Bu araştırmanın amacı, temel spor branşlarından biri olan ve katılımcıların akran grupları ile birlikte çalışmalara dahil oldukları cimnastik eğitiminde akran öğretimi modelinin çocukların sosyal gelişimlerine ve cimnastiğe özgü hareketlerdeki gelişimlerine etkisini incelemektir. Araştırma öntest-sontest kontrol gruplu yarı deneysel desende yürütülmüştür. Araştırma Manisa ilinde bulunan Akhisargücü Spor Kulübünde gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya 7-9 yaş arası toplam 29 çocuk (deney= 15, kontrol= 14) gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcılar daha önce herhangi bir cimnastik deneyimine sahip değillerdir. Grupların oluşturulmasında, kontrol ve deney grublarının belirlenmesinde rastgele örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Sosyal becerileri değerlendirmek için, Akçamete ve Avcıoğlu (2005) tarafından geliştirilen Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği (SBDÖ), her katılımcının ilkokul öğretmeni tarafından puanlanmıştır. Hareket becerilerinde ise araştırmacılar tarafından hazırlanan gözlem formları kullanılmıştır. Ölçümler, 8 haftalık uygulama öncesinde ve sonrasında test tekrar test yöntemi ile alınmıştır. Deney ve kontrol grubu verilerinin karşılaştırılmasında Mann Whitney U testi, grupların ön test-son test fark karşılaştırmalarında ise Wilcoxon işaretli sıralar testi kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, sosyal beceriler açısından akran öğretimi modeli fark puanları istatistiksel olarak anlamlı bulunurken (p<.050), kontrol grubunun fark puanları istatistiksel olarak anlamsız bulunmuştur (p>.050). Cimnastiğe özgü hareket gelişimi analiz sonuçlarına göre, her iki grupta da anlamlı fark bulunmuştur (p< .050). Sonuç olarak, cimnastik eğitiminde hem akran öğretimi modelinin hem de geleneksel yöntemin hareket gelişimini desteklediği görülmüştür. Ancak, cimnastik eğitiminde akran öğretimi modelinin geleneksel öğretime göre sosyal becerileri daha fazla geliştirdiği tespit edilmiştir.
The aim of this study is to investigate the effect of peer teaching model in gymnastics education, which is one of the main sports branches and in which the participants are involved in studies with their peer groups. The research was carried out in a quasi-experimental design with pretest-posttest control group. The research was carried out in Akhisargücü Sports Club in Manisa. A total of 29 children aged 7-9, (Experimental=15, Control=14), voluntarily participated in the study. Participants do not have any previous gymnastics experience. Random sampling method was used to determine the groups, and which would be the control or experimental group. To assess social skills, Social Skills Assessment Scale (SSAS) developed by Akçamete and Avcıoğlu (2005) was scored by each participant's primary school teachers. Observation forms prepared by the researchers were used to evaluate movement skills. Measurements were taken twice before and after 8 weeks of practice. Mann Whitney U test was used to compare the experimental and control groups data, Wilcoxon Signed Rank was used in the pre-test-post-test difference comparisons of the groups. According to the analysis results, in terms of social skills, the difference scores of the peer education were found to be statistically significant (p<.050) while the difference scores of the control group were statistically insignificant (p>.050). According to the results of the analysis of movement development specific to gymnastic, significant difference was found in both groups (p< .050). As a result, it has been seen that both the peer teaching model and the traditional method support movement development in gymnastics education. In addition, it has been found that the peer teaching model in gymnastic education improves social skills more than traditional teaching.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Physical Training and Sports Pedagogy |
Journal Section | Original Article |
Authors | |
Early Pub Date | September 7, 2023 |
Publication Date | October 31, 2023 |
Acceptance Date | September 6, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 8 Issue: 3 |