Üst Anlatıda Heterotopik Alanlar Kurgulamak

Year 2024, , 729 - 750, 25.11.2024

Kerem Güman

https://doi.org/10.54558/jiss.1471273

Abstract

Amaç: İmgelerin yaratıcı yeniden düzenlemesi kurgusal anlatının meşru yöntemlerinden biri olarak söyleme hizmet eder niteliktedir. Özellikle biçim-içerik uyumsuzluğunun; aurasından koparılmış imge kullanımının yoğun olduğu uygulamalarda belirginleşir. Yüzeye sabitleme araçlarının gelişen teknoloji ışığında devamlı atıl kalması ile beliren yeni odak noktaları, sunulan anlatı olanaklarının çeşitliliğine de yansır. Abartıdan yoksun yalın görselliğin kendine atıf yapılmasını zorunlu kılan örneklemine alternatif sunarak çeşitli alanlar açar. Aynı zamanda kültürün, değişimi paketler halinde güncelleyen, tek yönlü sunumu da özgün anlatıları tetikler niteliktedir. İkinci el deneyimin kesintiye uğrayan aurasının da yardımıyla bir ikame imgeler coğrafyası inşası; hatta bu bedensiz organların kendi alt kültürünü de yarattığını görürüz. Bunun yanında imgelemin mutlak gerçeklik iddiasında bulunmaya başlaması ile oluşan imgenin kavramın kendisi olduğuna dair görüş de sembol sorununun temelini oluşturmaktadır. Hipergerçekliğin durmaksızın kendini dayattığı kültürel ortamda çıkış yolları arayan sanatın alternatif kurgu yaratan bir unsuru olan buluntu imge, imgelemi sanatsal üretimde yeniden olanaklı kılan dönüşümüyle artık saf görüntü üretiminden daha fazlasıdır. Güncel sanatsal üretim araçları kullanılarak oluşturulan üst anlatıların heterotopik buluntu imgelerde özgün bir aura kazandığı süreci belgeleyerek ortaya çıkarmak adına, aracın kronolojik evrimine uygun örnekler seçilerek ortaya konan bağlamsal paradigma ışığındaki bu çalışmanın amacı genel itibarı ile buluntu imge kolajının günümüz imge yaratım süreçlerine nasıl yön verdiğini ve algıda yarattığı dönüşümü tartışmaktır.

Yöntem: Araştırma literatür tarama yöntemiyle yapılmıştır. Örneklem tekniği kullanımında öne çıkan sanatçıların kronolojik sırayla tartışılmasına uygun olarak seçilmiştir.

Bulgular: Metaforik imgenin manifesto ile olan güçlü bağının, tekniğin kullanım alanını genişleterek kurgusal anlatıda yeni alanlar açılmasına da olanak sağladığı tespit edilmiştir.

Sonuç: Görsel dilin bir aracı olarak kullanılan fotoğraf, imgelemi teşvik eden adeta bir yarı-iletken, konformist algıya müdahale eden bir uyarıcı, metaforuna işaret eden bir manifesto, özetle güncel sanatın ayrılmaz bir unsuru haline gelmiştir.

Anahtar Sözcükler: güncel sanat, metaforik imge, kurgusal anlatı

Keywords

güncel sanat, metaforik imge, kurgusal anlatı

Constructing heterotopic spaces in meta-narrative

Abstract

Purpose: Rearranging the order of images that serves discourse is a legitimate way of the fictional narrative. It outshines especially where an incoherence between form and content appears and in the compositions with images without aura. The rise of new focal points as a result of the outdated darkroom equipment in the light of developing technology are also reflected in the diversity of the narrative possibilities offered. It opens various new territories by bringing new alternatives to the entailing paradigm of: “A simple pure image should always reference nothing but itself.”. Therewithal the indoctrination of the culture updating the change in packages helps these kinds of unique narratives. With the help of the interrupted aura of the second hand experience, we witness the construction of a geography of substitute images, or even these organs without body creating their own subculture. Furthermore the image created with the thesis of imagery being absolute reality is the underlying problem of symbol. As an alternative fictional field of art that seeks ways out from the cultural environment where hyperreality relentlessly imposes itself, found image, is now more than the production of pure images with its transformation on integrating the imagination process into art production. In order to document and reveal the process in which metanarratives are being created using current artistic production tools that gain a unique aura through heterotopic found images, this study created under the contextual paradigm which is revealed by selecting examples appropriate to the chronological evolution of the medium, is aimed to discuss the direction the language of found imagery gives today's image creation processes and its impact on the transformation in perception.

