Research Article
BibTex RIS Cite

The Investigation of The National Youth and Sports Policies of Turkey in The Perspective of The Social Dimension of The Sustainability

Year 2018, Volume: 3 Issue: 1, 9 - 22, 30.01.2018
https://doi.org/10.25307/jssr.399823

Abstract

According to the perspective of the sustainable
development, sustainability shows a common ground in environmental, economic
and social objectives, while the common objectives including future is to be enable
to satisfy fundamental human needs and expectations for a better life.
The social dimension of the sustainability is focused on human and plays
a crucial role in maintaining continuity of social-cultural systems in a social
life. The aim of the social dimension in the sustainability is to enable social
and cultural systems balanced constantly. National policies applied at both
youth and sports fields include social objectives aimed at social dimension of
sustainability such as raise healthy generations, sanitation, protecting social
peace, enhancement of social cohesion, leisure time activities, encouraging
social participation, struggle against social exclusion, strengthening social
development etc besides primary objectives. The aim of this study is to examine
the National Youth and Sports Policies of Turkey from a viewpoint of social
dimension of sustainability. In the research designed according to qualitative
research model, case studies pattern was used. The data obtained as a result of
the document review were analyzed according to the descriptive and content
analysis method. For this purpose, it was tried to analyse how to conceptualize
and to apply strategically social indicators within the social dimension of sustainability
in national youth and sport policies in both youth and sport fields in Turkey.
As result of the analyse, it was revealed that policy objectives aimed at
social dimension such as equality, education, healthy, employment, cultural
values, recreation and leisure time, security were indicated with intangible
descriptions in the national policies applied at youth and sports field in
Turkey. It is more significant that objectives aimed at the social dimension at
national youth and sports policies with regards to ensure and strengthen social
development should be practical-oriented and tangible.

References

  • Acar, H. (2008). Türkiye’nin ulusal gençlik politikası nasıl yapılmalıdır?. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1), 1-20.
  • Akgül, U. (2010). Sürdürülebilir kalkınma: Uygulamalı antropolojinin eylem alanı. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Antropoloji Dergisi, 24, 133- 164. DOI: 10.1501/antro_0000000023.
  • Aksu, C. (2011). Sürdürülebilir kalkınma ve çevre. Güney Ege Kalkınma Ajansı, [Erişim http://geka.gov.tr/Dosyalar/o_19v5e00u1ru61bbncf2qmlcpv8.pdf], Erişim Tarihi: 12 Eylül 2017.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. 23. Basım. Ankara: Pegem Akademi.
  • Certel, E. (2010). Gençlik ve sosyal gelişim: gençlik örgütlerine katılan gençlerle bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Çelik, Y. (2006). Sürdürülebilir kalkınma kavramı ve sağlık. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 9(1), 19-37.
  • Evren, M. (2016). Sürdürülebilirlik, sürdürülebilir kalkınma ve ülkemizdeki mevcut durum, kalkınmada anahtar verimlilik. T.C. Bilim Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Verimlilik Genel Müdürlüğü Dergisi, 335. [Erişim:https://anahtar.sanayi.gov.tr/tr/news/surdurulebilirlik-surdurulebilir-kalkinma-ve-ulkemizdeki-mevcut-durum/7320] Erişim Tarihi: 09 Ağustos 2017.
  • Gazibey, Y., Keser ve A., Gökmen, Y. (2014). Türkiye’de illerin sürdürülebilirlik boyutları açısından değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 6(3): 511-541. DOI: 10.16987/ausbf.93938.
  • Gürlük, S. (2010). Sürdürülebilir kalkınma gelişmekte olana ülkelere uygulanabilir mi?. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(2), 85-99.
  • Güzel, P., Çoknaz, D. ve Noordegraaf, M. A. (2009). Sürdürülebilir kalkınmanın çevre boyutunda uluslararası olimpiyat komitesi (IOC) uygulamaları ve olimpiyat organizasyonları kapsamında incelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 20(2), 59-69.
  • Hoff, M. D., & Polack, R. J. (1993). Social dimensions of the environmental crisis: Challenges for social work. Social Work, 38(2), 204–211. DOI: 10.1093/sw/38.2.204.
  • Hoye, R., Nicholson, M., & Haulihan, B. (2015). Spor ve politika meseleleri ve analizi. (Çev: Yrd. Doç. Dr. Cem Tınaz) İçinde M. Bakır (Eds.), 1. Basım, İstanbul: Beta.
  • IOC (International Olympic Coommitte). (2008). IOC spor, çevre ve sürdürülebilir gelişim rehberi. İstanbul: Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi Yayınları. Kjell, O. N. E. (2011). Sustainable well-being: a potential synergy between sustainability and well-being research. Review of General Psychology, 15(3), 255-266. DOI: 10.1037/a0024603.
  • McKenzie, S. (2004). Social sustainability: Towards some definitions. Australia: Hawke Research Institute Paper Series, (27), 255-266.
  • Özmehmet, E. (2008). Dünya’da ve Türkiye sürdürülebilir kalkınma yaklaşımları. E-Journal of Yasar University, 3(13), 1853-1856. T.C. Kalkınma Bakanlığı, (2017). Sürdürülebilir kalkınma hakkında temel bilgiler. [Erişim: www.surdurulebilirkalkinma.gov.tr], Erişim Tarihi: 16 Nisan 2017.
  • Temel, F. (2016). ISO 500 listesindeki işletmelerin vizyon açıklamalarında yer verdikleri örgütsel çekicilik kavramlarının içerik analizi. Journal of Life Economics, International Peer-Reviewed and Opean Access Electronic Journal, 3(1): 131-140. DOI: 10.15637/jlecon.108.
  • Tural, N. ve Karakütük, K. (1991). Eğitim politikası. TED Eğitim ve Bilim Dergisi, 15(82), 16-24.
  • UNECA (United Nations economic Comission for Africa). (2011). Sustainable development indicators. [Erişim: http://www1.uneca.org/Portals/sdra/sdra1/chap2.pdf] Erişim Tarihi: 12 Eylül 2017.
  • Üçer, A. Z. (2017). Kentsel politikaların belirlenmesinde bir araç: Sürdürülebilirlik göstergeleri. Çağdaş Yerel Yönetimler, 26(1), 103-124.
  • Welch, J. (2012). Sustainability and social development: An ıntegrative examination. International Consortium for Social Development, 34(1), 56-76.
  • Wilson, T. C. (2002). The paradox of social class and sports involvement. Internatıonal Revıew For The Socıology ff Sport, 37(1), 5-16. DOI: 10.1177/1012690202037001001.
  • Winston, M. (2011). Sustainability and social justice. International Journal of Business and Social Science, 2(16), 33-38. DOI: 10.1016/j.sbspro.2012.09.115.
  • Yazıcı, A. G. (2014). Toplumsal dinamizm ve spor. Uluslararası Türkçe Edebiyat Dergisi, 3(1), 394-405. DOI: 10.7884/teke.280.
  • Yeni, O. (2014). Sürdürülebilirlik ve sürdürülebilir kalkınma: Bir yazın taraması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3), 181-208.
  • Yıkmaz, R. F. (2011). Sürdürülebilir kalkınmanın ölçülmesi ve Türkiye için yöntem geliştirilmesi. Uzmanlık Tezi, Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü.
  • Yıldırım, A.ve Şimşek H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 9. Basım, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldırım, A.ve Şimşek H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 10. Basım, Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Türkiye’nin Ulusal Gençlik ve Spor Politikalarının, Sürdürülebilirliğin Sosyal Boyutuyla İncelenmesi

