Castabala in Ancient Cilicia is a city became prominent during Late Hellenstic period during the reign of Tarkondimotos, vassal king of Rome. The golden age of the city was its time under the Roman Imperial Period. During this period, in 2nd and 3rd centuries AD, a colonnaded street and other monumental buildings were built. In Late Antiquity, idiosyncratic sacred structures/buildings of the singularity of worship were also built in the city. In this context, the buildings named “North Church” and “South Church” were built by re-using of the architectural elements of the monumental buildings of Roman Empire period of the city. North Church is the main subject to be focused in this paper. In the context of Kuzey Kilise, the construction in question takes on a paradoxical meaning. The main reason of it is that the blocks and architectural elements not to be situated in the places which normally they had to be. The monumental mass as called North Church within the scope of the article is analyzed within the frame of the spolia, deconstruction, Genius Loci concept and Artemis Perasia cult, the God-Emperors of Rome, the construction of Christianity via Paul and the interpretation of this construction in the context of poststructuralist critique. Besides, North Church edifice is commentated within the frame of certain contexts and clusteral relationships in terms of church architecture and typology in the context of Cilicia and Anatolia.
Kilikia Kastabala Church Mother Goddess Artemis Christianity
Antik Kilikia Bölgesi’nin Kastabala kenti, Geç Hellenistik Dönem’de Roma’nın vasal kralı Tarkondimotos ile bölgenin tarihselliğinde öne çıkmaya başlamış ama özellikle de Roma İmparatorluk Dönemi’nde en görkemli halini yaşamıştır. Roma İmparatorluk Dönemi’nde, MS 2-3. yüzyıllarda kentte sütunlu cadde ve anıtsal birçok yapı inşa edilmiştir. Geç Antik Çağ’ın başlamasıyla, Hıristiyanlık ile birlikte tapımdaki tekilliğin kendine özgü kutsal yapıları da kentte inşa edilmiştir. Bu bağlamda kentte “Kuzey Kilise” ve “Güney Kilise” olarak adlandırılmış yapılar kentin İmparatorluk Dönemi anıtsal yapılarına ait mimari öğelerin yeniden kullanılmaları ile inşa edilmiştir. Makale öznesi olarak Kuzey Kilise’ye odaklanmıştır. Kuzey Kilise bağlamında söz konusu inşa paradoksal bir anlam kazanmıştır. Bunun temel nedeni blokların ve mimari malzemelerin normalde kullanılması gereken yerlerde konumlandırılmamış olmalarıdır. Makalede Kuzey Kilise olarak anılan anıtsal kütle; spolia malzemenin kullanımı, dekonstrüksiyon, Genius Loci kavramı ve Artemis Perasia tapınımı, Roma’nın tanrı imparatorları, özellikle Pavlus üzerinden Hıristiyanlığın kurulumu ve bu kurulumun post-yapısalcı eleştiri üzerinden yorumlanması çerçevesinde incelenmiştir. Bunun dışında Kilikia Bölgesi ve Anadolu bağlamında kilise mimarisi ve plan tipolojisi açısından da anıtsal Kuzey Kilise, belirli bağlam ve kümesel ilişkiler çerçevesinde değerlendirilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Archaeology |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 8, 2021 |
Published in Issue | Year 2020 Issue: 23 |
Since 1955
Anadolu Araştırmaları – Anatolian Research https://dergipark.org.tr/tr/pub/iuanadolu / https://iupress.istanbul.edu.tr/tr/journal/anar/home