BibTex RIS Cite

Ricoeur’ün Hermenötiğinde Merkezdışı Özne

Year 2015, , 1 - 21, 30.04.2015

Selami Varlık

https://doi.org/10.20981/kuufefd.81372
Cited By: 1

Abstract

Ricoeur, ele aldığı semboller hermenötiği, yorum felsefesi veya başkalık sorunu gibi farklı konularda kendine has bir özne felsefesi oluşturmuştur. Onun temel özelliği, hem Descartes’tan gelen egemen özne fikrine hem de Nietzsche veya Heidegger’de karşılaştığımız öznenin reddine karşı çıkmasıdır. Ricoeur’ün öznesi, kimliğini bir metnin başkalığı dolayımıyla kazanan “merkezdışı” bir özne, bir “yaralı” Cogito’dur. Bu çalışmanın ilk amacı Ricoeur’ün, yorumlayan özneye metnin karşısında nasıl ikincil bir pozisyon kazandırdığını incelemektir. Ricoeur’e göre, merkezî ve birincil olan metin, yorum esnasında benin (le moi) değişimine yol açar, ve öznenin, metni kendi önyargılarına indirgemesine engel olur. Ancak, çalışmanın ikinci bölümünde görüleceği gibi Ricoeur, özne fikrini tamamen yok etmez. Bu geleneği sorgulamasına rağmen, refleksif felsefeye bağlı kalan filozof, özne anlayışına dirimselci bir boyut kazandırır. Ricoeur’e göre kendi (le soi) olarak düşünülen özne, yorumlama sürecinin başında değil, bir proje olarak sonunda yer alır. Değişmesine rağmen, özünde taşıdığı başkalık sayesinde kendiliğini muhafaza eder. Bu bağlamda, yorum felsefesindeki merkezdışı özne fikrini, başkalık kuramında anlatısal kimliğin taşıdığı idem/ipse farkı çerçevesinde değerlendirmek gerekmektedir. Bu şekilde hem kendinin, hem metnin ve hem de ötekinin başkalığıyla yüzleşen merkezdışı özne fikriyle Ricoeur, bir yorumlama etiğinin zeminini hazırlar.