Year 2018, Volume: 3 Issue: 1, 9 - 22, 30.01.2018
https://doi.org/10.25307/jssr.399823

Abstract

Kalkınma anlayışına göre sürdürülebilirlik,
ülkelerin çevresel, ekonomik ve sosyal hedeflerindeki ortak paydayı göstermekte
ve geleceği de içeren bu ortak hedefler, bireylerin daha iyi bir yaşama ilişkin
beklentilerinin temel ihtiyaçlar aracılığıyla karşılanmasına yönelik imkânlar
sunmaktadır (Kalkınma Bakanlığı, 2017). Sürdürülebilirliğin sosyal boyutu,
insan ve topluma yönelik olup, amacı ise toplumsal yaşamda sosyal ve kültürel
sistemlerin devamlılığını ve dengeli olmasını sağlamaktır. Sosyo-kültürel sisteme sahip olan gençlik ve spor
alanlarında da ulusal politikalar, temel hedeflerin yanı sıra, sağlıklı
nesillerin yetiştirilmesi, halk sağlığının korunması ve toplumsal barışın
korunması, toplumsal bütünleşmenin arttırılması, boş zamanların
değerlendirilmesi, sosyal katılımın teşvik edilmesi, sosyal dışlanmayla
mücadele, toplumsal gelişimin güçlendirilmesi gibi sürdürülebilirliğin sosyal
boyutlarına yönelik önemli sosyal hedefler içermektedir. Bu çalışmanın amacı,
Türkiye’nin Ulusal Gençlik ve Spor Politikalarının, sürdürülebilirliğin sosyal
boyutu açısından incelenmesi ve analiz edilmesidir. Nitel araştırma modeline
göre tasarlanan araştırmada durum analizi (case studies) deseninden
yararlanılmıştır. Yapılan doküman incelemesi sonucunda elde edilen veriler
betimsel ve içerik analizi yöntemine göre analiz edilmiştir. Analiz sonucunda,
Türkiye’de gençlik ve spor alanlarında yürürlükte olan ulusal politikalarda eşitlik,
eğitim, sağlık, istihdam, barınma, kültürel değerler, eğlence ve serbest zaman
ve güvenlik gibi sosyal boyuta yönelik politika hedeflerinin daha çok soyut
açıklamalarla betimlenmiş olduğu görülmüştür. Ulusal gençlik ve spor
politikalarında sosyal boyuta yönelik belirlenen hedeflerin, uygulamaya dönük
somut hedefler olması, toplumsal kalkınmanın desteklenmesi ve teminat altına
alınması açısından önemlidir.

