Su Ürünleri Üretimine Yönelik Sanal Gerçeklik Ortamının Etkileşimli Öğretim Materyali Olarak Geliştirilmesi

Year 2025, Volume: 10 Issue: 1, 63 - 68, 31.01.2025

Erdinç Veske , Hijran Yavuzcan

https://doi.org/10.35229/jaes.1521033

Abstract

Bu çalışma, su ürünleri mühendisliği alanında eğitim alan öğrencilerin öğrenme sürecini geliştirmek için sanal gerçeklik ortamının kullanılabilirliğini ele almaktadır. Bu bağlamda su ürünleri yetiştiriciliği konusunda sanal gerçeklik öğrenme ortamının tasarımı, geliştirilmesi ve etkililiği incelenmiştir. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Su Ürünleri Mühendisliği (SÜM) bölümünde gerçekleştirilen bu tez çalışması kapsamında sanal gerçeklik teknolojisi ile üretilen su ürünleri yetiştiriciliği ders uygulaması iki farklı grup (Grup I-SÜM 3. sınıf ve Grup II- SÜM 4.sınıf) öğrenci tarafından Aralık 2022 ve Ocak 2023 tarihleri arasında deneyimlenmiştir. Alabalık üretimi ders müfredatına uygun olarak kuluçkahane, büyütme havuzları ve deniz kafeslerinde stokla şeklinde tasarlanan VR’a aktarılmıştır. Öğrenciler sanal gerçeklik (VR) ve yüz yüze eğitim uygulamasına tabi tutulmuş ve öğrenme performansları değerlendirilmiştir. VR ile öğrenme performansı değerlendirmesinde sınav puanlarının gruplar arası farklılık gösterdiği saptanmıştır (p<0.05). Grup I’in VR performansı yüksek bulunmuştur, cinsiyetin ve görme problemlerinin VR performansına etki etmediği belirlenmiştir (p>0.05). Likert analiz sonuçlarına göre klasik eğitim etkililiği 3.51, VR etkililiği ise 3.94 olarak bulunmuştur (p<0.05). Sınav, anket ve görüşmeler sonucunda elde edilen bulgular VR teknolojisinin su ürünleri mühendisliği eğitiminde kullanımının öğrencilerin eğitimlerini daha etkili hale getirdiğini göstermektedir. Öğrencilerin sanal gerçeklik uygulamalarına yönelik genel olarak olumlu görüş bildirdiği ve uygulamaların eğitimlerine yönelik fayda sağladığı, ilgi uyandırdığı ve gerçeklik algısını etkilediği ortaya konulmuştur. Sanal gerçeklik uygulamalarının sınıf ortamında etkili bir ders materyali olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle su ürünleri mühendisliği eğitiminde sanal gerçeklik teknolojisinin yaygınlaştırılması önerilmektedir.

Keywords

Öğrenme Teknikleri, Sanal Gerçeklik, Su Ürünleri, Teknoloji

Development of Virtual Reality Environment for Aquaculture as Interactive Teaching Material

Abstract

This study examines the usability of virtual reality environments for enhancing the learning process of students studying in the field of fisheries and aquaculture engineering. In this context, the design, development, and effectiveness of a virtual reality learning environment for aquaculture production were investigated. The VR application, produced with virtual reality technology, was tested by two different groups of students (Group I - 3rd year and Group II - 4th year) in the Department of Fisheries and Aquaculture Engineering at Ankara University Faculty of Agriculture between December 2022 and January 2023. The VR application was designed to simulate the hatchery, nursery ponds, and sea cages in accordance with the curriculum for trout production. Students were subjected to both VR and face-to-face education, and their learning performances were evaluated. In the assessment of learning performance with VR, it was determined that there was a difference in exam scores between the groups (p<0.05). Group I was found to have higher VR performance, and it was determined that gender and visual impairments did not affect VR performance (p>0.05). According to the Likert analysis results, the effectiveness of traditional education was found to be 3.51, while the effectiveness of VR was 3.94 (p<0.05). The findings obtained from the exam, survey, and interviews show that the use of VR technology in fisheries and aquaculture engineering education makes students' education more effective. It was revealed that students generally had a positive view of VR applications and that the applications provided benefits to their education, aroused interest, and affected their sense of reality. It was concluded that VR applications can be used as effective instructional material in the classroom. Therefore, it is recommended to promote the use of virtual reality technology in fisheries and aquaculture engineering education.

