The significant part of Shida Kartli – Georgia`s historical region has been occupied since the Russo-Georgian August War of 2008. The territory, which was inhabited by the Georgian population from the ancient times and was an integral part of the Georgian area, was turned into South Ossetian Republic by the efforts of the so-called Ossetian separatists and Russian support. The current occupied territories of Didi Liakhvi Gorge were part of Samachablo in the Middle Ages. Samachablo was the feudal land of the representatives of one of the ancient Georgian noble family – the Machabeli. The present work shows the life of Georgians throughout centuries in Samachablo.Traces of population in the Big Liakhvi Gorge can be seen from ancient times, however, there is a lack of statistical data on the exact number of population until the XVIII century. Thus, a comparative analysis of the census ledgers and other documentary material reveal that both, in Tskhinvali and in the villages of the Big Liakhvi Gorge, where the peasants of the Georgian royal family, various noble families and, for the most part, the Machabel feudal house lived, were predominantly Georgians. The Ossetians settled from the North Caucasus in the XVII-XVIII centuries lived only in the mountainous area of Shida Kartli (including the upper part of the Big Liakhvi Gorge). was facilitated by the royal government and various feudal houses (including the Machabels) in order to re-assimilate the deserted villages and increase the number of taxpayers. The migration of the Ossetians living in the mountainous villages to the lowland villages started more on that later. Thus, based on the analysis of the presented documents, we can conclude that the territory of Samachablo, which is forcefully separated from the Georgian area, throughout centuries was inhabited only by Georgians (together with them fragmentarily lived Armenians and Jews, and later, particularly from the XVII century Ossetians, who came from the North Caucasus settled in the mountainous villages of Samachablo). After the August War of 2008, the inhabitants of Didi Liakhvi Gorge, Georgians, have become refugees in their own homeland.
Значительная часть Шида Картли - исторический регион Грузии - оккупирована после русско-грузинской войны 2008 года. Территория, которая с древних времен была заселена грузинским населением и являлась неотъемлемой частью территории Грузии, была превращена в Южно-Осетинскую республику усилиями так называемых осетинских сепаратистов при поддержке России. Нынешние оккупированные территории ущелья Диди Лиахви в средние века входили в состав Самачабло. Самачабло было феодальной землей представителей одного из древнегрузинских дворянских родов - Мачабели. Настоящая работа показывает жизнь грузин на протяжении веков в Самачабло. Следы населения в ущелье Большой Лиахви можно увидеть с древних времен, однако отсутствуют статистические данные о точной численности населения до XVIII века.
Сравнительный анализ переписных листов и других документальных материалов показывает, что как в Цхинвали, так и в селах ущелья большого Лиахви, где проживали крестьяне грузинской царской семьи, различные дворянские семьи, из них, в основном, феодальный дом Мачабели. преимущественно были грузины. В XVII-XVIII веках осетины с Северного Кавказа жили только в горной части Шида Картли (в верхней части ущелья большого Лиахви). Королевское правительство и различные феодалы (в том числе Мачабели) способствовали повторной ассимиляции заброшенных деревень и с целю увеличения количества налогоплательщиков. Позднее началось переселение осетин из высокогорных сел в низинные.
Таким образом, на основании анализа представленных документов можно сделать вывод, что территория Самачабло, насильственно отделенная от грузинской территории, на протяжении веков была заселена только грузинами (вместе с ними фрагментарно проживали армяне и евреи, а позже, в частности, с XVII века пришедшие с Северного Кавказа осетины селились в горных селениях Самачабло). После августовской войны 2008 года жители ущелья Диди Лиахви, грузины, стали беженцами на своей родине.
Gürcülerin tarihi bölgesi bölgelerinden biri olan Şida Kartli'nin önemli bir kısmı 2008 Rus-Gürcü savaşından sonra işgal edildi. Eski çağlardan beri Gürcü nüfusunun yaşadığı ve Gürcistan topraklarının ayrılmaz bir parçası olan bölge, Rusya'nın desteğiyle Osetin ayrılıkçılarının çabalarıyla Güney Osetya Cumhuriyeti'ne dönüştürüldü. Didi Liakhvi vadisinin işgal altında olan bölgeleri, Orta Çağ'da Samaçablo'nun bir parçasını oluşturuyorlardı. Samaçablo, eski Gürcü soylu ailelerinden biri olan Maçabelilere aitti. Bu çalışma, Gürcüler'in Samaçablo'da yüzyıllar boyunca yaşadıklarını göstermektedir. Büyük Liakhvi vadisindeki nüfusun izlerini eski zamanlardan beri görmekteyiz. Ancak 18. yüzyıla kadar kesin nüfus hakkında herhangi bir istatistik veriler mevcut değildir.
Nüfüs sayım defterlerinin ve diğer belgesel materyallerin karşılaştırmalı analizi hem Tskhinvali'de, hem de Gürcü kraliyet ailesine ait köylüler ile soylu ailelerin (Maçabeliler dahil) bulunduğu Büyük Liakhvi vadisi sakinlerinin çoğunun Gürcü olduğunu göstermektedir. 17. ve 18. yüzyıllarda, Kuzey Kafkasya'dan gelen Osetinler sadece Şida Kartli'nin dağlık kesiminde (büyük Liakhvi geçidinin üst kısmında) oturuyorlardı. Kraliyet hükümeti ve çeşitli soylu aileler (Maçabeliler dahil), vergi mükelleflerinin sayısını artırmak amacıyla terk edilmiş köylerin yeniden asimilasyonunu teşvik ettiler. Daha sonra Osetinlerin yüksek dağ köylerinden alt köylere yeniden yerleştirilmesi başlatıldı.
Bu nedenle, sunulan belgelerin analizi Samaçablo’nun Gürcülere ait topraklar olduğunu ve burada Gürcülerin yüzyıllar boyunca oturduklarını kanıtlamaktadır (Gürcülerle birlikte, bölgede Ermeniler ve Yahudilerin de bazı yerlerde oturdukları bilinir. Daha sonra, 17. yüzyıldan itibaren Kuzey Kafkasya'dan gelen Osetinler, Samaçablo'nun dağ köylerine yerleştiler). Ağustos 2008 savaşından sonra Didi Liakhvi vadisi sakinleri olan Gürcüler kendi anavatanlarında mülteci oldular.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 22, 2021 |
Submission Date | June 3, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Issue: 50 |