Prioritizing the Sustainability Strategies of Ports via AHP Approach

Yıl 2021, , 1430 - 1453, 31.07.2021

Nergis Özispa , Gamze Arabelen

https://doi.org/10.19168/jyasar.873388

Cited By: 3

Öz

Ports, which are at the center of world trade, have been called important players in the world due to their role in global distribution and production systems and because they are large intermodal centers. The increased functionality of ports has made it difficult to ensure sustainability management due to the characteristics of them, such as the amount of waste they produce, harmful emissions and noise pollution. Therefore, in addition to the national and international literature, industry practitioners and policy makers agree that the economic, environmental and social construct of ports should be adapted to more sustainable models. Although larger and concentrated ports of developed countries use environmental management tools, systematic sustainability management practices are rare in smaller ports in developing countries according to current literature. In this direction, the aim of this study is to contribute to the existing literature and sector practitioners by determining the necessary strategies for the systematic implementation of port sustainability management in developing countries and creating the necessary roadmap for the implementation of these strategies. To reach this specific aim, Turkey, which has owned the Istanbul and Çanakkale straits linking the Asia and Europe continents, has been chosen as a case country due to its unique geopolitical position as a developing country. In the study, the data obtained from eight experts from three different port cities, namely İzmir, Antalya and İskenderun, were analyzed using the Analytical Hierarchy Process (AHP) method. As a result of the study, the most prioritized variable by experts was developing strategies for the protection of marine biology and ecosystem in the environmental dimension of sustainability, developing strategies to increase business performance and economic benefit in the economic dimension, and developing strategies for ensuring the support of senior management in occupational health and safety studies in the social dimension. The study was concluded with research limitations and suggestions for future studies.

Anahtar Kelimeler

Port, Sustainability, Strategy

Limanların Sürdürülebilirlik Stratejilerinin AHP Yaklaşımı ile Önceliklendirilmesi

Öz

Dünya ticaretinin merkezinde yer alan limanlar, küresel dağıtım ve üretim sistemlerindeki rolleri ve büyük intermodal merkezler olmaları nedeniyle dünya ticaretinin önemli oyuncuları arasında yer almaktadır. Dünya ticaretinde bu denli büyük işlem hacmine sahip limanlarda sürdürülebilirlik yönetimi en elzem özelliklerin biri olması gerekirken, artan işlevsellikleri sebebiyle ürettikleri atık miktarı, zararlı emisyonları ve gürültü kirliliği de gün geçtikçe artmakta ve bu artış sürdürülebilirlik yönetiminin uygulanmasını zorlaştırmaktadır. Bu nedenle ulusal ve uluslararası yazına ek olarak, sektör uygulayıcıları ve politika üreticileri limanların ekonomik, çevresel ve sosyal yapılarının daha sürdürülebilir modellere uyarlanması gerektiği konusunda fikir birliğindedir. Gelişmiş ülkelerde yer alan büyük ve yoğun iş hacmine sahip limanlarda çevresel yönetim araçları kullanılmaktadır, ancak gelişmekte olan ülkelerde yer alan nispeten daha küçük ve daha az yoğun olan limanlarda sistematik sürdürülebilirlik yönetimi uygulamalarına nadiren rastlanmaktadır. Bu doğrultuda, bu çalışmanın amacı gelişmekte olan ülkelerde liman sürdürülebilirlik yönetiminin sistematik olarak yürütülebilmesi için gerekli stratejilerin belirlenmesi ve bu stratejilerin uygulamaya konulabilmesi için gerekli yol haritasının oluşturulması yoluyla mevcut yazına ve sektör uygulayıcılarına katkı sağlamaktır. Söz konusu amaca ulaşmak için, gelişmekte olan ülkelerden, Asya ve Avrupa kıtalarını İstanbul ve Çanakkale boğazları ile birbirine bağlayan benzersiz jeopolitik konuma sahip olan Türkiye örnek ülke olarak seçilmiştir. Türkiye’de yer alan İzmir, Antalya ve İskenderun olmak üzere üç ayrı liman şehrinde bulunan sekiz uzmandan elde edilen veriler Analitik Hiyerarşi Süreci (AHP) yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda, uzmanlar tarafından en fazla öncelik verilen değişken sürdürülebilirliğin çevresel boyutunda deniz biyolojisinin ve ekosistemin korunmasına yönelik stratejiler geliştirilmesi, ekonomik boyutunda işletme performansını ve ekonomik faydayı artırmaya yönelik stratejiler oluşturulması, sosyal boyutunda ise iş sağlığı ve güvenliği çalışmalarında üst yönetimin desteğinin sağlanmasına ilişkin stratejiler geliştirilmesi olmuştur. Çalışma, araştırmanın kısıtları ve gelecek çalışmalar için öneriler eklenerek sonuçlandırılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Lİman, Sürdürülebilirlik, Strateji

