SOCIO-ECONOMIC EFFECTS of THE METROPOLITAN LAW NO. 6360 in TERMS of SETTLEMENT GEOGRAPHY in KONYAALTI NEIGHBORHOODS

Year 2022, Volume: 1 Issue: 2, 67 - 79, 30.12.2022

İrem Nur Gürbüz Halil Hadimli

https://doi.org/10.58606/jwgdp.1220076

Abstract

Antalya is the largest province of the Mediterranean Region. While there are 19 districts in total, Konyaaltı, Muratpaşa, Döşemealtı, Aksu and Kepez are the central districts. In the Law No. 6360, which was enacted in 2012 and entered into force with the local elections held on March 30, 2014, the villages in the provinces with metropolitan municipality administration were transformed into neighborhood status. The legal entities of the villages were abolished and all services were subordinated to the municipalities. Within the scope of the study, the villages of Konyaaltı, the central district of Antalya Province, that is, the neighborhoods with its new title were investigated. With the Law No. 6360, a total of 10 villages in Konyaaltı Central District have turned into rural neighborhoods. Konyaaltı is the district with the longest coastline in our country, and it has a total of 39 neighborhoods. While 10 out of 39 neighborhoods are villages, they receive the same services from the municipality as other neighborhoods, since they are neighborhoods with the Law No. 6360. Within the scope of the study, the gains and obstacles of the Law No. 6360, its political, social and economic aspects will be discussed. In this context, interviews were held with 39 neighborhood headmen in Konyaaltı Central District. In the first part of the study, the law was discussed, in the second part, the transformation of Konyaaltı Central District was expressed, and in the last part, the headman's meetings were included.

Keywords

Konyaalti Central District, The Law No. 6360, Munucipality

Yerleşme Coğrafyası Açısından 6360 Sayılı Büyükşehir Yasasının Konyaaltı Mahallelerindeki Sosyo-Ekonomik Etkiler

Abstract

Antalya, Akdeniz Bölgesi’nin en büyük ilidir. Toplam 19 ilçesi bulunmakla birlikte Konyaaltı, Muratpaşa, Döşemealtı, Aksu ve Kepez merkez ilçeleridir. 2012 yılında çıkarılan ve 30 Mart 2014’de yapılan yerel seçim ile yürürlüğe giren 6360 Sayılı Kanunda büyükşehir belediye yönetimine sahip illerdeki köyler mahalle statüsüne dönüştürülmüşlerdir. Köylerin tüzel kişilikleri kaldırılmış ve tüm hizmetler belediyelere bağlanmıştır. Çalışma kapsamında Antalya İli’nin merkez ilçesi olan Konyaaltı’nın köyleri yani yeni ünvanı ile mahalleleri araştırılmıştır. 6360 Sayılı Kanun ile birlikte Konyaaltı Merkez İlçesi’nde bulunan toplam 10 köy mahalleye dönüşmüştür. Konyaaltı ülkemizin en uzun kıyı şeridine sahip olan ilçesi olmak ile birlikte toplam 39 mahallesi bulunmaktadır. 39 mahalleden 10’u köy iken 6360 Sayılı Kanun ile mahalle olduklarından diğer mahalleler ile belediye tarafından aynı hizmetleri almaktadır. Çalışma kapsamında 6360 Sayılı Kanunun kazanımları ve engellemeleri, siyasi, sosyal ve ekonomik yönleri ele alınacaktır. Bu kapsamda Konyaaltı Merkez İlçesi’nde 39 mahalle muhtarı ile görüşmeler yapılmıştır. Çalışmanın ilk kısmında kanun ele alınmış, ikinci kısmında Konyaaltı Merkez İlçesi’nin geçirdiği dönüşüm ifade edilmiş, son kısımda ise muhtar görüşmelerine yer verilmiştir.

Keywords

Konyaaltı Merkez İlçesi, 6360 Sayılı Kanun, Belediye, Konyaalti Central District, The Law No. 6360, Munucipality

