DİSEGNO’DAN KİTSCH’E SANATTA FİKİR

Year 2017, Issue: 7, 197 - 206, 30.12.2017

Olcay Boratav Nur Gürdal

Abstract

“Sanatta artık fikir önemli” söylemini günümüzde sıkça duymaktayız. Kullanılan malzeme, teknik vb. argümanlar zaman içinde tamamen “fikir” odaklı bir hale getirildi ve anlam veremediğimiz her şey sanat kisvesine bürünmüş oldu. Estetik değer yargıları süreç içinde değişti. Kuşkusuz ki değişen tüm dinamikler her alanda olduğu kadar sanat alanında da farklılıklar ortaya çıkarmış, beğenilsin ya da beğenilmesin zaman içinde gelişip değişerek günümüze kadar gelmiştir. Peki tüm bu süreçte sanatta fikir nasıl bir yol izlemektedir? Bu çalışmada, Vasari’nin “disegno” kavramından yola çıkılarak, sanatta fikrin nasıl bir değişime girdiği ve  kitsch’e uzanan süreç irdelenmektedir.   

Keywords

disegno, aura, kültür endüstrisi, hazır–nesne, kitsch

IDEA IN ART FROM DISEGNO TO KITSCH

Abstract

Nowadays we often hear the phrase “The idea is more important in the art”. Over time, the elements such as the technique, the materials etc. have become “idea-oriented” and everything that we cannot make any sense out of has been named as art. The aesthetic judgements have changed during the process. As it happens in any other field of work, the changing dynamics undoubtedly created diversity in art. These dynamics still keep changing and transforming today, regardless whether they are appreciated or not. Well then, how does the idea in art develop in this process?  This study examines how the idea in art has changed starting form Vasari's concept of “disegno” to kitsch. 

Keywords

disegno, aura, cultural industry, readymade, kitsch

References

• Adorno, T.W. 2003.“Kültür Endüstrisini Yeniden Düşünürken“, çev. Bülent Doğan, Cogito, İstanbul: Yapı Kredi, 36: 76 -83.
• Artun, A. 2010. Kitsch Patlaması ve Eleştirinin Anlamsızlaşması, Erişim: Eylül 20, 2016 (http://www.aliartun.com/content/detail/54).
• Baudrillard, J. 2014. Sanat Komplosu/ Yeni Sanat Düzeni ve Çağdaş Estetik 1, çev. Elçin Gen ve Işık Ergüden, İstanbul: İletişim.
• Baudrillard, J. 2014. Çağdaş Sanat: Kendi Kendisiyle Çağdaş Sanat, çev. Ali Artun, Erişim: Eylül 20, 2016, (http://www.e-skop.com/skopbulten/cagdas-estetik-cagdas-sanat-kendikendisiyle-cagdas-sanat/1862)
• Dubuffet, J. 2010. Boğucu Kültür, çev. İsmet Birkan, Ankara: Dost Kitabevi.
• Greenberg, C. 2010. Avangard ve Kitsch, çev. Alev Berberoğlu, Erişim: Eylül 20, 2016, (https://www.academia.edu/19587986/Clement_Greenberg-_Avangard_ve_Kitsch_1939).
• Kulka, T. 2014. Kitch ve Sanat, İstanbul: Altıkırkbeş.
• Kuspit, D. 2010. Sanatın Sonu, çev. Yasemin Tezgiden, İstanbul: Metis.
• Lotringer, S. 2014. “Sanat Korsanlığı“, Sanat Komplosu/ Yeni Sanat Düzeni ve Çağdaş Estetik 1, İstanbul: İletişim, 9 -24.
• Minor, V.H. 2013. Sanat Tarihinin Tarihi, çev. Cem Soydemir, İstanbul: Koç Üniversitesi.
• Stallabras, J. 2013. Sanat A.Ş. / Çağdaş Sanat ve Bienaller, çev. Esin Soğancılar, İstanbul: İletişim.
• Tükel, U. 2013. “Sunuş/ Bir Sanat Yazarı Olarak Giorgio Vasari“, Sanatçıların Hayat Hikayeleri, İstanbul: Sel, 7-23.