Keywords

Kendi; Yaralı Cogito; Metnin Dünyası; Mesafe; Başkalık; İmgelem; Etik

References

  • ABEL Olivier, “La métaphore, réponse et question”, Le livre de traverse. De l’exégèse biblique à l’anthropologie, ss. 23-41, yay. Olivier Abel, Françoise Smyth, Paris, Cerf, 1992.
  • ACAR VANLEENE, S. Meltem (2011a) Paul Ricoeur’de Kendiliğe İlişkin Bir Sorgulama Olarak “Anlatısal Kimlik” Sorunu, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora tezi, Ankara.
  • ACAR VANLEENE, S. Meltem (2011b) “Paul Ricoeur’de Kendilik Bağlamında Anlatısal Kimlik Kavramı”, Felsefelogos, 41/2011: 209-221.
  • AMHERDT, F.-Xavier (2004) L’herméneutique philosophique de Paul Ricoeur et son importance pour l’exégèse biblique. En débat avec la New Yale Theology School, Önsöz P. Secretan, Paris/Saint-Maurice (İsviçre): Cerf.
  • ARİSTOTELES, Nikhomakhos’a Etik (Ethika Nikomakheia), çev. Zeki Özcan, Bursa: Sentez Yayıncılık, 2014.
  • CHAUVET, L.-Marie (2011) “Incidences de la pensée philosophique de P. Ricoeur sur la théologie contemporaine”, Le Portique [online], 26, 2011, yayın 11 Şubat 2013, okuma 14 Eylül 2014, saat 16.00, http://leportique.revues.org/2512.
  • ÇİFTÇİ, Erdem (2007) “İlkesiz Etiğin Öznesi”, Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 4/2007 Güz: 93-103.
  • DURSUN, Yücel (2004) “Gadamer'in Hakikat Anlayışının iki Kaynağı ve Hermeneutik’in Görevi”, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 21 (1)/2004: 219-230.
  • EFLÂTUN (1990) Phaidros, çev. Hamdi Akverdi, Istanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • FREGE, Gottlob (1971), “Sens et dénotation”, Écrits logiques et philosophiques, ss. 102-126, derleme ve çev. Claude Imbert, Paris: Seuil.
  • FREY, Daniel (2008) L’interprétation et la lecture chez Ricoeur et Gadamer, Paris: PUF.
  • FRYE, Northrop (2007) Büyük Şifre, çev. Selma Aygül Baş, İstanbul: İz Yayıncılık.
  • GADAMER, H.-Georg (2009) Hakikat ve Yöntem, 2. c., çev. Hüsamettin Arslan, İsmail Yavuzcan, İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
  • GREİSCH, Jean (2006) Entendre d’une autre oreille. Les enjeux philosophiques de l’herméneutique biblique, Paris: Bayard.
  • GREİSCH, Jean (1995) (yay.) Paul Ricoeur. L’herméneutique à l’école de la phénoménologie, Paris: Beauchesne.
  • GREİSCH, Jean (2001) Paul Ricoeur. L’itinérance du sens, Grenoble: Millon.
  • HEİDEGGER, Martin (2008) Varlık ve Zaman, çev. Kaan H. Ökten, İstanbul: Agora Kitaplığı.
  • HİRSCH, E. Donald (1967) Validity in Interpretation, New Haven: Yale University Press.
  • JEANROND, W. Günter (1995) “Les déplacements de l’herméneutique au xxe siècle”, Quand interpréter c’est changer. Pragmatique et lectures de la Parole, ss. 15-31, Pierre Bühler, Clairette Karakash (yay.), Cenevre: Labor et Fides.
  • JOY, Morny (2011) “Encountering Otherness”, Continental Philosophy and Philosophy of Religion, ss. 221-246, Morny Joy (yay.), Springer: New-York.
  • MICHEL, Johann (2004) “Le modernisme paradoxal de Paul Ricoeur”, Archives de Philosophie, 67 (4)/2004: 643-657.
  • PARFIT, Derek (1986) Reasons and Persons, New-York: Oxford University Press.
  • PLATON (2013) Phaidon, çev. F. Akderin, İstanbul: Say Yayınları.
  • RİCOEUR, Paul (1986a) A l’école de la phénoménologie, Paris: Vrin.
  • RİCOEUR, Paul (1967) “Autonomie et obéissance”, Cahiers d'Orgemont, 59/1967: 3-22.
  • RİCOEUR, Paul (2010a) Başkası Olarak Kendisi, çev. Hakkı Hünler, Ankara: Doğu Batı Yayınları.
  • RİCOEUR, Paul (1969) Le conflit des interprétations. Essais d’herméneutique, Paris: Seuil.
  • RİCOEUR, Paul (1991a) From Text to Action. Essays in Hermeneutics, II, çev. Kathleen Blamey, John B. Thompson, Evanston (İllinois): Northwestern University Press.
  • RİCOEUR, Paul (1986b) Du texte à l’action. Essais d’herméneutique, II, Paris: Seuil.
  • RİCOEUR, Paul (2010b) Écrits et conférences 2. Herméneutique, der. Daniel Frey, Nicolas Stricker, Paris: Seuil.
  • RİCOEUR, Paul (1991b) “Éthique et morale”, Lectures 1. Autour du politique, ss. 256-269, Paris: Seuil.
  • RİCOEUR, Paul (1995a) “Expérience et langage dans le discours religieux”, Paul Ricoeur. L’herméneutique à l’école de la phénoménologie, ss. 159-179, J. Greisch (yay.), Paris: Beauchesne.
  • RİCOEUR, Paul (2012) Hafıza, Tarih, Unutuş, çev. M. Emin Özcan, İstanbul: Metis Yayınları.
  • RİCOEUR, Paul (1995b) “Les paradoxes de l’autorité”, Philosophie, Bulletin de Liaison des professeurs de philosophie de l’académie de Versailles, C.R.D.P., 7, Subat/1995: 6-12.
  • RİCOEUR, Paul (1959) Philosophie de la volonté I. Le Volontaire et l’Involontaire, Paris: Aubier-Montaigne.
  • RİCOEUR, Paul (1960) Philosophie de la volonté II. Finitude et culpabilité II. La symbolique du mal, Paris: Aubier.
  • RİCOEUR, Paul (1995c) Réflexion faite. Autobiographie intellectuelle, Paris: Esprit.
  • RİCOEUR, Paul (2006) Yoruma Dair: Freud ve Felsefe, çev. Necmiye Alpay, İstanbul: Metis Yayınları.
  • RİCOEUR, Paul (2009) Yorumların Çatışması: Hermenoytik Üzerine Denemeler, 1. c., çev. Hüsamettin Arslan, İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
  • RİCOEUR, Paul (2007) Zaman ve Anlatı: Zaman-Olayörgüsü-Üçlü Mimesis, 1. c., çev. Mehmet Rifat, Sema Rifat, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • RIFAT, Mehmet (2008) “‘Daha Iyi Anlamak Için Daha Fazla Açiklamak’ Isteyen Bir Yorumbilimci: Paul Ricoeur – Okuma Notlari”, Cogito 56/2008: 51-58.
  • RIZVANOGLU, Eren (2008) “Ricoeur’de Söylem, Yorum, Metin ve Anlam”, Cogito 56/2008: 218-234.
  • RORTY, Richard (2010) “Freud ve Ahlak Düsüncesi”, çev. Banu Tümkaya, ETHOS: Felsefe ve Toplumsal Bilimlerde Diyaloglar, 3(2)/Temmuz 2010: 1-27.
  • TATAR, Burhanettin (1999) Felsefi Hermenötik ve Yazarın Niyeti. Gadamer versus Hirsch, Ankara: Vadi Yayınları.

