Assessing Barley (Hordeum vulgare L.) Genotypes for Yield Components under Greenhouse Conditions

Year 2025, Volume: 3 Issue: 1, 24 - 30, 01.06.2025

Hasan Doğan , Mehmet Yıldırım

Abstract

The aim of this study was to determine the variations of barley (Hordeum vulgare L.) genotypes developed for the conditions of Southeast Anatolia region in terms of agronomic traits under semi-controlled greenhouse conditions at the Faculty of Agriculture, Dicle University. In the study, 7 registered barley cultivars were evaluated for morphological and yield components. The studies were carried out on barley genotypes grown in pots according to the randomized design. The barley genotypes were evaluated for heading time, plant height, spike length, number of grains per spike, spike yield and thousand grain weight. The results showed significant differences between the genotypes for the traits analyzed. A large variation (p≤0.01) was observed among the varieties in terms of the traits studied. It was found that Hevsel, Kendal, Altıkat and Keçiburcu varieties with six-row spike structure had higher number of grains per spike and spike yield than Önder, Barış and Sur-93 varieties with two-row structure. Grain weight and spike length were higher in two-rowed barley. Spike grain yield was positively correlated with number of grains per spike and negatively correlated with grain weight. Longer plant height had a positive effect on spike yield. Keçiburcu cultivar was the earliest and Önder cultivar was the tallest genotype. The wide variation in the traits examined in the study led to the conclusion that differences between barley genotypes can be successfully observed under greenhouse conditions.

Keywords

Barley , grain yield , biblot , genetic variation

Project Number

DÜBAP Ziraat. 17.033 nolu proje

Sera Şartlarında Arpa (Hordeum vulgare L.) Genotiplerinin Verim Öğeleri Yönünden Değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada, Güneydoğu Anadolu bölgesi koşulları için geliştirilmiş arpa (Hordeum vulgare L.) genotiplerinde Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesine ait yarı kontrollü sera koşullarında agronomik özellikler yönünden oluşan varyasyonların belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada 7 adet tescilli arpa çeşidi morfolojik ve verim unsurları açısından değerlendirilmiştir. Tesadüf parselleri deneme desenine göre saksıda yetiştirilen arpa genotipleri kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Arpa genotipleri başaklanma gün sayısı, bitki boyu, başak uzunluğu, başakta tane sayısı, başak verimi ve bin tane ağırlığı özellikleri yönünden değerlendirilmiştir. Bulgular, incelenen özellikler yönünden genotipler arasında önemli farklılıkların olduğunu ortaya koymuştur. Çeşitler arasında incelenen özellikler açısından geniş varyasyon (p≤0.01) gözlenmiştir. Başaklanma süresi 116.5 ile 138.8 gün, bitki boyu 91.3 ile 127.5 cm, başak uzunluğu 5.1 ile 11.0 cm, başakta tane sayısı 20.7 ile 35.4 adet, başak verimi 0.81 ile 1.80 g ve bin tane ağırlığı 35.6 ile 50.1 g arasında değişim göstermiştir. Altı sıralı başak yapısına sahip Hevsel, Kendal, Altıkat ve Keçiburcu çeşitlerinin iki sıralı Önder, Barış ve Sur-93 çeşitlerine göre daha yüksek başakta tane sayısı ve başak verimine sahip olduğu tespit edilmiştir. İki sıralı arpalarda ise tane ağırlığı ve başak uzunluğu daha yüksektir. Başakta tane verimi başakta tane sayısı ile olumlu, tane ağırlığı ile negatif korelasyona sahiptir. Bitki boyunun uzun olması başak verimini olumlu yönde etkilemiştir. Keçiburcu çeşidi en erkenci, Önder çeşidi ise en uzun boylu genotip olarak belirlenmiştir. Yapılan çalışmada incelenen özellikler yönünden geniş varyasyonun ortaya çıkması arpa genotipleri arasındaki farklılıkların sera koşullarında başarılı bir şekilde gözlemlenebileceği sonucunu doğurmuştur.

