Bu çalışmanın amacı, Fransa’nın son dönemde Suriye’de uyguladığı siyasetin emperyal ve sömürgeci bir anlayışa dayandığı ve aynı siyasi anlayışın tüm Ortadoğu için geçerli olduğu tezinin savunulmasıdır. Fransa’nın Ortadoğu ve Suriye politikası, yeni sömürgecilik anlayışı kapsamında, coğrafya, ekonomi ve din olgusu üzerinden şekillenmektedir. Birinci Dünya Savaşı sonrasında, Ortadoğu bölgesinde değişen haritalar, İkinci Dünya Savaşı sonrasında yaşanan siyasi gelişmeler ve küreselleşme ile birlikte, toprakların işgal edilmesi suretiyle yapılan klasik sömürgecilik anlayışı terk edilmiştir. Sömürge yapılacak devletleri idare eden yöneticilerin etki altına alınması, yerel halkın sömürüyü olağan karşılaması amacıyla yürütülen sosyo-kültürel faaliyetlerle sömürgeciliğin devam etmesi yeni sömürgecilik tanımını doğurmuştur. Özellikle Ortadoğu’da bulunan ve feodal özellik taşıyan bir takım devletlerle çoğu Afrika yönetimleri emperyal devletlerin kontrolü altına girmiştir. Fransa Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra, savaşta kazanan taraf olmasının etkisiyle Suriye, Irak, Lübnan ve Libya gibi devletlerde hegemon güç olmuştur. Hegemonyadan kaynaklı elde ettiği politik, ekonomik ve askeri kazançları günümüzde ve gelecekte korumak istemektedir. Fransa, İngiltere’nin AB’den ayrılması ile birlikte, Almanya’nın siyasi bir liderlik üstlenemeyeceğini değerlendirmekte ve kendini AB’nin temsilcisi olarak öne çıkararak lider devlet olma amacı gütmektedir. Kuzey Afrika’da, Doğu Akdeniz’de, Kafkasya’da, Suriye’de ve diğer Ortadoğu devletlerinde meydana gelen olaylara müdahil olarak, kendi milli stratejisini uygulamaktadır. Bu stratejide Türkiye ile çıkarları çatışmaktadır ve Türkiye’yi bu bağlamda bir tehdit olarak görmektedir. Fransa, Türkiye’nin yeni Osmanlıcılık eğilimi ile Ortadoğu ve Doğu Akdeniz’de genişlemeci bir siyaset izlediğini iddia etmektedir. Avrupa Birliği ve Amerika Birleşik Devletlerinin desteğini alarak Türkiye’yi Ortadoğu’dan uzaklaştırmak, Doğu Akdeniz bölgesinde etkisizleştirmek, Kafkasya’da Azerbaycan ve diğer Türk Cumhuriyetleriyle bağlantısını kesmek istemektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | June 12, 2021 |
Submission Date | November 16, 2020 |
Published in Issue | Year 2021 Issue: 7 |
“Journal of Social and Cultural Studies” (J-SCS) is published in Turkish and English. “Journal of Social and Cultural Studies” (J-SCS) is published only in electronic form through its website and adopts open access policy. The journal is published twice a year, in June and December. No fees are charged for publications, no fees are paid to the editors, the editorial board and the referees and their owners. It is accepted that the authors who submit articles to the contact address for publication in the journal should read and acknowledge this copyright statement.
“Journal of Social and Cultural Studies” is open to the work of all researchers who have the title “PhD” or “PhD student”. It is not obligatory that the second, third and fourth authors of the article have the title “PhD” or “PhD student”. An article should has been written by max. four authors. The articles prepared in accordance with the writing rules are presented to the referee for review after they have passed the editorial review. The reviewer may ask for a correction to the article, directly refuse or accept it. For the articles declined as a result of the reviewer evaluation, a second reviewer may be requested by the author, If the editors’ board finds that the request is appropriate, the article will be sent to a second reviewer.
The articles previously published in another publication or in the evaluation stage by another publication are not accepted into “Journal of Social and Cultural Studies” publication process. All the ethical and legal responsibilities related to the published articles belong to the authors.