Year 2015, , 1 - 21, 30.04.2015

Selami Varlık

https://doi.org/10.20981/kuufefd.81372
Cited By: 1

Abstract

References

  • ABEL Olivier, “La métaphore, réponse et question”, Le livre de traverse. De l’exégèse biblique à l’anthropologie, ss. 23-41, yay. Olivier Abel, Françoise Smyth, Paris, Cerf, 1992.
  • ACAR VANLEENE, S. Meltem (2011a) Paul Ricoeur’de Kendiliğe İlişkin Bir Sorgulama Olarak “Anlatısal Kimlik” Sorunu, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora tezi, Ankara.
  • ACAR VANLEENE, S. Meltem (2011b) “Paul Ricoeur’de Kendilik Bağlamında Anlatısal Kimlik Kavramı”, Felsefelogos, 41/2011: 209-221.
  • AMHERDT, F.-Xavier (2004) L’herméneutique philosophique de Paul Ricoeur et son importance pour l’exégèse biblique. En débat avec la New Yale Theology School, Önsöz P. Secretan, Paris/Saint-Maurice (İsviçre): Cerf.
  • ARİSTOTELES, Nikhomakhos’a Etik (Ethika Nikomakheia), çev. Zeki Özcan, Bursa: Sentez Yayıncılık, 2014.
  • CHAUVET, L.-Marie (2011) “Incidences de la pensée philosophique de P. Ricoeur sur la théologie contemporaine”, Le Portique [online], 26, 2011, yayın 11 Şubat 2013, okuma 14 Eylül 2014, saat 16.00, http://leportique.revues.org/2512.
  • ÇİFTÇİ, Erdem (2007) “İlkesiz Etiğin Öznesi”, Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 4/2007 Güz: 93-103.
  • DURSUN, Yücel (2004) “Gadamer'in Hakikat Anlayışının iki Kaynağı ve Hermeneutik’in Görevi”, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 21 (1)/2004: 219-230.
  • EFLÂTUN (1990) Phaidros, çev. Hamdi Akverdi, Istanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • FREGE, Gottlob (1971), “Sens et dénotation”, Écrits logiques et philosophiques, ss. 102-126, derleme ve çev. Claude Imbert, Paris: Seuil.
  • FREY, Daniel (2008) L’interprétation et la lecture chez Ricoeur et Gadamer, Paris: PUF.
  • FRYE, Northrop (2007) Büyük Şifre, çev. Selma Aygül Baş, İstanbul: İz Yayıncılık.
  • GADAMER, H.-Georg (2009) Hakikat ve Yöntem, 2. c., çev. Hüsamettin Arslan, İsmail Yavuzcan, İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
  • GREİSCH, Jean (2006) Entendre d’une autre oreille. Les enjeux philosophiques de l’herméneutique biblique, Paris: Bayard.
  • GREİSCH, Jean (1995) (yay.) Paul Ricoeur. L’herméneutique à l’école de la phénoménologie, Paris: Beauchesne.
  • GREİSCH, Jean (2001) Paul Ricoeur. L’itinérance du sens, Grenoble: Millon.
  • HEİDEGGER, Martin (2008) Varlık ve Zaman, çev. Kaan H. Ökten, İstanbul: Agora Kitaplığı.
  • HİRSCH, E. Donald (1967) Validity in Interpretation, New Haven: Yale University Press.
  • JEANROND, W. Günter (1995) “Les déplacements de l’herméneutique au xxe siècle”, Quand interpréter c’est changer. Pragmatique et lectures de la Parole, ss. 15-31, Pierre Bühler, Clairette Karakash (yay.), Cenevre: Labor et Fides.
  • JOY, Morny (2011) “Encountering Otherness”, Continental Philosophy and Philosophy of Religion, ss. 221-246, Morny Joy (yay.), Springer: New-York.