References

  • Acar, H. (2008). Türkiye’nin ulusal gençlik politikası nasıl yapılmalıdır?. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1), 1-20.
  • Akgül, U. (2010). Sürdürülebilir kalkınma: Uygulamalı antropolojinin eylem alanı. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Antropoloji Dergisi, 24, 133- 164. DOI: 10.1501/antro_0000000023.
  • Aksu, C. (2011). Sürdürülebilir kalkınma ve çevre. Güney Ege Kalkınma Ajansı, [Erişim http://geka.gov.tr/Dosyalar/o_19v5e00u1ru61bbncf2qmlcpv8.pdf], Erişim Tarihi: 12 Eylül 2017.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. 23. Basım. Ankara: Pegem Akademi.
  • Certel, E. (2010). Gençlik ve sosyal gelişim: gençlik örgütlerine katılan gençlerle bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Çelik, Y. (2006). Sürdürülebilir kalkınma kavramı ve sağlık. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 9(1), 19-37.
  • Evren, M. (2016). Sürdürülebilirlik, sürdürülebilir kalkınma ve ülkemizdeki mevcut durum, kalkınmada anahtar verimlilik. T.C. Bilim Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Verimlilik Genel Müdürlüğü Dergisi, 335. [Erişim:https://anahtar.sanayi.gov.tr/tr/news/surdurulebilirlik-surdurulebilir-kalkinma-ve-ulkemizdeki-mevcut-durum/7320] Erişim Tarihi: 09 Ağustos 2017.
  • Gazibey, Y., Keser ve A., Gökmen, Y. (2014). Türkiye’de illerin sürdürülebilirlik boyutları açısından değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 6(3): 511-541. DOI: 10.16987/ausbf.93938.
  • Gürlük, S. (2010). Sürdürülebilir kalkınma gelişmekte olana ülkelere uygulanabilir mi?. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(2), 85-99.
  • Güzel, P., Çoknaz, D. ve Noordegraaf, M. A. (2009). Sürdürülebilir kalkınmanın çevre boyutunda uluslararası olimpiyat komitesi (IOC) uygulamaları ve olimpiyat organizasyonları kapsamında incelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 20(2), 59-69.
  • Hoff, M. D., & Polack, R. J. (1993). Social dimensions of the environmental crisis: Challenges for social work. Social Work, 38(2), 204–211. DOI: 10.1093/sw/38.2.204.
  • Hoye, R., Nicholson, M., & Haulihan, B. (2015). Spor ve politika meseleleri ve analizi. (Çev: Yrd. Doç. Dr. Cem Tınaz) İçinde M. Bakır (Eds.), 1. Basım, İstanbul: Beta.
  • IOC (International Olympic Coommitte). (2008). IOC spor, çevre ve sürdürülebilir gelişim rehberi. İstanbul: Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi Yayınları. Kjell, O. N. E. (2011). Sustainable well-being: a potential synergy between sustainability and well-being research. Review of General Psychology, 15(3), 255-266. DOI: 10.1037/a0024603.
  • McKenzie, S. (2004). Social sustainability: Towards some definitions. Australia: Hawke Research Institute Paper Series, (27), 255-266.
  • Özmehmet, E. (2008). Dünya’da ve Türkiye sürdürülebilir kalkınma yaklaşımları. E-Journal of Yasar University, 3(13), 1853-1856. T.C. Kalkınma Bakanlığı, (2017). Sürdürülebilir kalkınma hakkında temel bilgiler. [Erişim: www.surdurulebilirkalkinma.gov.tr], Erişim Tarihi: 16 Nisan 2017.
  • Temel, F. (2016). ISO 500 listesindeki işletmelerin vizyon açıklamalarında yer verdikleri örgütsel çekicilik kavramlarının içerik analizi. Journal of Life Economics, International Peer-Reviewed and Opean Access Electronic Journal, 3(1): 131-140. DOI: 10.15637/jlecon.108.
  • Tural, N. ve Karakütük, K. (1991). Eğitim politikası. TED Eğitim ve Bilim Dergisi, 15(82), 16-24.
  • UNECA (United Nations economic Comission for Africa). (2011). Sustainable development indicators. [Erişim: http://www1.uneca.org/Portals/sdra/sdra1/chap2.pdf] Erişim Tarihi: 12 Eylül 2017.
  • Üçer, A. Z. (2017). Kentsel politikaların belirlenmesinde bir araç: Sürdürülebilirlik göstergeleri. Çağdaş Yerel Yönetimler, 26(1), 103-124.
  • Welch, J. (2012). Sustainability and social development: An ıntegrative examination. International Consortium for Social Development, 34(1), 56-76.
  • Wilson, T. C. (2002). The paradox of social class and sports involvement. Internatıonal Revıew For The Socıology ff Sport, 37(1), 5-16. DOI: 10.1177/1012690202037001001.
  • Winston, M. (2011). Sustainability and social justice. International Journal of Business and Social Science, 2(16), 33-38. DOI: 10.1016/j.sbspro.2012.09.115.
  • Yazıcı, A. G. (2014). Toplumsal dinamizm ve spor. Uluslararası Türkçe Edebiyat Dergisi, 3(1), 394-405. DOI: 10.7884/teke.280.
  • Yeni, O. (2014). Sürdürülebilirlik ve sürdürülebilir kalkınma: Bir yazın taraması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3), 181-208.
  • Yıkmaz, R. F. (2011). Sürdürülebilir kalkınmanın ölçülmesi ve Türkiye için yöntem geliştirilmesi. Uzmanlık Tezi, Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü.
  • Yıldırım, A.ve Şimşek H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 9. Basım, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldırım, A.ve Şimşek H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 10. Basım, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
There are 27 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Sports Medicine
Journal Section Original Article
Authors