Kaynakça

• AAPA, 2007. Sustainable Port Development: a Practitioner’s Perspective. Retrieved from. http://aapa.files.cmsplus.com/SeminarPresentations/08FINANCE_Degens_Sebastia n.pdf.
• Acciaro, Michele, 2015. “Corporate responsibility and value creation in the port sector.” International Journal of Logistics Research and Applications 18 (3), 291–311.
• Adams, Michele, Quinonez, Pablo, Pallis, Athanasios ve Wakeman, Thomas. 2009. “Environmental Issues in Port Competitiveness;” Working Paper 7; Centre for International Trade and Transportation, Dalhousie University: Halifax, NS, Canada, Available online: http://citt.management.dal.ca/Files/Gateway/Working_Papers/Adams_7.pdf
• Arabelen, Gamze ve Özispa, Nergis. 2020. Türk Limanları için Sürdürülebilirlik Stratejileri: Üçlü Bilanço Yaklaşımı. Türkiye için Denizcilik Stratejileri. Nobel Akademik Yayıncılık. Ankara.
• Ashrafi, Mehrnaz, Walker, Tony, Magnan, Gregory, Adams, Michele ve Acciaro, Michele, 2020. “A review of corporate sustainability drivers in maritime ports: a multi-stakeholder perspective.” Maritime Policy & Management, pp. 1–18.
• Brockhaus, Sebastian, Kersten, Wolfgang, ve Knemeyer Michele. 2013. “Where Do We Go from Here? Progressing Sustainability Implementation Efforts across Supply Chains." Journal of Business Logistics 34 (2): 167–182.
• Buyuközkan, Gülçin ve Berkol, Çiğdem. 2011. “Designing a sustainable supply chain using an integrated analytic network process and goal programming approach in quality function deployment.” Expert Systems with Applications. 38, 13731–13748.
• Bülbül, Serpil. ve Köse, Ali. 2011. “Türk Gıda Şirketlerinin Finansal Performansının Çok Amaçlı Karar Verme Yöntemleriyle Değerlendirilmesi.” Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, 10. Ekonometri ve İstatistik Sempozyumu Özel Sayısı. 25: 71-96.
• Carroll, Archie. 1999. "Sustainable Development: Evolution of a Definitional Construct." Business Society 38 (3): 268–295
• Cheon, SangHyun ve Dwakin, Elizabeth. 2010. “Supply chain coordination for port sustainability”. Transportation Reseach Record. 2166, 10–19.
• Dalwon, Kang. ve Sihyun, Kim. 2017. ‘’Conceptual Model Development of Sustainability Practices: The Case of Port Operations for Collaboration and Governance’’. Sustainability, 9(12), 2333.
• Dooms Michael, Macharis Cathy ve Verbeke Alain. 2004. “Proactive stakeholder management in the port planning process: empirical evidence from the port of brussels”. Eur Reg Sci Assoc 33:1–7
• Ducruet, Cesar ve Lugo, Igor. 2013. “Cities and transport networks in shipping and logistics research.” The Asian Journal of Shipping and Logistics, 29(2), 145-166.
• Eleren, Ali. 2010. “Kuruluş yeri seçiminin analitik hiyerarşi süreci yöntemi ile belirlenmesi; deri sektörü örneği.” Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 20(2), 405-416.
• Elkington, John. 1994. "Towards the Sustainable Corporation: Win-Win-Win Business Strategies for Sustainable Development." California Management Review 36 (2): pp. 90–100.
• ESPO Green Guide 2012. Available online: http://www.espo.be/images/stories/Publications/codes_of_practice/espo_green%20guide_october%202012_final.pdf
• Grewal, Devinder ve Darlow, Nicholas James. 2007." The Business Paradigm for Corporate Social Reporting in the Context of Australian Seaports." Maritime Economics and Logistics 9 (2): 172–192.