  • MICHEL, Johann (2004) “Le modernisme paradoxal de Paul Ricoeur”, Archives de Philosophie, 67 (4)/2004: 643-657.
  • PARFIT, Derek (1986) Reasons and Persons, New-York: Oxford University Press.
  • PLATON (2013) Phaidon, çev. F. Akderin, İstanbul: Say Yayınları.
  • RİCOEUR, Paul (1986a) A l’école de la phénoménologie, Paris: Vrin.
  • RİCOEUR, Paul (1967) “Autonomie et obéissance”, Cahiers d'Orgemont, 59/1967: 3-22.
  • RİCOEUR, Paul (2010a) Başkası Olarak Kendisi, çev. Hakkı Hünler, Ankara: Doğu Batı Yayınları.
  • RİCOEUR, Paul (1969) Le conflit des interprétations. Essais d’herméneutique, Paris: Seuil.
  • RİCOEUR, Paul (1991a) From Text to Action. Essays in Hermeneutics, II, çev. Kathleen Blamey, John B. Thompson, Evanston (İllinois): Northwestern University Press.
  • RİCOEUR, Paul (1986b) Du texte à l’action. Essais d’herméneutique, II, Paris: Seuil.
  • RİCOEUR, Paul (2010b) Écrits et conférences 2. Herméneutique, der. Daniel Frey, Nicolas Stricker, Paris: Seuil.
  • RİCOEUR, Paul (1991b) “Éthique et morale”, Lectures 1. Autour du politique, ss. 256-269, Paris: Seuil.
  • RİCOEUR, Paul (1995a) “Expérience et langage dans le discours religieux”, Paul Ricoeur. L’herméneutique à l’école de la phénoménologie, ss. 159-179, J. Greisch (yay.), Paris: Beauchesne.
  • RİCOEUR, Paul (2012) Hafıza, Tarih, Unutuş, çev. M. Emin Özcan, İstanbul: Metis Yayınları.
  • RİCOEUR, Paul (1995b) “Les paradoxes de l’autorité”, Philosophie, Bulletin de Liaison des professeurs de philosophie de l’académie de Versailles, C.R.D.P., 7, Subat/1995: 6-12.
  • RİCOEUR, Paul (1959) Philosophie de la volonté I. Le Volontaire et l’Involontaire, Paris: Aubier-Montaigne.
  • RİCOEUR, Paul (1960) Philosophie de la volonté II. Finitude et culpabilité II. La symbolique du mal, Paris: Aubier.
  • RİCOEUR, Paul (1995c) Réflexion faite. Autobiographie intellectuelle, Paris: Esprit.
  • RİCOEUR, Paul (2006) Yoruma Dair: Freud ve Felsefe, çev. Necmiye Alpay, İstanbul: Metis Yayınları.
  • RİCOEUR, Paul (2009) Yorumların Çatışması: Hermenoytik Üzerine Denemeler, 1. c., çev. Hüsamettin Arslan, İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
  • RİCOEUR, Paul (2007) Zaman ve Anlatı: Zaman-Olayörgüsü-Üçlü Mimesis, 1. c., çev. Mehmet Rifat, Sema Rifat, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • RIFAT, Mehmet (2008) “‘Daha Iyi Anlamak Için Daha Fazla Açiklamak’ Isteyen Bir Yorumbilimci: Paul Ricoeur – Okuma Notlari”, Cogito 56/2008: 51-58.
  • RIZVANOGLU, Eren (2008) “Ricoeur’de Söylem, Yorum, Metin ve Anlam”, Cogito 56/2008: 218-234.
  • RORTY, Richard (2010) “Freud ve Ahlak Düsüncesi”, çev. Banu Tümkaya, ETHOS: Felsefe ve Toplumsal Bilimlerde Diyaloglar, 3(2)/Temmuz 2010: 1-27.
  • TATAR, Burhanettin (1999) Felsefi Hermenötik ve Yazarın Niyeti. Gadamer versus Hirsch, Ankara: Vadi Yayınları.
There are 44 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Research Article
Authors

