Bu çalışmada, sulama sıklığı ve toprak hidrojel ilavesinin, bir sera deneyinde üç ağaç türünden - meşe (Quercus robur), alıç (Crataegus monogyna) ve çam (Pinus sylvestris) - fidanlarının kuraklığa tepkisi ve hayatta kalması üzerindeki etkileri araştırılmaktadır. Amaç, kurak ve yarı kurak bölgelerde ekolojik restorasyon için bu faktörlerin etkilerini değerlendirmektir. Toplam 240 fide (tür başına 80), sulama rejimleri ve toprak değişiklikleri bakımından farklılık gösteren dört deneysel uygulamaya tabi tutulmuştur. Deney 1 ve 3'te ilk 20 gün boyunca günlük sulama yapılırken, Deney 2 ve 4'te aynı süre boyunca beş kez sulama yapılmış ve ardından 30 günlük kuraklık stresi uygulanmıştır. Hidrojel, Deney 3 ve 4'te 8-10 litre toprak başına 8-10 gram oranında toprağa dahil edilmiştir. Fidanlar benzersiz kodlar kullanılarak izlenmiştir ve solma indekslerine bakılarak hayatta kalmaları takip edilmiştir. Sonuçlar, alıç fidanlarının en yüksek hayatta kalma oranlarını ve en düşük solma skorlarını sergilediğini, ardından meşe ve çamın geldiğini göstermiştir. Günlük sulama ile hidrojel katkılı toprakta yetiştirilen fidanlar daha az solma göstermiştir. Bulgular, hidrojel ilavesinin ve artan sulama sıklığının kuraklığa dayanıklılığı artırdığını ve bu yöntemlerin su kısıtlı ortamlarda ekolojik restorasyon çabalarında kullanılmasının potansiyel faydalarına işaret ettiğini göstermektedir.
This study investigates the effects of irrigation frequency and soil hydrogel addition on the drought response and survival of seedlings from three tree species—oak (Quercus robur), hawthorn (Crataegus monogyna), and pine (Pinus sylvestris)—in a greenhouse experiment. The objective is to assess these factors' implications for ecological restoration in arid and semi-arid regions. A total of 240 seedlings (80 per species) were subjected to four experimental treatments, varying in watering regimes and soil amendments. Experiments 1 and 3 featured daily irrigation for the first 20 days, while Experiments 2 and 4 involved irrigation five times over the same period, followed by 30 days of drought stress. Hydrogel was incorporated into the soil in Experiments 3 and 4 at a rate of 8-10 grams per 8-10 liters of soil. Seedlings were tracked using unique codes and monitored for wilting and survival. Results showed hawthorn seedlings exhibited the highest survival rates and lowest wilting scores, followed by oak and pine. Seedlings grown in hydrogel-amended soil with daily watering demonstrated reduced wilting. The findings suggest that hydrogel addition and increased irrigation frequency enhance drought resilience, indicating potential benefits for using these methods in ecological restoration efforts in water-limited environments.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Environmental Rehabilitation and Restoration |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Early Pub Date | March 16, 2025 |
Publication Date | |
Submission Date | January 11, 2025 |
Acceptance Date | January 29, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 10 Issue: 2 |