• Hossain Tahazzud, Adams Michelle ve Tony Walker. 2020. “Role of sustainability in global seaports”, Ocean & Coastal Management, 105435, ISSN 0964-5691, https://doi.org/10.1016/j.ocecoaman.2020.105435 .
• ICS, 2017. International Chamber of Shipping (ICS). Retrieved from. http://www. ics-shipping.org/shipping-facts/shipping-and-world-trade.
• Kang Dalvon ve Kim Sihyun. 2017. “Conceptual Model Development of Sustainability Practices: The Case of Port Operations for Collaboration and Governance.” Sustainability. 9(12):2333.
• Kim, Sihyun ve Chiang, BongGyu. 2014. ‘’ Sustainability Practices to Achieve Sustainability in International Port Operations’’. Journal of Korea Port Economic Association, Vol.30, No.03, 15-37.
• Kiriş Büyüksaatçi Sinem, ve Börekçi Yılmaz Dilek. 2018. “Sürdürülebilir Liman İşletmeciliğini Yönlendirici ve Engelleyici Faktörler: Bir Üçlü Bilanço Yaklaşımı.” İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1), 192-220.
• Kuznetsov Andrei, John Dinwoodie, David Gibbs, Mark Sansom, Harriet Knowles. 2015. “Towards a sustainability management system for smaller ports,” Marine Policy, Volume 54, 59-68, ISSN 0308-597X, https://doi.org/10.1016/j.marpol.2014.12.016.
• Lam Jasmine Siu Lee ve Lai Kee-hung. 2015. “Developing environmental sustainability by ANP-QFD approach: the case of shipping operations.” Journal of Cleaner Production, 105, 275-284
• Low Joyce, Lam Shao Wei ve Tang Loon Ching. 2009. “Assessment of hub status among Asian ports from a network perspective.” Transportation Research Part A: Policy and Practice, 43(6), 593-606.
• Lu Chin-Shan, Shang Kuo-Chang ve Lin, Chi-Chang2016. ‘’Examining sustainability performance at ports: port managers’ perspectives on developing sustainable supply chains’’. Maritime Policy Manage. 43 (8), 909–927. https://doi.org/10.1080/03088839.2016.1199918.
• Lun YH Venus. 2011. “Green management practices and firm performance: A case of container terminal operations.” Resources, Conservation and Recycling, 55(6), 559-566.
• Mengüc Bülent ve Ozanne Lucie. 2005. ‘’Challenges of the “green imperative”: A natural resource-based approach to environmental orientation business performance leadership’’. Journal of Business Research, 58(4), 430-438.
• Murat, Güven ve Çelik Nermin. 2012. “Analitik hiyerarşi süreci yöntemi ile otel işletmelerinde hizmet kalitesini değerlendirme: Bartın örneği.” Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 3(6), 1-20.
• Nagle, Kurt, 2013. Seaports: Essential to Our Economic Prosperity. Retrieved from. http:// www.pnwa.net/wp-content/uploads/2013/03/Nagle-2013-Mission-Slides.pdf.
• Nam Hyung-Sik ve Song, Dong-Wook. 2011. “Defining maritime logistics hub and its implication for container port.” Maritime Policy & Management, 38(3), 269-292.
• Notteboom, Theo ve Rodrigue, Jean-Paul. 2009. “The future of containerization: Perspectives from maritime and inland freight distribution.” GeoJournal 74, 7–22.
• OECD Sustainable Development 2011. Available online: http://www.oecd.org/greengrowth/47445613.pdf
• Ofluoğlu Gökhan, Büyükyılmaz Ozan ve Koltan Şebnem. 2006. “İnsan Kaynağı Seçiminde Çok Ölçülü Karar Verme Yöntemleri: Etkileşimli Beklenti Düzeyi Yaklaşımı.” Kamu-İş İş Hukuku ve İktisat Dergisi. 9(1): 105-125.
• Ömürbek Nuri, Üstündağ Seda ve Helvacıoğlu Özlem. 2013. “Kuruluş yeri seçiminde analitik hiyerarşi süreci (AHP) kullanımı: Isparta bölgesinde bir uygulama.” Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(21), 101-116.
