LIFELONG LEARNING AND SMART CITIES

Year 2019, Volume: 1 Issue: 1, 63 - 88, 15.12.2019

Uğur Sadioğlu , Betül Dinç

Abstract

Traditional methods have their shortcomings in terms of meeting the
needs of today’s cities. Smart cities, which make use of information and
communication technologies in administration processes, were once conceived as
an alternative to traditional methods or as a luxury. However, nowadays, they
are rather conceived as a necessity. This study focuses on the “human”
dimension of smart cities (which consist of technological, human, and
institutional dimensions) – as opposed to the conventional approach which
concentrates on the technological dimension. The human factor is positioned at
the center of smart cities since they are the users as well as data providers
of the latter. However, investments in smart cities concentrate on the
technological and institutional dimensions. For this reason, the position of
humans becomes distanced to the center. In this study, human beings, accepted
as the prerequisite of the smart cities’ success, are assessed within the
framework of lifelong learning.  It seems
impossible to make humans – hence cities – smarter unless lifelong learning is
not adopted as a basic principle. The starting point of this study is the
circular relationship between the creation of smart cities and the realization
of lifelong learning by means of smart learning methods and tools.    

Keywords

Smart city, smart human, lifelong learning

Yaşam Boyu Öğrenme ve Akıllı Kentler

Abstract

Günümüz kentlerinde geleneksel yöntemler hizmet sunumlarında yetersiz
kalmaktadır. Kent yönetim süreçlerinde bilgi ve iletişim teknolojilerini
kullanan akıllı kentler, önceleri geleneksel yöntemlere bir alternatif gibi
görünse de şimdilerde lüks değil bir ihtiyaç olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu
çalışmada, teknoloji, insanlar ve kurumlar olarak üç bileşenden oluşan akıllı
kent olgusunun merkezine – yaygın yaklaşımların aksine- teknoloji değil “insan”
alınmaktadır. İnsan bileşeni akıllı kentin kullanıcısı ve veri sağlayıcısı
olması sebebiyle doğası gereği akıllı kentlerin merkezinde konumlanmaktadır.
Ancak günümüzde akıllı kentlere ilişkin yatırımlar teknoloji ve kurumlar
boyutlarında yoğunlaşmaktadır. Bu sebeple, akıllı insan boyutunun konumu
merkezden uzaklaşmaktadır. Akıllı kentlerin başarısının ön koşulu olan akıllı
insan, bu çalışmada yaşam boyu öğrenme çerçevesinde irdelenmektedir. Öğrenmenin
yaşam boyu olması bir ilke olarak benimsenmediği sürece insanları ve
dolayısıyla kentlerimizi akıllı hale getirmek mümkün görünmemektedir. İnsanları
akıllı kılarak akıllı kent yaratmak ile akıllı öğrenme metotları ve araçları
aracılığıyla yaşam boyu öğrenmeyi sağlamak, dolayısıyla da akıllı insanları
yaratmak arasındaki birbirini besleyen ilişki bu çalışmanın ortaya çıkış
noktası olmuştur.    

Keywords

Akıllı kent, akıllı insan, yaşam boyu öğrenme

References

• Albino, V., Berarti, U., & Dangelico, R. M. (2015). Smart cities: definitions, dimensions, and performance. Journal of Urban Technology, 1723-1738.
• Bilgiç, H. G., Duman, D., & Seferoğlu, S. S. (2011). Dijital Yerlilerin Özellikleri ve Çevrim içi Ortamların Tasarlanmasındaki Etkileri. Akademik Bilişim.
• European Unions (EC-EUROSTAT). (2016). Classification of Learning Activities. 11 26, 2018 tarihinde https://ec.europa.eu/eurostat/documents/3859598/7659750/KS-GQ-15-011-EN-N.pdf/978de2eb-5fc9-4447-84d6-d0b5f7bee723 adresinden alındı
• Hamutoğlu, N. B., Güngören, Ö. C., Uyanık, G. K., & Erdoğan, D. G. (2017). Dijital Okuryazarlık Ölçeği: Türkçe ’ye Uyarlama Çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 18(1), 408-429.
• Huang, R., Zhuang, R., & Yang, J. (2017). Promoting Citizen’s Learning Experience in Smart Cities. ICBL: International Conference on Blended Learning, (s. 15-25). Hong Kong.
• ITU-T Technology Watch Report. (2013). Smart Cities – Seoul: a case study.
• Karabulut, B. (2015). BİLGİ TOPLUMU ÇAĞINDA DİJİTAL YERLİLER, GÖÇMENLER ve MELEZLER. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(21), 11-23.
• Keleş, R. ve Mengi, A. (2017). Kent Hukuku, Ankara: İmge Kitabevi.
• Keleş, R. (2017). Kentleşme Politikası, Ankara: İmge Kitabevi.
• Leone, S. (2013). Characterisation of a Personal Learning Environment as a Lifelong Learning Tool. New York Heidelberg Dordrecht London: Springer.
• Mulgan, G. (2019). Can a Post-Brexit UK Grow a Knowledge-Based Economy that Works for Everyone? The Political Quarterly, 90, 84-93.
• OECD. (2001). LIFELONG LEARNING FOR ALL POLICY DIRECTIONS. 11 26, 2018 tarihinde http://www.oecd.org/officialdocuments/publicdisplaydocumentpdf/?cote=DEELSA/ED/CERI/CD(2000)12/PART1/REV2&docLanguage=En adresinden alındı
• Omari, J. (2018). Digital Access amongst the Marginalized: Democracy and Internet Governance in Rio de Janeiro. Political anda Legal Anthropology Review (POLAR), 277-289.
• Perez, C. (2015). Capitalism, Technology and a Green Global Golden Age: The Role of History in Helping to Shape the Future. The Political Quarterly, 86, 191-217.
• Schuetze, H. G. (2006). International Concepts and Agendas of Lifelong Learning. 11 21, 2018 tarihinde https://eric.ed.gov/?id=EJ753348 adresinden alındı
• UNESCO. (1972). Learning To Be: The World of Education Today And Tomorrow. 11 22, 2018 tarihinde http://unesdoc.unesco.org/images/0000/000018/001801e.pdf adresinden alındı
• UNESCO. (2016). Conceptions and realities of lifelong learning; Background paper prepared for the 2016 Global education monitoring report, Education for people and planet: creating sustainable futures for all. 11 26, 2018 tarihinde http://unesdoc.unesco.org/images/0024/002456/245626E.pdf adresinden alındı
• Zhuang, R., Fang, H., Zhang, Y., Lu, A., & Huang, R. (2017). Smart learning environments for a smart city: from the perspective of lifelong and lifewide learning. Smart Learning Environments.