Velittin Balcı 0000-0002-0818-7143

Yasemin Gök 0000-0002-0818-7143

Halil Erdem Akoğlu 0000-0002-0818-7143

Publication Date January 30, 2018
Acceptance Date June 20, 2018
Published in Issue Year 2018 Volume: 3 Issue: 1

Cite

APA Balcı, V., Gök, Y., & Akoğlu, H. E. (2018). Türkiye’nin Ulusal Gençlik ve Spor Politikalarının, Sürdürülebilirliğin Sosyal Boyutuyla İncelenmesi. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 3(1), 9-22. https://doi.org/10.25307/jssr.399823
AMA Balcı V, Gök Y, Akoğlu HE. Türkiye’nin Ulusal Gençlik ve Spor Politikalarının, Sürdürülebilirliğin Sosyal Boyutuyla İncelenmesi. JSSR. January 2018;3(1):9-22. doi:10.25307/jssr.399823
Chicago Balcı, Velittin, Yasemin Gök, and Halil Erdem Akoğlu. “Türkiye’nin Ulusal Gençlik Ve Spor Politikalarının, Sürdürülebilirliğin Sosyal Boyutuyla İncelenmesi”. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi 3, no. 1 (January 2018): 9-22. https://doi.org/10.25307/jssr.399823.
EndNote Balcı V, Gök Y, Akoğlu HE (January 1, 2018) Türkiye’nin Ulusal Gençlik ve Spor Politikalarının, Sürdürülebilirliğin Sosyal Boyutuyla İncelenmesi. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi 3 1 9–22.
IEEE V. Balcı, Y. Gök, and H. E. Akoğlu, “Türkiye’nin Ulusal Gençlik ve Spor Politikalarının, Sürdürülebilirliğin Sosyal Boyutuyla İncelenmesi”, JSSR, vol. 3, no. 1, pp. 9–22, 2018, doi: 10.25307/jssr.399823.
ISNAD Balcı, Velittin et al. “Türkiye’nin Ulusal Gençlik Ve Spor Politikalarının, Sürdürülebilirliğin Sosyal Boyutuyla İncelenmesi”. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi 3/1 (January 2018), 9-22. https://doi.org/10.25307/jssr.399823.
JAMA Balcı V, Gök Y, Akoğlu HE. Türkiye’nin Ulusal Gençlik ve Spor Politikalarının, Sürdürülebilirliğin Sosyal Boyutuyla İncelenmesi. JSSR. 2018;3:9–22.
MLA Balcı, Velittin et al. “Türkiye’nin Ulusal Gençlik Ve Spor Politikalarının, Sürdürülebilirliğin Sosyal Boyutuyla İncelenmesi”. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, vol. 3, no. 1, 2018, pp. 9-22, doi:10.25307/jssr.399823.
Vancouver Balcı V, Gök Y, Akoğlu HE. Türkiye’nin Ulusal Gençlik ve Spor Politikalarının, Sürdürülebilirliğin Sosyal Boyutuyla İncelenmesi. JSSR. 2018;3(1):9-22.

26355     18836     18837         8748

Journal Download Statistics