Keywords

Arpa , Tane verimi , Biblot , Genetik varyasyon

Project Number

DÜBAP Ziraat. 17.033 nolu proje

References

• Akçura M, Topal A, 2009. İç Anadolu Bölgesi yerel ekmeklik buğday popülasyonlarından seçilen saf hatların tane verimi ve kalite özellikleri yönünden bazı tescilli çeşitlerle karşılaştırılması. Ülkesel Tahıl Sempozyumu. 2-5 Haziran 2008. Konya. S, 59-69.
• Akın, B, Bayhan, M, Özkan, R, Akıncı, C. 2021. Bazı makarnalık buğday genotiplerinde (Triticum durum L.) artan su stresinde morfolojik ve fizyolojik tepkilerin incelenmesi. Harran Tarım Ve Gıda Bilimleri Dergisi, 25(2), 265-278. https://doi.org/10.29050/harranziraat.915372 Akıncı C, Yıldırım M, Sönmez N, 2001. Diyarbakır koşullarına uygun arpa çeşitlerinin belirlenmesi. 4. Tarla Bitkileri Kongresi. 17-21 Eylül 2001. Tekirdağ. S, 151-155.
• Akkaya A, Akten İ, 1985. Farklı seviyelerdeki azot ve fosforlu gübrelemenin yazlık ekilen Tokak 157/37 arpa çeşidinin verim ye bazı verim unsurlarına etkisi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 16(1-4).
• Allard RW, Bradshaw AD, 1964. Implications of genotype environmental interactions in applied plant breeding. Crop Science, 4(5): 503-508.
• Altuner F, Erol O, Ülker M, 2018. Bazı arpa (Hordeum vulgare L.) çeşitlerinde verim ve verim unsurlarının belirlenmesi. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 7 (2), 11-22.
• Budaklı E, Bayram G, Türk M, Çelik N, 2005. Bazı iki sıralı arpa (Hordeum vulgare conv. distichon) çeşitlerinde farklı azot dozlarının verim, verim unsurları ve kalite üzerine etkileri. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19(2),1-11.
• Çöken İ ve Akman Z, 2016. Isparta ekolojik koşullarında bazı arpa (Hordeum vulgare L.) çeşitlerinin verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 20(1), 91-97.
• Çölkesen M A, Öktem A, Engin A, Öktem G, 2002. Bazı arpa çeşitlerinin (Hordeum vulgare L.) Kahramanmaraş ve Şanlıurfa Koşullarında tarımsal ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. KSÜ Fen ve Mühendislik Dergisi, 5(2): 76- 87.
• Doğan V, Yıldırım M, (2024). Sıcak ve Kurak Stresli Sezonda Arpa (Hordeum vulgare L.) Genotiplerinin Performansları: I Verim ve Kalite Değişimleri. Wheat Studies, 12(2), 72-79.
• Kaydan D, Yağmur M, 2007. Van ekolojik koşullarında bazı iki sıralı arpa çeşitlerinin (Hordeum vulgare L. conv. distichon) verim ve verim öğeleri üzerine bir araştırma. Journal Of Agricultural Sciences, 13 (03) , 269-278.
• Kılıç H, Tekdal S, Kendal E, Aktaş H, 2012. Augmented deneme desenine dayalı ileri kademe makarnalık buğday (Triticum turgidum ssp.) hatlarının biplot analiz yöntemi ile değerlendirilmesi. KSÜ Doğa Bilimleri Dergisi, 15(4): 18-25.
• Kırtok Y, Genç İ, Çölkesen M, 1987. Icarda kökenli bazı arpa çeşitlerinin Çukurova koşullarında başlıca tarımsal karakterleri üzerinde araştırmalar. Türkiye Tahıl Sempozyumu. Bursa. S, 83-89.
• Kizilgeci F, Yildirim M, Islam M. S, Ratnasekera D, Iqbal M. A, Sabagh, A. E, 2021. Normalized Difference Vegetation Index and Chlorophyll Content for Precision Nitrogen Management in Durum Wheat Cultivars under Semi-Arid Conditions. Sustainability, 13(7), 3725. https://doi.org/10.3390/su13073725
• Sirat A, Sezer İ, 2013. Samsun ekolojik koşullarında bazı iki ve altı sıralı arpa (Hordeum Vulgare L.) genotiplerinin verim ve verim unsurları ile kalite özelliklerinin belirlenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi, 23(1), 10-17.
• Tekdal S, Kendal E, Ayana B, 2014. İleri kademe makarnalık buğday hatlarının verim ve bazı kalite özelliklerinin Biplot analiz yöntemi ile değerlendirilmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 3(1): 322-330.
• Topal A, 1997. Konya ekolojik şartlarında kışlık olarak ekilen bazı arpa ve yulaf çeşitlerinde dane verimi ve verim unsurları üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 11(15): 16-29.
• Tuğrul T, Doğan S, Dursun Ş, 2019. Güneydoğu Anadolu bölgesindeki illerin kuraklık analizi. KONJES, 7(4,):705–712, 2019, doi: 10.36306/konjes.654866.
• TÜİK, 2015.Türkiye İstatistik Kurumu Bitkisel Üretim İstatistikleri.
• van Oosterom, E J, Acevedo, E, 1992. Adaptation of barley (Hordeum vulgare L.) to harsh Mediterranean environments. Euphytica 62, 29–38. https://doi.org/10.1007/BF00036084 Yan W, Kang M, 2003. GGE Biplot Analysis. A Graphical Tool Breeders. Geneticists and Agronomists. CRC Press. Florida.