Keywords

Aquaculture, Learning Techniques, Technology, Virtual Reality

References

• Abbas, J.R., O'Connor, A., Ganapathy, E., Isba, R., Payton, A., McGrath, B., ... & Bruce, I.A. (2023). What is virtual reality? A healthcare- focused systematic review of definitions. Health Policy and Technology, 12(2), 100741.
• Alexandratos, N. & Bruinsma, J. (2012). World agriculture towards 2030/2050: the 2012 revision. ESA Working paper No. 12-03. Rome, FAO.
• Atar, H.H. & Ataman, T.G. (2016). İklim değişikliğinin su ürünleri yetiştiriciliği üzerindeki etkileri. Ziraat Mühendisliği, 363, 17-22.
• Bahadır Koca, S., Terzioğlu, S., Didinen, B.I. & Yiğit, N.Ö. (2011). Sürdürülebilir su ürünleri yetiştiriciliğinde çevre dostu üretim. Ankara Üniversite Çevrebilimleri Dergisi, 3(1), 107-113.
• Bjorndal, T., Dey, M. & Tusvik, A. (2024). Economic analysis of the contributions of aquaculture to future food security. Aquaculture, 578, 740071.
• Bruner, J.S. (1979). On Knowing: Essays for the Left Hand. Harvard University Press.
• Clements, D.H. & Battista, M.T. (1990). Constructivist learning and teaching. Arithmetic Teacher, 38(1), 34-35.
• DeFreitas, S. & Neumann, T. (2009). The use of “serious games” for engaging learners in the content of a physics course. Journal of Educational Technology & Society, 12(3), 35-46.
• Diken, G. (2020). Antropojenik iklim değişikliğinin balıkçılık ve su ürünleri üzerine etki ve yönetim stratejilerine genel bir bakış. Journal of Anatolian Environmental and Animal Sciences, 5(3), 295- 303. DOI: 10.35229/jaes.718925
• Düren, E. (2024). G20 ülkelerinde gıda güvenliği ve ekonomik büyüme ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Hasan Kalyoncı Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, 61s.
• Erdoğan, S., Çakar, N.D., Ulucak, R. & Danish Kassouri, Y. (2021). The role of natural resources abundance and dependence in achieving environmental sustainability: evidence from resource-based economies. Sustainable Development. 29, 143-154. DOI: 10.1002/sd.2137
• Ernst, D.H., Bolte, L. & Schreck, C.B. (2000). Aquafarm: A simulation and decision model for fish farming. Journal of Aquaculture Engineering, 24(3), 161-182.
• FAO. (2020). The state of world fisheries and aquaculture 2020. Sustainability in action. Rome.
• FAO. (2021). FAO yearbook. Fishery and aquaculture statistics 2019/FAO annuaire. Statistiques des pêches et de l’aquaculture 2019/FAO anuario. Estadísticas de pesca y acuicultura 2019. Rome.
• Filipski, M. & Belton, B. (2018). Give a man a fishpond: modeling the ımpacts of aquaculture in the rural economy. World development, 110, 205-223.
• Holden, E., Linnerud, K. & Banister D. (2014). Sustainable development: Our common future revisited. Global Environmental Change, 26, 130- 139.
• Hung, D.W.L., & Wong, K.T. (2008). Activity theory as a framework for designing constructivist learning environments. Educational Technology Research and Development, 48(4), 49-67.
• Kara, K.Ö. & Yereli, A.B. (2022). İklim değişikliğinin yönetimi ve tarım sektörü. Afet ve Risk Dergisi, 5(1), 36-379.
• Karatani, K. (2005). Transcritique: On Kant and Marx. MIT Press.
• Khalid, A. (2022). Climate change’s ımpact on aquaculture and consequences for sustainability. Acta Aquatica Turcica, 18(3), 426-435. DOI: 10.22392/actaquatr.1095421
• Kolb, D.A. (2015). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. FT Press.
• Lartigue, B.P. & Lombardo, F. (2014). Evaluating the educational potential of immersive virtual reality for first year architectural studies. Journal of Computers in Education, 1(3), 345-362.
• McKerlich, R., Riis, M., Anderson, T. & Eastman, B. (2011). Student perceptions of teaching presence, social presence, and cognitive presence in a virtual world. Journal of Online Learning and Teaching, 7(3), 324-336.
• Oxman, R. (2004). Think-maps: Teaching design thinking in design education. Design Studies, 25(1), 63-91. Prensky, M. (2001). Digital natives, digital immigrants part 1. On the Horizon, 9(5), 1-6.
• Schön, D.A. (1985). The design studio: an exploration of ıts traditions and potentials. RIBA Publications. Simon, H.A. (1973). The structure of ill-structured problems. Artificial Intelligence, 4(3-4) 181-201.
• Şen, İ., Rad, F. & Aytemiz, T. (2017). Su ürünleri yetiştiricilik sektörü paydaşlarının iklim değişikliği bağlamında algıları. Yunus Araştırma Bülteni, 4, 361-367.
• Tyng, C. M., Amin, H. U., Saad, M. N. M., & Malik, A. S. (2017). The influences of emotion on learning and memory. Frontiers in Psychology, 8, 1454.
• Wichaisri, S. & Sopadang, A. (2018). Trends and future directions in sustainable development. Sustainable Development, 26, 1-17. DOI: 10.1002/sd.1687
• Veznedaroğlu, S. & Özgür, H. (2005). Öğrenme stilleri: Tanımlamalar, modeller ve işlevleri. İlköğretim online, 4(2), 1-16.