TEKSTİL ESERLERİN KONSERVASYONUNDA SAĞLAMLAŞTIRMA YÖNTEMİ

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 22, 121 - 139, 31.12.2020

Hatice Tozun , Nadide Çınar

https://doi.org/10.16950/iujad.706222

Öz

Tekstil koruma alanı; arkeolojik tekstillerden etnografik tekstillere, kostümlerden döşemelik nesnelere, tarihi belge niteliğindeki tekstillerden yorgan ve yatak örtülerine kadar farklı alt gruplardan oluşur. Bugün her alt grup, kendi içinde değerlendirilen ve gelişmekte olan disiplinler arası çalışmaya dayanan bir koruma yaklaşımına sahiptir. Tüm bu eserleri koruma altına alırken ikonografi, nadirlik, kronoloji, estetik, özgünlük ve teknik-malzeme özellikleri gibi bilgileri dikkate almak gerekmektedir. Konservatörler, nesnelerin yapısal kararlılığını ve sunumunu geliştirmek için bir dizi “boşluk doldurma” tekniği kullanırlar. Tekstil koruyucuları bir tekstilin zayıf alanları için takviye sağlamak ve eksik alanlarda görsel bir dolgu oluşturmak için genellikle kumaş destekleri kullanırlar. Bu makalenin amacı tekstil koruma tedavilerinde kullanılan farklı koruma yaklaşımlarını sunmak değil, herkes için ortak olan görsel doldurma tekniklerini yani sağlamlaştırma yöntemlerini ortaya koymaktır. Bu amaç doğrultusunda yapılan araştırmalar ve günümüzde en çok uygulanan tamamlama yöntemleri hakkında bilgi verilmeye çalışılmıştır. Konservatörün görevi, temel kalitesini bozmadan çürüme sürecini durdurmak neredeyse imkânsız olan bir tekstilin, bu süreci yavaşlatmak ve nesneyi koruyarak saklamak için özenle depolamak, sergilemek ve tamir etmektir. Koruma için öngörülen yöntemler, kesinlikle gerekenden daha fazla malzeme eklemedikleri, nesnenin karakterini değiştirmedikleri ve gelecekte yeni yöntemlerin uygulanabileceği seçeneklere göre tercih edilmelidir.

Anahtar Kelimeler

Tekstil, Koruma, Sağlamlaştırma

Kaynakça

• Aho, Sandra C. (2008). “Comparison of Reweaving and Reknitting Techniques with Textile Conservation Repair Methods”, Master's Theses, Paper 967, Univeristy of Rhode Island. http://digitalcommons.uri.edu/theses/967
• Ay, Burak (2007). “Organik Polimerler ve Kullanım Alanları”, Bitirme Tezi, Pamukkale Üniversitesi.
• Başer, İnci (2002). Elyaf Bilgisi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Benford, Susan M. and Joseph G. Marino (2002). Historical Support of a 16th Century Restoration in the C-14 Sample Area. Retrieved November 26, 2003 from the World Wide Web: http://www.shroud.com/pdf/histsupt. pdf
• Caple, Chris (2000) Conservation Skills: Judgement, Method and Decision Making.
• CCI Library Catalogue and Staff Bibliography, https://app.pch.gc.ca/application/bibiccccilib/detaillerdetail.app?rID=ccicat17321&lang=en&ssm=true&query&title=&authedit=&sub=&pub=&doctype=&pID=1&ps=25&sort=0&f0=&f1=Bois++Conservation+et+restauration+-+COngr%C3%A8s&f2=French&f3=&f4=
• CCI Notes 13/ 7 (1999). Washing Non- Coloured Textiles (renksiz tekstillerin yıkanması) Canada.
• CCI Notes 13/13 (2008). Commercial Dry Cleaning of Museum Textiles, Canada.
• Corah, Gayle (1977). "Textile Conservation: Deterioration of Materials", Thesis. Rochester Institute of Technology. Accessed from accepted for inclusion, [e-mail].
• Evcin, Atilla (2017). “Polimer Malzemeler”,http://blog.aku.edu.tr/evcin/dersler/polimer-malzemeler/
• Gromer, Karina, (2016). The Art of Prehistoric Textile Making The development of craft traditions and clothing in Central Europe, Natural History Museum Vienna
• Kathpalıa, Y. Pal, (1990). Arşiv Malzemelerinin Korunması ve Restorasyonu, Çev. Nihal Somer, Ankara, T.C. Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü, Cumhuriyet Arşivi Dairesi Başkanlığı, Yayın No: 6.
• Kim, Yong-Won (2011). “Conservation of Papers and Textiles”, National Research Institute of Cultural Heritage 132, Munji-ro, Yuseong-gu, Daejeon, Korea
• Landi, Sheila (2002). “The Textile Conservator's Manual” Butterworth-Heinemann Series in Conservation and Museology, Elsevier Science Ltd. Victoria and Albert Musuem, London
• Leene. J. E. (1972) "Textile Conservation", Fletcher and Son Ltd. Butterworths Nonvich.
• Lodewijks, J., and Leene J. (1972), “Restoration and Conservation”, Chapter 10 of Textile Conservation. Washington, DC: Smithsonian Institution. Lopatka, Evelyn R. 2003. The Ultimate Guide to Reweaving. Winter Park, FL: Awesome Guides.
• MEB (2012). Kimya Teknolojisi Endüstriyel Polimer Sentezi, Ankara.
• MEB (2018). Tekstil Teknolojisi Doğal Lifler, Ankara.
• Mert Ö., Esra (2008). Çağdaş Konservasyon Anlayışı ve Milli Kütüphanede Yazma Eser Konservasyonu, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi, Ankara.
• NPS Museum Handbook, Part I, (2002). Appendix K: Curatorial Care of Textile Objects.
• Saunders, Virginia (1958). Reweave It Yourself. Princeton, NJ: D. Van Nostrand Company.
• Shore, Sharon K. (1993). Review of Loss Compensation Techniques Used ın Textile Conservation. In Loss Compensation Symposium Postprints, Western Association for Art Conservation 1993 Annual Meeting, Marconi Conference Center, California, edited by Patricia Leavengood, 19-23. Seattle: WAAC.
• The Fabricon Company (1993a). The Frenway System of French Reweaving. Chicago: Fabricon Company.
• The Fabricon Company (1993b). Invisible Reweaving by the Fabricon Method. Chicago: Fabricon Company.