Edebî türler içerisinde yaygın biçimde kullanılan şiirler,
anlam bakımından çok katmanlı metinlerdir. Kelimelerin seçimi ve kendisine has
istifi sayesinde oldukça yoğun bir anlatım özelliği gösteren şiirlerde sadece
duygular ele alınmaz. İnsanlar, olaylar ve tabiat şairin ilk temasından sonra
şiire girer. Şairin bu unsurlara teması şiire giren insanlara, olaylara ve
tabiata şiirin doğduğu zamanın şartlarını da ekler. Bu şartlar, okuyucunun
şiirde doğrudan görebileceği şekilde verilebileceği gibi, dolaylı olarak
anlaşılabilecek daha derin bir boyutta da aktarılabilir. Dönemin koşulları,
şairleri ortak bir duygu durumunda buluşturduğunda şiirlerde de ortak temaların
kullanıldığı akımlar ortaya çıkar.
Kırgız edebiyatında XIX. yüzyılın ikinci yarısından yakın
zamana kadar şiirlerde kullanılan ortak temalardan biri de ‘akan su’dur. Daha çok ‘akan su’ teması
etrafında bir tabiat güzellemesi şeklinde söylenen şiirlerde dönemin toplumsal
sorunlarına dair izlerin de bulunması mümkündür. Baskı ve zulmün özellikle
fakir bir aile ortamında yetişen şairlerin yöneticileri eleştirmesine imkân
vermediği bir ortamda şiirlerde doğrudan dönemde yaşanan zorlukları anlatan
detayların olması beklenemez.
Kırgız şiir geleneğinin içerisinde yetişen Ceñicok Kökö Uulu,
Togolok Moldo ve Barpı Alıkulov’un ‘akan su’ temalı şiirlerinde daha çok tabiat
güzellemesi yapılmaktadır. Şairler kişileştirme yoluyla anlattıkları ‘akan su’
temasını ideal bir insan ve ideal bir toplum için model olacak şekilde işler.
Şiirlerin doğrudan anlattıkları dışında alegorik bir şekilde dolaylı yoldan
yani çağrışımlar yoluyla aktardıkları içerisinde toplum hayatına yönelik
detaylar üzerinde durulmuştur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2019 |
Submission Date | April 23, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Issue: 42 |