Bu makalede
amacımız Hume’un beğeni yargılarının nesnel ve öznel yanlarının birbirine
uygunluğunu kurma biçiminin bir açıklamasını vermektir. Bu bağlamda, “Beğeni’nin
Ölçütü Üzerine” adlı makalesinin daha genel nesnellik anlayışı temelinde bir
okumasını sunuyoruz. Güzelin duygusu ile estetik değerlendirmenin genel
kuralları arasındaki ilişkiye dair açıklamasının, çağrışıma dayalı bilme
açıklamasının bir uzantısı olduğunu ve öznel duyguyla ilgili düşüncelerle
güzelliğin nesnel standartlarına dönük düşünceleri bağlamak ve birleştirmek
için çağrışımın üçlü yapısına yaslandığını ve yalnızca, bir tür hissi
refleksiyona izin verdiği için bu tür bir bağlama ve birleştirmenin olanağını
ileri sürebildiğini savunuyoruz.
In this article, our aim is to give an account of
Hume’s way of establishing the conformity between objective and subjective
aspects of judgments of taste. In this respect, we give a reading of his “On
the standard of Taste” that is based on his more general theory of objectivity.
We argue that his account of the relation between the sentiment of beauty and
general rules of aesthetic evaluation is an extension of his association-based
account of cognition and that he relies on the threefold structure of it to
relate and combine the considerations of subjective sentiment with those of
objective standards of beauty and that it is only because he allows a kind of
sensible reflection that he can argue for the possibility of such a relation and
combination.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | October 30, 2018 |
Submission Date | November 6, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 |
e-ISSN: 2645-8950