Bu araştırma, fakihlerin faizin illetine ilişkin görüşlerini ele almayı ve bu görüşlerin temelci bir çalışmayla incelenmesini amaçlamakta olup, fakihlerin ulaştığı illetlere tümdengelim yöntemlerini uygulayarak, bu konuda tercihe şayan illete ulaşmayı hedeflemiş ve araştırma, ilk dönem, geç dönem ve hatta çağdaş fakihlerin faizin illetine ilişkin tüm görüşlerini çıkarsayarak ve bu görüşleri eleştirel bir şekilde analiz ederek tümevarımcı eleştirel analitik yöntemi benimsemiştir. Araştırma, fakihlerin faizin illetini tespit ederken izledikleri en muhtemel yolun tümdengelim olduğu sonucuna varmış ve fakihler tarafından zikredilen illetler araştırılıp ayrıştırıldığında, altı kategoride (Esnâfi Sitte) faizin tercihe şayan illetinin semen olduğu, diğer illetlere ise itiraz edildiği ve bunların uygun illetler olmadığı görülmüştür. Faizin illetini ele alan çok sayıda fıkhi çalışma olmasına rağmen, bu araştırma -bildiğim kadarıyla- konuyu tümevarımcı bir yaklaşımla ele alan ilk araştırmadır. Bildiğim kadarıyla bu çalışma, konuyla ilgili tercih edilen görüşe ulaşmak için fakihler tarafından belirlenen faiz illetini belirleme yöntemlerinin test eden temelci bir çalışmaya dayalı olarak konuyu ele alan ilk araştırmadır.
يهدف هذا البحث إلى تناول آراء الفقهاء فيما يتعلق بعلة الربا ودراستها دراسة أصولية من خلال تطبيق مسالك استنباط العلة على العلل التي توصل إليها الفقهاء، وذلك بغية التوصل إلى العلة الراجحة في المسألة، وقد اعتمد البحث المنهج الاستقرائي التحليلي النقدي من خلال استقراء معظم آراء الفقهاء المتقدمين والمتأخرين بل والمعاصرين حول علة الربا، وتحليل هذه الآراء تحليلا أصوليا نقديا. وقد توصل البحث إلى أن الراجح في المسلك الذي توصل به الفقهاء إلى إثبات علة الربا هو الاستنباط، وعند القيام بسبر وتقسيم العلل التي ذكرها الفقهاء تبين أن الثمنية هي العلة المناسبة للربا في الأصناف الستة، أما العلل الأخرى فقد ورد عليها اعتراضات جعلت منها عللا غير مناسبة. وعلى الرغم من كثرة الدراسات الفقهية التي تناولت علة الربا إلا أن هذا البحث يعد - حسب علمي – أول بحث يتناول المسألة بناء على دراسة أصولية تعتمد تطبيق مسالك استنباط العلة على علل الربا التي استنبطها الفقهاء وصولا إلى الرأي الراجح في المسألة.
This research aims to address the views of the jurists about the ‘illah of usury (Riba) and conducts a juristic study through the application of the methods of deriving the ’illah on the ’illahs found by the İslamic jurists, in order to reach the most correct ’illah in this matter. We have applied the inductive, analytical and critical method in this research, by extrapolating all the opinions of the early and late jurists, and even the contemporary scholars, about the ’illah of usury (Riba), in addition to evaluating these opinions in a juristic and critical analysis. The research concludesthat the most correct way in which the jurists reached the ’illah of usury is deduction (istinbāṭ), and when conducting an examination and division of the ’illahs mentioned by the jurists, it became clear that the thamaniyyah (currency attributes) is the appropriate ’illah of usury in the six categories, while the other ’illahs have confronted some valid objections which made them unsuitable to be accepted. Despite the large number of fiqh studies that dealt with the ’illah of usury, this research is - as far as I know - the first research that deals with the issue based on a juristic study that relies on the application of the methods of derivation of the ’illah on the ’illah of usury that were deduced by jurists to reach the most correct opinion on the matter at hand.
Birincil Dil | Arapça |
---|---|
Konular | İslam Hukuku |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 9 Aralık 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 20 Ağustos 2024 |
Kabul Tarihi | 9 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 1 |
دعوة للمقالات والأبحاث – العدد الثاني