Televizyon Haberciliğinde Küresel Format ve Haberciliğe Etkileri

Year 2007, Volume: 4 Issue: 4, 36 - 44, 19.11.2013

Mustafa Şeker

Abstract

Televizyonlar ABD'de özel girişim eliyle kurulup işletilmiş, Türkiye'nin de içinde bulunduğu pek çok ülkede ise uzun yıllar kamu yayıncılığı egemen olmuştur. 1980'lerden itibaren ABD tarzı özel televizyonculuk tüm dünyada yaygınlaşmıştır. Bu dönüşümün sonucunda ABD'de ortaya çıkmış ve gelişmiş olan televizyon haberciliği formatları küresel format olarak benimsenmiştir.

Kamu televizyonuna özgü habercilikten pek çok yönüyle farklı olan bu yeni habercilik formatının kendi içinde de iki ana eğilime sahip olduğu söylenebilir. Birincisi, yüksek izlenme oranı hedefleyen ticari televizyonlara özgü eğlence ağırlıklı "infotainment" olarak adlandırılan televizyon haberciliği anlayışıdır. İkinci anlayış ise yine ABD'de CNN kanalının kurulmasıyla başlamış olan haber televizyonculuğudur. Her iki yaklaşım da günümüzde küresel habercilik formatına dönüşmüştür.

Haber televizyonlarının artışı, ticari televizyonları tamamen infotainment türü haberciliğe yöneltmiştir. Televizyonun bir eğlence aracı olması, yüzeysel habercilik yapması gibi eleştiriler genellikle kitlesel televizyon kanallarının habercilik anlayışına yöneliktir. Bu eleştiriler haber televizyonları söz konusu olduğunda yetersiz kalmaktadır.

Bu çalışma, televizyon haberciliğindeki iki temel yaklaşımın, haberin niteliğine etkilerini araştırmalar ve literatür çerçevesinde tartışmayı amaçlamaktadır. Televizyon haberciliğiyle ilgili eleştirilerde haber televizyonlarının farklı formatının göz önünde bulundurulması gerekmektedir. Ciddi ve hızlı habercilik yapan, önemli ve anlamlı konuları ayrıntılı olarak işleyen haber televizyonları, televizyonun temel küresel haber medyası olarak kendini kanıtlamasını sağlamıştır.

 

Keywords

Küreselleşme; televizyon haberi; habercilik

References

• Akdemir S (2000) Yeni Küresel Medya Strate- jileri, İletişim, 2000/8, 117-139.
• Baudrillard J (1991) Sessiz Yığınların Gölge- sinde ya da Toplumsalın Sonu, Oğuz Adanır (çev), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Baudrillard J (1998) Simülakrlar ve Simülas- yon, Oğuz Adanır (çev), Dokuz Eylül Yayınla- rı, İzmir.
• Bourdieu P (1997) Televizyon Üzerine, Turhan Ilgaz (çev), Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
• Curran J (1997) Medya ve Demokrasi: Yeniden Değer Biçme, Süleyman İrvan (der. ve çev), Medya Kültür Siyaset, Bilim ve Sanat Yayınla- rı, Ankara.
• Ellis J (1999) Televizyonun Anlatısı, A. Ü.