An analysis of Empathetic Tendencies and Communication Skills of City Education Supervisors in terms of Some Variables

Year 2012, Volume: 13 Issue: 3, 91 - 106, 01.06.2012

Celal Teyyar Uğurlu M Cevat Yıldırım Niyazi Özer Mehmet Sincar Kadir Beycioğlu

Abstract

In this study empathetic tendencies and communication skills of city education supervisors are determined and the relation between communication skills and empathetic tendencies is described It is a descriptive study based on relational screening model The study group of this study is 306 participants chosen through convenience sampling among 1045 city education supervisors working in 13 cities In the analysis of data ANOVA and t test are used There is not a meaningful difference in city education supervisors rsquo; gender branch and seniority variables According to the variable ldquo;Are you pleased with your work? rdquo; there is a meaningful difference in support of the ones giving the answer ldquo;Yes rdquo; Communication skills of city education supervisors predict their empathetic tendencies When points of communication skills and empathetic tendencies are evaluated together it can be said that supervisors rsquo; perceptions of empathetic tendencies are lower Workshop and seminars increasing city education supervisors rsquo; both communication skills and empathetic tendencies will affect their behaviors positively

Keywords

Supervision, communication, empathy, communication skill, empathetic tendency

İl Eğitim Denetmenlerinin İletişim Becerileri ile Empatik Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Abstract

Bu çalışmada il eğitim denetmenlerinin nbsp;iletişim becerileri ve empatik eğilim düzeyleri ve iletişim becerileri ile empatik eğilimler arasındaki ilişki betimlenmiştir Araştırmanın modeli ilişkisel tarama modeline dayalı betimsel bir çalışmadır Araştırmanın çalışma grubunu 13 ilde çalışan 1045 il eğitim denetmeni arasından kolay örnekleme yoluyla belirlenen 306 katılımcı oluşturmaktadır Araştırma verilerinin çözümlenmesinde t testi ve ANOVA kullanılmıştır Araştırmada İl eğitim denetmenlerinin cinsiyet branş ve kıdem değişkenlerine göre nbsp; anlamlı bir farklılık görülmemiştir İşinizden memnun musunuz? nbsp; değişkenine göre il eğitim denetmenlerinden nbsp; ldquo;Evet rdquo; cevabı verenlerin lehine anlamlı bir farklılık olduğu görülmektedir İl eğitim denetmenlerinin iletişim becerileri empatik eğilimlerini yordamaktadır İletişim beceri puanları ile empatik eğilim puanları birlikte değerlendirildiğinde denetmenlerin nbsp; empatik eğilim algılarının daha düşük olduğu söylenebilir İl eğitim denetmelerinin hem iletişim becerilerinin niteliği hem de empatik eğilimlerinin niteliğini artırıcı çalıştay ve seminerler il eğitim denetmenlerinin davranışlarını olumlu yönde etkileyecektir

