Vergi Suçlarında Masumiyet Karinesi

Year 2014, Volume: 5 Issue: 2, 195 - 208, 13.07.2016

Eda Özdiler Küçük

Abstract

Masumiyet karinesi, 1982 Anayasası’nın 38’inci maddesinin dördüncü fıkrasında, “Suçluluğu hükmen sabit oluncaya kadar kimse suçlu sayılamaz” şeklinde yer almıştır. Vergi yükümlüsünün kişisel bilgilerine ilişkin mahremiyet alanına kanıt elde etmek amacıyla dokunmak isteyen vergi idaresine karşı yükümlülerin kullandıkları ilk savunma aracı masumiyet karinesi olmaktadır. Bu noktada tartışmalı olan konu, kişisel bilgilerin oluşturduğu mahremiyet alanının genişliği ve bu alana girmenin suç isnadı teşkil edip etmediğidir. Adil bir yargılamadan bahsedebilmek için masumiyet karinesinin kapsamının doğru biçimde tayin edilmesi gereklidir. “Zaman” bakımından bu kapsam, bir başka deyişle masumiyet karinesinin başlangıç ve sona ermesini ifade eder. “Ölçü” bakımından masumiyet karinesinin kapsamı ise, karinenin başlangıcının bağlı olduğu suç isnadının ölçüsünü ve sona ermesine neden olan suçun ispatının ölçüsünü ifade eder. Öğreti ve uygulamada buna ilişkin olarak “emare” ve “makul şüphe” kavramları kullanılmaktadır. Bu kavramlardan hangisinin vergi suçları bakımından ölçü olarak alınması gerektiği ve vergi suçlarında masumiyet karinesinin başlangıcı ve sona ermesi bu çalışmada ele alınan konulardır

Keywords

Masumiyet karinesi, makul şüphe, adil yargılama, delil, vergi suçları

Presumption of Innocencein Tax Offences

Abstract

The presumption of innocence is defined in the fourth paragraph of Article 38 of the 1982 Constitution as "no one can be considered guilty until proven guilty in a court”. Presumption of innocence is the first defence mechanism against tax administration that interferes taxpayer’s privacy of personal information in order to obtain evidence. Controversial subject at this point is the width of the privacy field and whether this interference means an accusation or not. To speak of a fair trial, the extent of the presumption of innocence should be defined properly. "Time" in this context refers to the beginning and the end of the presumption of innocence. "Measure" in the scope of the presumption of innocence both means that the measure of accusation and crime. Doctrine and practice uses concepts such as "indication" and "reasonable doubt". Which of these terms should be taken as a measure and the beginning and the end of the presumption of innocence in criminal tax are the subjects dealt with in this study

Keywords

Presumption of innocence, reasonable doubt, fair trial, evidence, tax crimes

References

• AKAD, Mehmet / DİNÇKOL, Abdullah: 1982 Anayasasının Madde Gerekçeleri ve Maddelerle İlgili Anayasa Mahkemesi Kararları, Alkım Yayınevi, İstanbul 1998.
• AKSOYLU, İlter: “İdari Yargı Kararlarının Gerekçelerinin Bağlayıcılığı”, Mahkemesi Askeri http://www.msb.gov.tr/ayim/Ayim_makale_ Dergisi, detay.asp?IDNO=70
• BAŞARAN YAVAŞLAR, Funda: “İdari Nitelikli Vergi Suç ve Cezaları”, Vergi Dünyası, S. 299, Temmuz 2006.
• CANDAN, Turgut: Vergi Suçları ve Cezaları, Maliye ve Hukuk Yayınları, Güncelleştirilmiş 3. Baskı, 2010.
• GÖLCÜKLÜ, Feyyaz / GÖZÜBÜYÜK, Şeref: Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Uygulaması, Turhan Kitabevi, 4.Bası, Ankara 2003.
• GÖZÜBÜYÜK, Abdullah: Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu, Cilt 2, İstanbul 1995.
• HAMER, David: A Dynamic Reconstruction of the Presumption of Innocence, Oxford Journal of Legal Studies, Vol. 31, No. 2, 2011.
• HARRIS D.J. / O’BOYLE M. / WARBRICK, C. : Law of the European Convention on Human Rights, London 1995.
• HINTZE, Robert: Indizien in der Finanzrechtsprechung, Google Books.
• OVACIK, Mustafa: İngilizce-Türkçe Hukuk Sözlüğü, 3. Baskı, Sözkesen Matbaacılık, Ankara 2000.
• ÖZDİLER KÜÇÜK, Eda: Vergi Hukukunda Karineler, Adalet Yayınevi, Ankara 2011.
• ŞAHİNKAYA, Yalçın: İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi Kararlarında ve Türk Hukukunda Suçsuzluk Karinesi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi, İstanbul 2006.
• Uluslararası Af Örgütü, Adil Yargılanma Hakkı, İletişim, 2000.
• YALTI, Billur: Vergi Yükümlüsünün Hakları, İstanbul 2006.