İslam öncesinde Araplar, ensâb ve eyyâmu’l-Arab sebebiyle tarihe ilgi duydular. Onlar tarihlerini sözlü olarak öğrendiler ve öğrettiler. Yazıyı da az olmakla birlikte kullandılar. Kur’ân-ı Kerim ve Hadis tarihin gelişmesinde rol oynadı. İslam tarihi başlangıçta sözlü olarak nakledildi, ancak yazı da kullanıldı. Özellikle siyere dair pek çok kitap yazıldı. Peygamber’in hayatını öğrenme arzusu müslümanları tarih ilmini daha çok öğrenmeye sevk etti. Bu sebeple peygamberle ilgili pek çok kitap yazıldı. Günümüzde de Hz. Muhammed hakkında değişik muhtevalarda kitaplar yazılmaktadır
In the pre-Islamic period, the Arabs gave importance to the history because of geneology (al-Ansab) and heroism (al-Ayyam al-Arab). They learned and also thought their history in the oral manner. Writing was also applied even a little. Holy Quran and tradition (Hadits) played an important role in improving history. In the beginning, Islamic history was narrated orallyl, but writing also was used. Specially a great many books relating to Siyer were written. Desire for learning the life of the Prophet Muhammad (peace be upon him) directed Muslims to learn very much about history. Therefore a lot of boks relating to the Prophet were written. At the present time, various books with the different contents are also being written
Other ID | JA77SB57GU |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2009 |
Submission Date | December 1, 2009 |
Published in Issue | Year 2009 Issue: 13 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).