Governmental Organization’s Goals of Distance Education for in-Service Training

Year 2017, Volume: 12 - Virtual Mobility and Distance Learning in the European Union, 20 - 25, 10.01.2018

İsmail Özler Hasan Çakır

Abstract

The purpose of this study is to determine the targets of distance education applications for in-service training in governmental organisations. Due to large number of staff and cost spent all over the country, it is estimated that ministry level governmental organisations should gain benefit from distance education for in-service professional training. In the scope of the study, it is explained the topic’s importance by giving information about the distance education and in-service training. This study, which is conducted as a document analysis of the strategic plans of government organisations downloaded from their web sites in December 2014, aims to examine goals of distance education for professional development training. Findings of the research indicate that more than half of the governmental organisations do not have any relevant goal, some of them have limited goals and only six organisations have  goals about distance education for professional development training.

References

• Alkan, Cevat. 1996. “Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi”. Türkiye 1. Uluslararası Uzaktan Eğitim Sempozyomu. Ankara, MEB.
• Can, Halil, Ahmet Akgün, ve Şahin Kavuncubaşı. 1998. Kamu ve Özel Kesimde Personel Yönetimi. Ankara: Siyasal Kitapevi.
• Çakır, Hasan. 2013. “İnsan Performans Teknolojilerinin Temelleri”. Içinde Öğretim Teknolojilerinin Temelleri: Teoriler, Araştırmalar, Eğilimler, Ed. Çağıltay, Göktaş. Pegem Akademi.
• Docebo. 2014. “Elearning-Market-Trends-and-Forecast-2014-2016”.
• Ertmer, Peggy A., Anne T. Ottenbreit-Leftwich, Olgun Sadik, Emine Sendurur, ve Polat Sendurur. 2012. “Teacher Beliefs and Technology Integration Practices: A Critical Relationship”. Computers & Education 59 (2): 423–35. doi:10.1016/j.compedu.2012.02.001.
• Garrison, D.Randy, ve Heather Kanuka. 2004. “Blended Learning: Uncovering Its Transformative Potential in Higher Education”. The Internet and Higher Education 7 (2): 95–105. doi:10.1016/j.iheduc.2004.02.001.
• Gunawardena, C.N., ve M.S. McIsaac. 1996. “Distance Education”. In Handbook of research for educational communications and technology, 2:403–37.
• Hammond, Michael. 2014. “Introducing ICT in Schools in England: Rationale and Consequences: Introducing ICT into Schools in England”. British Journal of Educational Technology 45 (2): 191–201. doi:10.1111/bjet.12033.
• Holmberg, Börje. 2003. Distance Education in Essence: An Overview of Theory and Practice in the Early Twenty-First Century. Oldenburg: Bis.
• Holmberg, Börje. 2005. The Evolution, Principles and Practices of Distance Education. Oldenburg: Bis, Bibliotheks- und Informationssystem der Universität Oldenburg.
• İçişleri Bakanlığı. “İçişleri Bakanlığı 2010_2014 Stratejik Planı”.
• Karadağ, Ruhan. 2014. “Okuma İlgisi, Tutumları ve Alışkanlığı Konusunda Yapılmış Çalışmaların Lisansüstü Tezlere Dayalı Analizi: YÖK ve ProQuest Veri Tabanları Örneklemi”. Pamukkale University Journal of Education Ocak (35): 1–1. doi:10.9779/PUJE619.
• Karasar, Niyazi. 2012. Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar, İlkeler, Teknikler. Nobel Yayın Dağıtım.
• Karataş, Erinç, Serçin Karataş, ve Zeki Kaya. 2012. “Uzaktan Eğitim”. Içinde Öğrenme ve Öğretme Kuramlar-Yaklaşımlar-Modeller (Kaya, Z. (Ed.)). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Lokken, Fred, L. Womer, ve C. Mullins. 2014. “Distance Education Survey Results”. http://www.itcnetwork.org/attachments/article/66/AnnualSurvey2013PublishedApril2014.pdf.
• Morrison, G., R., S. Ross M., ve J. Kemp E. 2007. Introduction to the Instructional Design Process. Designing Effective Instruction. 5. baskı. NJ: John Wiley & Sons.
• Orhan, Feza, ve Buket Akkoyunlu. 1999. “Uzaktan Eğitim Yaklaşımında Temel Eğitim 1. Kademe Öğretmenleri’nin Video Destekli Hizmetiçi Eğitimi”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 17 (17).
• http://dergipark.ulakbim.gov.tr/hunefd/article/download/5000049030/5000046350.
• Öncü, Semiral. 2013. “Eğitimde Sistemik Değişim”. Içinde Öğretim teknolojilerinin temelleri: Teoriler, araştırmalar, eğilimler, Ed. Çağıltay, Göktaş. Pegem Akademi.
• Peker, Kadir. 2010. “Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Hizmet İçi Eğitim ve Yöntemleri”. Mevzuat Dergisi, sayı 156.
• Reiser, Robert A. 2001. “A History of Instructional Design And Technology: Part II: A History of Instructional design”. Educational Technology Research and Development 49 (2): 57–67.
• Saba, Farhad. 2005. “Critical Issues in Distance Education: A report from the United States”. Distance Education 26 (2): 255–72. doi:10.1080/01587910500168892.
• Simonson, Michael R., Sharon Smaldino, Michael Albright, ve Susan Zvacek. 2009. Teaching and Learning at a Distance: Foundations of Distance Education. 4th ed. Boston: Allyn & Bacon.
• T.C. Başbakanlık (2011-2015) Stratejik Planı. 2010. T.C. Başbakanlık.
• Winkler, John D., Henry A. Leonard, ve Michael G. Shanley. 2001. Army Distance Learning and Personnel Readiness. Santa Monica, CA: Rand.
• Yılmaz, Hakan, ve Muharrem Düğenci. 2010. “Hizmet İçi eğitİme Farklı Bir Yaklaşım: Ehizmet İçi Eğitim”. XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, 67–74.