Selami Varlık This is me

Publication Date April 30, 2015
Submission Date February 4, 2016
Published in Issue Year 2015

Cite

APA Varlık, S. (2015). Ricoeur’ün Hermenötiğinde Merkezdışı Özne. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi(24), 1-21. https://doi.org/10.20981/kuufefd.81372
AMA Varlık S. Ricoeur’ün Hermenötiğinde Merkezdışı Özne. Kaygı. April 2015;(24):1-21. doi:10.20981/kuufefd.81372
Chicago Varlık, Selami. “Ricoeur’ün Hermenötiğinde Merkezdışı Özne”. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, no. 24 (April 2015): 1-21. https://doi.org/10.20981/kuufefd.81372.
EndNote Varlık S (April 1, 2015) Ricoeur’ün Hermenötiğinde Merkezdışı Özne. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi 24 1–21.
IEEE S. Varlık, “Ricoeur’ün Hermenötiğinde Merkezdışı Özne”, Kaygı, no. 24, pp. 1–21, April 2015, doi: 10.20981/kuufefd.81372.
ISNAD Varlık, Selami. “Ricoeur’ün Hermenötiğinde Merkezdışı Özne”. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi 24 (April 2015), 1-21. https://doi.org/10.20981/kuufefd.81372.
JAMA Varlık S. Ricoeur’ün Hermenötiğinde Merkezdışı Özne. Kaygı. 2015;:1–21.
MLA Varlık, Selami. “Ricoeur’ün Hermenötiğinde Merkezdışı Özne”. Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, no. 24, 2015, pp. 1-21, doi:10.20981/kuufefd.81372.
Vancouver Varlık S. Ricoeur’ün Hermenötiğinde Merkezdışı Özne. Kaygı. 2015(24):1-21.

Cited By

İSKOÇ AYDINLANMASINDA “BEN VE BAŞKASI” İLİŞKİSİNİN YENİ DÜZENİ: NEZAKET
Felsefe Dünyası
https://doi.org/10.58634/felsefedunyasi.1260005

e-ISSN: 2645-8950