• Özçiftçi Vesile ve Arsu Talip. 2013. “Lojistik Servis Sağlayıcısı Seçiminde Ahp Uygulaması”. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5(1), 524-536.
• Panayides Photis ve Song Gong-Wook. 2012. “Introduction. Maritime Logistics: Contemporary Issues”. Emerald Group Publishing Limited, Bingley, U.K, p. 1.
• Pettit Stephen John ve Beresford Anthony Kenneth. 2009. “Port development: from gateways to logistics hubs.” Maritime Policy & Management, 36(3), 253-267.
• Porter Michael ve Van der Linde, C. 1995. ‘’Green and competitive: Ending the stalemate’’. Harvard Business Review 73, 120–134.
• Quazi, Ali ve O'Brien Dennis. 2000. "An Empirical Test of a Cross-national Model of Sustainable Development." Journal of Business Ethics 25 (1): 33–51.
• Rodríguez Francisco J. Garcia ve Cruz Yaiza del Mar Armas. 2007. “Relation between social-environmental responsibility and performance in hotel firms” International Journal of Hospitality Management 26.4. 824-839.
• Rodriguez Miguel, Ricart Joan ve Sanchez Pablo. 2002. “Sustainable development and the sustainability of competitive advantage: A dynamic and sustainable view of the firm.” Creativity and innovation management, 11(3), 135-146.
• Saaty Thomas. 1977. “A Scaling Method for Priorities in Hierarchical Structures.” Journal of Mathematical Psychology, 15, 234-281.
• Saaty Thomas. 1999. “Basic theory of the analytic hierarchy process: how to make a decision” Revista de la Real Academia de Ciencias Exactas Fisicas y Naturales, 93(4), 395-423.
• Saaty Thomas. 2000. Decision Making for Leaders. Pittsburgh: RWS Publications.
• Schaltegger Stefan ve Wagner Marcus. 2011. “Sustainable entrepreneurship and sustainability innovation: Categories and interactions.” Business strategy and the environment, 20(4), 222-237.
• Seuring Stefan ve Muller Martin. 2008. “From a literature review to a conceptual framework for sustainable supply chain management.” Journal of cleaner production, 16(15), 1699-1710.
• Sislian Lucie, Jaegler Anicia ve Cariou Pierre. 2016. “A Literature Review on Port Sustainability and Ocean's Carrier Network Problem”, Research in Transportation Business & Management, 19, pp.19- 26.
• Tan Yongtao, Shen Liyin ve Yao Hong. 2011. “Sustainable construction practice and contractor’s competitiveness: A preliminary study.” Habitat International, 35, 225–230.
• Vilsted Petter. 2004. "Sustainable Development in Shipping, Sustainable Development and the Shipping Industry." Project Report DNV Research 1535 (2): 32-78.
• Walker Tony, Adebambo Olubukola, Monica C.Del Aguila Feijoo, Elias Elhaimer, Tahazzud Hossain, Stuart Johnston Edwards, Courtney E.Morrison, Jessica Romo, Nameeta Sharma, Stephanie Taylor ve Sanam Zomorodi. 2019. “Environmental effects of marine transportation. World Seas: an Environmental Evaluation.” Academic Press, pp. 505–530.
• Wang James ve Cheng Michael. 2010. “From a hub port city to a global supply chain management centre: A case study of Hong Kong.” Journal of Transport Geography, 18(1), 104-115.
• Yang Chung-Shan, Lu Chin-Shan, Haider Jane Jing ve Marlow Peter Bernard. 2013. “The effect of green supply chain management on green performance and firm competitiveness in the context of container shipping in Taiwan.” Transportation Research Part E: Logistics and Transportation Review, 55, 55-73.
• Yıldırım Bahadır Fatih ve Önder Emrah. 2015. Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri. Bursa: Dora Basım-Yayın Dağıtım.