutkan). İstanbul: Morpa.
• Karancı N, Dirik G, Yorulmaz O (2007). Eysenck Kişilik Anketi-Gözden Geçirilmiş Kısaltılmış Formunun (EKA-GGK) Türkiye’de Geçerlik ve Güvenilirlik Çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi. 18 (3), 1-8.
• Kırımoğlu H, Parlak N, Dereceli Ç, Kepoğlu A (2008). Lise Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeylerinin Spora Katılım Düzeylerine Göre İncelemesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. Cilt 2, Sayı 2.
• Kiper İ (1984).Saldırganlık Türlerinin Çeşitli Ekonomik, Sosyal ve Akademik Değişkenlerle İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
• Leith L.L (1977). The Psychological Assessment of Agression in Sport: A Critique of Existing Measurement Techniques. International Symposium on Psyhological Assessment in Sport. Wingate Institute. Israel
• Shevlin M, Bailey F, Adamson G (2002). Examining the factor structure and sources of differential functioning of the Eysenck Personality Questionnaire Revised-Abbreviated. Personality and Individual Difference, 32, 479-487.
• Şahin H.M (2003). Sporda Şiddet ve Saldırganlık. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.
• Terry P.C, Jackson J.J (1985). The determinants and control of violance in sport. Quest. 37(1): 27-37.
• Tiryaki Ş (2000). Spor Psikolojisi. Eylül Kitap ve Yayınevi. Ankara.
• Toros T, Yetim Ü (2000). Sporda Görev ve Ego Yönelimi Ölçeğinin Türk Sporcuları İçin Uyarlama Ön Çalışması. Uluslarası Spor Bilimleri Kongresi 11-13 Mayıs İstanbul.
• Toros T (2001).Elit ve Elit Olmayan Erkek Basketbolcularda Hedef Yönelimi, Güdüsel İklim ve Hedeflerin Özgünlük Güçlük Derecesi Özellliklerinin Yaşam Doyumuna Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Toros T (2002).Elit ve Elit Olmayan Erkek Basketbolcularda Hedef Yönelimi, Güdüsel (Motivasyonel) İklim ve Yaşam Doyumu. H.Ü. Spor Bilimleri Dergisi. 13(3), pp. 24-36.