Method: The research was conducted using the literature research method. The sample was chosen to discuss the artists who are prominent in their use of the technique in chronological order.

Findings: It has been determined that the strong connection of the metaphorical image with the manifesto allows opening new areas in fictional narrative by expanding the usage area of the technique.

Result: Photography, used as a tool of visual language, has become a semiconductor that encourages imagination, a stimulant that intervenes in conformist perception, a manifesto pointing to its metaphor, in short, ıt has become an integral element of contemporary art.

Keywords: contemporary art, metaphoric image, fictional narrative

References

• Barthes, R. (1982). Camera Lucida. Hill and Wang.
• Barzun, J., ve Graff, H. F. (1992). The Modern Researcher. Houghton Mifflin Co.
• Benjamin, W. (1972). A Short History of Photography. Screen, 13(1), 5–26. https://doi.org/10.1093/screen/13.1.5
• Buller, R. E. (2010). Controlled Chaos: A Case Study of Photomontage in Weimar. S. G. Figge ve J. K. Ward (Ed.), Reworking the German Past: Adaptations in Film, the Arts, and Popular Culture içinde (ss. 39-59). Camden House.
• Callahan, H. (Fotografçı). (1985). Providence (Fotograf), https://www.e-flux.com/announcements/12523/harry-callahanthe-street/
• Clews, S. (2023). The New Academic. Sourcebooks.
• Feldmann, H. P. (Fotografçı). (1973/2011). All the clothes of a woman (Fotograf), https://www.guggenheim.org/artwork/28096
• Freund, G. (1980). Photography and Society. David R. Godine Publisher, Inc.
• Graham, C. (1997). The Photograph. Oxford University Press.
• Lange, D. (Fotografçı). (1937). Young Mother, a Migrant, California (Fotograf), https://www.moma.org/collection/works/44664
• Lopes, D. M. (2016). How to Do Things with Theory. John Wiley & Sons, Inc.
• Puppe, H. W. (1979). Walter Benjamin On Photography. Colloquia Germanica, 12(3), 273-291. http://www.jstor.org/stable/23982301
• Rancière, J. (2006). Thinking between disciplines: an aesthetics of knowledge. PARRHESIA.
• Rancière, J. (2007). The Future of the Image. Verso.
• Rancière, J. (2010). The Aesthetic Heterotopia. Philosophy Today, 54, 15-25. https://doi.org/10.5840/philtoday201054supplement42
• Ray, M. (1926). (Fotografçı). Untitled Rayograph (Image Through Blinds) (Fotograf), https://www.christies.com/en/lot/lot-6368120
• Seslisözlük. (t.y.). Eidetic. Seslisozluk.net içinde. Erişim 28 Mart, 2024, https://www.seslisozluk.net/de/was-bedeutet-eidetic/?
• Slater, D. (1995). Photography and Modern Vision: The spectacle of ‘natural magic’. Jenks, C. (Ed.), Visual Culture içinde (ss. 198-218) Routledge.
• Sontag, S. (1973). On Photography. Rosetta Books.
• Strand, P. (Fotografçı). (1943). The Window (Fotograf), https://www.seagravegallery.com/artists/42-paul-strand/works/1243-paul-strand-the-window-stockburger-s-farm-east-jamaica-ver mont-1943/
• Virilio, P. (1994). The Vision Machine. The British Film Institute.
• Weston, E. (Fotografçı). (1927). Nautilus Shell (Fotograf). https://www.christies.com/lot/lot-5827333?ldp_breadcrumb=back&intObjectID=5827333&from=salessummary&lid=1
• Wolin, R. (1982). Benjamin's materialist theory of experience. Theor Soc 11, 17–42. https://doi.org/10.1007/BF00173108