Göstergebilim çeviri yazılı çeviri çeviri göstergebilimi anlam bozucu eğilimler Emiotics translation written translation semiotics of translation designificative tendencies
Göstergebilim çeviri yazılı çeviri çeviri göstergebilimi anlam bozucu eğilimler Emiotics translation written translation semiotics of translation designificative tendencies
The aim of this study is to analyse the book A Tale of Two Cities by Charles Dickens in terms of semiotics of translation. In this respect, the original book and two Turkish translations were analysed qualitatively through the “Theory of Instances of Enunciation” by Jean-Claude Coquet (2007) and relatively evaluated in the light of Systematics of Designificative Tendencies suggested by Sündüz Öztürk Kasar. Sixteen striking examples were chosen and categorized according to the selected six designificative tendencies which are overinterpretation, darkening, sliding, alteration, perversion, and under-interpretation of the meaning. According to the results, both translators transferred the meaning universe of the original book to the target texts somehow; however, it was inevitable for them to lean towards the designificative tendencies. Thus, it was concluded that both translators used designificative tendencies due to the fact that each language has its own cultural, structural, and sociological features. In this sense, it is significant to convey the meaning universe of the book especially for the literary works that contain many descriptions and offer readers the opportunity to imagine what they read. Therefore, in such a field that is governed by descriptions and by signs which create the meaning, the translator must make the decisions consciously.
Emiotics translation written translation semiotics of translation designificative tendencies
Bu çalışmanın amacı Charles Dickens'ın İki Şehrin Hikayesi adlı kitabını çeviri göstergebilimi açısından incelemektir. Bu doğrultuda, orijinal eser ve iki Türkçe tercümesi Jean-Claude Coquet’in (2007) “Söyleyenler Kuramı” üzerinden nitel olarak incelenmiş ve Sündüz Öztürk Kasar tarafından ortaya konulan çeviride anlam bozucu eğilimler dizgeselliği ışığında değerlendirilmiştir. Çalışma için, kitap çevirilerinden on altı çarpıcı örnek seçilmiş ve bu örnekler aşırı yorumlama, karartma, kaydırma, değiştirme, saptırma ve anlamın eksik yorumlanması gibi çeviride anlam bozucu eğilimler temelinde sınıflandırılmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre, her iki çevirmen de orijinal kitabın anlam evrenini bir şekilde hedef metinlere aktarmıştır; ancak her iki çeviride de anlam bozucu eğilimlere başvurmanın kaçınılmaz olduğu görülmüştür. Bu nedenle, her iki çevirmenin de her dilin kendine özgü kültürel, yapısal ve sosyolojik özelliklere sahip olması nedeniyle anlam bozucu eğilimlere başvurdukları sonucuna varılmıştır. Bu anlamda özellikle çok sayıda betimleme içeren ve okuyucuya okuduklarını hayal etme fırsatı sunan edebî eserler için, kitabın anlam evrenini en iyi şekilde aktarmak oldukça önemlidir. Dolayısıyla anlamı oluşturan betimlemelerin ve göstergelerin yönettiği böyle bir alanda çevirmen bilinçli kararlar vermelidir.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | MAKALELER |
Authors | |
Publication Date | December 29, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Issue: 17 |