Keywords

Denetim, iletişim, empati, iletişim becerisi, empatik eğilim

References

• Albiero, P., Matricardi, G., Speltri, D., & Toso, D. (2009). The assessment of empathy in adolescence: A contribution to the Italian validation of the “Basic Empathy Scale”. Journal of Adolescence, 32 (2), 393-408.
• Atak, M. (2005). Örgütlerde resmi olmayan iletişimin yeri ve önemi. Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi, 2 (29, 59–67. http://www.hho.edu.tr/HutenDergi/ 2005TEMMUZ/10_ATAK.pdf
• Aydın, M. (1994). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatipoğlu.
• Aylor, B. & Oppliger, P. (2003). Out-of-class communication and student perceptions of instructor humor orientation and socio-communicative style. Communication Education, 52 (2), 122–134.
• Badea, L. & Pana, N. A. (2010). The role of empathy in developing the leader’s emotional intelligence. Theoretical and Applied Economics, 2 (543), 69-78.
• Barr, J. J. (2011). The relationship between teachers’ empathy and perceptions of school culture. Educational Studies, 37 (3), 365-369.
• Barut, Y. (2004). Öğretmenlerin empatik eğilim düzeyleri ile çatışma eğilimi düzeylerinin değişkenler açısından incelenmesi. 13. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Baykara Pehlivan, K. (2005). Öğretmen adaylarının iletişim becerisi algıları üzerine bir çalışma. İlköğretim Online, 4 (2), 17–23.
• Bozkurt Bulut, N. (2003) İlköğretim sınıf öğretmenlerinin iletişim becerilerine ilişkin algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4 (2), 443–452.
• Bülbül, A. R. (2001) İletişim ve Etik. Ankara: Nobel.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, istatistik, araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum (8. Baskı). Ankara: Pegem.
• Chur-Hansen, A. & Winefield, H. R. (2000). Evaluating the outcome of communication skill teaching for entry-level medical students: Does knowledge of empathy increase? Medical Education, 34 (2), 90-94.
• Çelik, E. ve Çağdaş, A. (2010). Okul öncesi eğitim öğretmenlerinin empatik eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 24–37.
• Çiftçi Arıdağ, N. ve Yüksel, A. (2010). Üniversite öğrencilerinin ahlaki yargı yetenekleri ile empati becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10 (2), 683–727.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik, SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem.
• Doğuş, Y. (2011). Okul yöneticileri ve öğretmenlerin bakışı ile empatik iletişim. e- Journal of New World Sciences Academy, 6 (1), 697–707.
• Dökmen, Ü. (1989) Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psikodrama ile geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 21 (1–2) 155–190.
• Dökmen, Ü. (2003). İletişim çatışmaları ve empati (22. Baskı). İstanbul: Sistem.
• Ekinci, A., Bindak, R. ve Yıldırım, M. C. (2012). İlköğretim okulu yöneticilerinin öğretmenlerin mesleki sorunlarına empatik yaklaşımlarının ikili karşılaştırmalar metodu ile incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (3), 759–776.
• Ekinci, Ö. (2009). Öğretmen adaylarının empatik eğilim ve eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Eva Lu, Y., Dare, B., & Gellman, A. (2005). An Experiential model: teaching empathy and cultural sensitivity. Journal of Teaching in Social Work, 25 (3-4), 89-103.
• Günbayı, İ. (2007). Okullarda bir yönetim süreci olarak iletişim. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7 (2), 765–798.
• Gürşimşek, I., Vural, D. E. ve Demirsöz, E. S. (2008). Öğretmen adaylarının duygusal zekâları ile iletişim becerileri arasındaki ilişki. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (16), 1–11.
• Holt, S. & Marques, J. (2012). Empathy in leadership: Appropriate or misplaced? An empirical study on a topic that is asking for attention. Journal Business Ethics, 105 (1), 95–105.
• Kayaalp, İ. (2002). Eğitimde iletişim dili. İstanbul: Bilge.
• Keçeci, A. ve Taşocak, G. (2009). Öğretim elemanlarının iletişim becerileri: Bir sağlık yüksekokulu örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 2 (4), 131–136.
• Koçel, T. (2010). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta.
• Korkmaz, N. H., Şahin, E., Kahraman, M. ve Öztürk, F. (2003). U. Ü. Beden Eğitimi ve Spor Bölümü öğrencilerinin empatik becerilerinin yaşa göre karşılaştırılması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 ( 1), 95–103.
• Korkut, F. (1996). İletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: Güvenirlik ve 18–23.
• Korkut, F. (2005). Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143–149.
• Mark, G. & Wulf, V. (1999). Changing interpersonal communication through groupware use. Behavior & Information Technology, 18 (5), 385-395
• Meeks, B. S., Hendrick, S. S., & Hendrick, C. (1998). Communication, love and relationship satisfaction. Journal of Social and Personal Relationships, 15 (6), 755-773.
• Miller, K., Birkholt, M., Scott, C., & Stage, C. (1995). Empathy and burnout in human service work: An extension of a communication model. Communication Research, 22 (2), 123-147.
• Pala, A. (2008) Öğretmen adaylarının empati kurma düzeyleri üzerine bir araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (23), 13–23.
• Redmond, M. V. (1989). The functions of empathy (decentering) in human relations. Human Relations, 42 (7), 593-605.
• Şimşek, Y. ve Altınkurt, Y. (2009). Endüstri meslek liselerinde görev yapan öğretmenlerin okul müdürlerinin iletişim becerilerine ilişkin görüşleri. Akademik Bakış, 17, 1–16.
• Şişman, M. ve Turan, S. (2004). Örgütsel semboller ve eğitimde sembolik liderlik. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 37, 96–117.
• Töremen, F., Ekinci, A., & Karakuş, M. (2006). Influence of managers’ empathic skills on school success. International Journal of Educational Management, 20 (6), 490-499.
• Tuncay, T. ve İl, S. (2009). Sosyal hizmet uygulamasında empatiyi yeniden düşünmek. Toplum ve Sosyal Hizmet, 20 (2), 39–56.
• Tutuk, A., Al, D. ve Doğan, S. (2002). Hemşirelik öğrencilerinin iletişim becerisi ve empati düzeylerinin belirlenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 6 (2), 36–41.
• Yavuz, C. ve Yüce, G. (2010). Öğretim elemanlarının iletişim davranışlarına yönelik öğrenci algı ve beklentileri: Ordu Üniversitesi Ünye İ.İ.B.F'de bir araştırma.