References

• Adıgüzel, Ş. (2014). “6360 Sayılı Yasa’nın Türkiye’nin Yerel Yönetim Dizgesi Üzerine Etkileri: Eleştirel Bir Değerlendirme”. Toplum ve Demokrasi Dergisi, 6(13), 153-176.
• Arıkboğa, E. (2007). “Türk Yerel Yönetim Sisteminde Reform ve Yeni Kamu Yönetimi”. Kamu Yönetimi Yazıları, 42-70.
• Aytaç, F. (1994). Merkezi İdareden Mahalli İdarelere Devredilecek Hizmetler. Türk Belediyecilik Derneği, Konrad Adenauer Vakfı, Mahalli İdareler Eğitim Araştırma Geliştirme Merkezi.
• Çetin, Z.Ö. (2015). “Türkiye'de İl Özel İdaresi Sisteminin Dönüşümü ve 6360 Sayılı Kanun’un Dönüşüme Etkileri”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20 (2), 247-266.
• Çiçek, Y. (2014). “Geçmişten Günümüze Türkiye’de Yerel Yönetimler”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 53-64.
• Çukurçayır, M. A. (2012). Büyükşehir Yasa Tasarısı Ne Şekilde Okunmalı? Radikal Gazetesi, 12, 2012.
• Ersoy, M. (2013). “6360 Sayılı Yasa ve Mekânsal Planlama Sorunları”. GAP Belediyeler Birliği Dergisi, 20-32.
• Gözler, K. (2013). “6360 Sayılı Kanun Hakkında Eleştiriler: Yirmi Dokuz İlde İl Özel İdareleri ve Köylerin Kaldırılması ve İlçe Belediyelerinin Büyükşehir İlçe Belediyesi Hâline Dönüştürülmesi Anayasamıza Uygun Mudur?” Legal Hukuk Dergisi, 11(122), 37-82.
• Gürbüz, İ.N. (2022). 6360 Sayılı Bütünşehir Kanununun Sosyo-Ekononomik Etkileri: Konyaaltı İlçesi Örneği (Yayınlanmamış yükseklisans tezi). Antalya: Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kapucu, N. (2003). Yeni Yönetim Yaklaşımları ve Yerel Yönetimler. Yerel ve Kentsel Politikalar, 279-310.
• Karakuzulu, Z., Sakarya İlindeki Kasaba Yerleşmeleri, Sakarya: Değişim Yayınları, 2010
• Keleş, R. (2012). Yeni Anakent (Büyükşehir) Belediyeleri Oluşturulmalı Mı? YerelPolitikalar, 1(2), 7-12.
• Keleş, R. (2014). Yerinden Yönetim ve Siyaset. Cem Yayınevi, İstanbul. 9:101.
• Koday, Z. (2009). “İdari Coğrafya Özellikleri Bakımından Aziziye Metropol İlçesi”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2009, sy. 13, s. 67-80.
• Koday, Z., Erhan, K., “Türkiye’de Mülki İdare Bölümlemelerindeki ve Belediye Sınırlarındaki Değişikliğin Coğrafi Araştırmalara Etkisi (Artvin-Erzurum-Rize 377 Türkiye’de İdari Coğrafya Analizi Çalışmaları Örneği)”, Coğrafya’ya Adanmış Bir Ömür içinde, ed. Serhat Zaman ve Ogün Coşkun, Ankara: Atatürk Üniversitesi Yayınları, 2015.
• Lamba, M, (2017) 6360 Sayılı Kanun Sonrası Büyükşehir ve İlçe Belediyesi İlişkileri: Sorunlar ve Çözüm Önerileri, Editörler: Ateş, H. ve Bıyıkoğlu, M., Belediye Yönetimi ve Kamusal İlişkiler (ss. 47-94), İstanbul: Der Yayınları.
• Özçağlar, A. (2009). Türkiye’deki Yerel Yönetim Alanlarının İdari Coğrafya, Ulusal Kalkınma, Yerel ve Bölgesel Planlama Bakımından Önemi. IV. Ulusal Yerel Yönetimler Sempozyumu “Ulusal Kalkınma ve Yerel Yönetimler” (19-20 Ekim) Bildiri Metinleri, 301-315.
• Özçağlar, A., 2016. Yönetsel coğrafya açısından Türkiye’nin mülki idare bölümleri ve kavramsal sorunlar. Çukurçayır, M. A., Eroğlu, H. T., Sağır, H., Navruz, M. (eds.), 13. KAYFOR 15-17 Ekim 2015 Kamu Yönetiminde Değişimin Yönü ve Etkileri Bildiri Kitabı, 219-235, Selçuk Üniversitesi, Konya
• Özçağlar. A., Karabacak, K., (2017) “Merkez İlçeleri Metropol Büyükşehir İlçelerine Bölünmeyen Büyükşehir Belediyeli İller Üzerine Bir Analiz”, Türk Coğrafya Kurumu 75. Yıl Uluslararası Kongresi (8-10 Kasım 2017), Bildiri Kitabı, Ankara
• Parlak, B., & Ökmen, M. (2016). Türkiye’de ve Dünya’da Yerel Yönetimler Teori ve Uygulama. Baskı, Ekin Yayınları.
• Tortop, N., Aykaç, B., Yayman, H., & Özer, A. (2006). Mahalli İdareler, Nobel Yayınları, 1. Baskı, Ankara.
• Urhan, V. F. (2008). “Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Yeniden Yapılandırılması”. Sayıştay Dergisi, (70), 85-102.
• Uyar, H. (2004). Türkiye’de ve Dünyada Yerel Yönetimler: Kısa Bir Tarihçe Yıl Aydınlanma 1923, 51(51), 31-38.
• Antalya. Bel., “Antalya Büyükşehir Belediyesi, 2014 Faaliyet Raporu”.http://antalya.bel.tr/i/faaliyet-raporlari (erişim tarihi: 05.05.2021).
• Antalya.bel.tr., Antalya Büyükşehir Belediyesi, 2018 Faaliyet Raporu. (Erişim tarihi: 10.10.2021). global.tbmm.gov.tr. (Erişim tarihi: 12.10.2021).
• https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2004/07/20040723.htm#1(erişim tarihi: 20.10.2021).
• 5393 sayılı Belediye Kanunu (2005).
• Mahalli İdareler Genel Müdürlüğü. http://www.migm.gov.tr/Istatistik/Illerin Köy Sayıları. Pdf (Erişim Tarihi: 07.09.2021).