BibTex RIS Cite

İlköğretim 7. Sınıf Türkçe Derslerinde Mizah Kullanımının Öğrenci Başarısına Etkisi

Year 2013, Volume: 1 Issue: 1, 176 - 186, 25.12.2013

Abstract

Bu araştırmada Türkçe dersinde yapılandırmacı yaklaşıma dayalı mizah uygulamalarının öğrencinin akademik başarısına etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, ön test-son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmada her iki gruba deney öncesi ve deney sonrası ölçümler yapılmıştır. Araştırma, 2008-2009 eğitim-öğretim yılı şubat ve mart aylarında ilköğretim 7. sınıfta öğrenim gören 56 öğrenci ile Türkçe dersinde gerçekleştirilmiştir. Deney ve kontrol grubu üzerinde yürütülen araştırmada öğretim kontrol grubunda yapılandırmacı yaklaşıma dayalı karma yöntemlerle, deney grubunda ise yapılandırmacı yaklaşıma dayalı mizah uygulamaları ile sürdürülmüştür. Araştırmada; fıkralar, güldürücü hikâyeler ve anılar, resimler ve karikatürler kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, yapılandırmacı yaklaşıma dayalı mizah uygulamaları ile Türkçe dersi gören deney grubunun, yapılandırmacı yaklaşıma dayalı karma yöntemlerin uygulandığı kontrol grubundan akademik başarısı daha yüksek olmuştur

References

  • Aydın, İ. S. (2006). Türkçe derslerinde mizah kullanımının öğrenci tutum ve başarısına etkisi (izmir ilköğretim 8. sınıf örnekleminde). (Yayımlanmamış doktora lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Balcı, A. (2001). Sosyal bilimlerde araştırma. Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş. (2001). Deneysel desenler (1. Baskı). Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Çelik, E. (2006). Fizik öğretiminde bilgisayar destekli mizahın öğrenci başarısına ve tutumuna etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Demirel, Ö. (2004). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Durmaz, B. (2007). Yapılandırıcı fen öğretiminde kavram karikatürlerinin öğrencilerin başarısı ve duyuşsal özelliklerine etkisi (muğla ili merkez ilçe örneği). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Muğla Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
  • Durmuş, Y. (2000). The relationship between sense of humor and coping strategies (mizah duygusuyla başa çıkma stratejileri arasındaki ilişki). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Durualp, E. (2006). İlköğretimde sosyal bilgiler öğretiminde karikatür kullanımı. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Fidan, N. & Erden, M. (1993). Eğitime giriş. Ankara: Meteksan Matbacılık.
  • Işık, N. & Kolçak, S. (1953). Eğitim ve öğretimde mizahtan faydalanma yolları. İzmir: Endüstri Basım ve Yayımevi.
  • Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kavcar, C. (1999). Edebiyat ve eğitim. Ankara: Engin Yayıncılık.
  • Küçükbayındır, Z. (2003). The effect of humour training on job satisfaction and organisational climate. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Morreall, J. (1997). Gülmeyi ciddiye almak. (Çev.: Kubilay Aysevener, Şenay Soyer). İstanbul: İris Yayıncılık.
  • Oral, T. (1998). Yaza çize. İstanbul: İris Yayıncılık.
  • Özalp, I. (2006). Karikatür tekniğinin fen ve çevre eğitiminde kullanılabilirliği üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Celal Bayar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
  • Özkan, H. İ. (2008). Öğretmen ve öğrencideki mizah anlayışının sınıf atmosferine etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Pilancı, H. (1998). Çağdaş eğitimde halk edebiyatının kullanılması. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Savaş, S. (2009). İlköğretim 7. sınıf türkçe derslerinde mizah kullanımının öğrenci tutum ve başarısına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
  • Senemoğlu, N. (2001). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Tümkaya, S. (2006). Öğretim elemanlarının mizah tarzları ve mizahı yordayıcı değişkenler. Eğitim Araştırmaları, 23, 200-208.
  • Topçuoğlu, H. (2007). Eğitimde mizahın önemi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 84, 38-43.
  • Topuz, S. (1995). The relationships among popularity, sense of humor and academik achievement. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Üstün, Ö. (2007). Ortaöğretim üçüncü sınıfta türk dili ve edebiyatı dersinde karikatür kullanımının yazılı anlatım öğretimine etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
  • Vural, A. (2004). Mizah ve gülmenin insan yaşamındaki yeri ve önemi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

The Effects of the Use of Humor at Seventh Grade on Student Achievement in Turkish Courses

Year 2013, Volume: 1 Issue: 1, 176 - 186, 25.12.2013

Abstract

In this work, it is aimed to determine how humor activities depended on constructive approach effect students’ academic achievement. In the research an experimental pattern with pre test-post test were used. Both groups were measured before and after the experiment. This research applied to the seventh grade students of 56 in Turkish Language Courses in February and March in academic year 2008-2009. In control group, blended approach based on constructive approach was used while in experimental group, humor application depended on constructive approach was used in teaching process. Memories, stories, tales, pictures and cartoons were used in the research. According to the findings in research, the academic achievement of the experimental group who was instructed Turkish Language Course with constructive approach based on humor performed a better success comparing with the control group who was instructed with only blended methods based on constructive approach

References

  • Aydın, İ. S. (2006). Türkçe derslerinde mizah kullanımının öğrenci tutum ve başarısına etkisi (izmir ilköğretim 8. sınıf örnekleminde). (Yayımlanmamış doktora lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Balcı, A. (2001). Sosyal bilimlerde araştırma. Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş. (2001). Deneysel desenler (1. Baskı). Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Çelik, E. (2006). Fizik öğretiminde bilgisayar destekli mizahın öğrenci başarısına ve tutumuna etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Demirel, Ö. (2004). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegema Yayıncılık.
  • Durmaz, B. (2007). Yapılandırıcı fen öğretiminde kavram karikatürlerinin öğrencilerin başarısı ve duyuşsal özelliklerine etkisi (muğla ili merkez ilçe örneği). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Muğla Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
  • Durmuş, Y. (2000). The relationship between sense of humor and coping strategies (mizah duygusuyla başa çıkma stratejileri arasındaki ilişki). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Durualp, E. (2006). İlköğretimde sosyal bilgiler öğretiminde karikatür kullanımı. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Fidan, N. & Erden, M. (1993). Eğitime giriş. Ankara: Meteksan Matbacılık.
  • Işık, N. & Kolçak, S. (1953). Eğitim ve öğretimde mizahtan faydalanma yolları. İzmir: Endüstri Basım ve Yayımevi.
  • Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kavcar, C. (1999). Edebiyat ve eğitim. Ankara: Engin Yayıncılık.
  • Küçükbayındır, Z. (2003). The effect of humour training on job satisfaction and organisational climate. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Morreall, J. (1997). Gülmeyi ciddiye almak. (Çev.: Kubilay Aysevener, Şenay Soyer). İstanbul: İris Yayıncılık.
  • Oral, T. (1998). Yaza çize. İstanbul: İris Yayıncılık.
  • Özalp, I. (2006). Karikatür tekniğinin fen ve çevre eğitiminde kullanılabilirliği üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Celal Bayar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
  • Özkan, H. İ. (2008). Öğretmen ve öğrencideki mizah anlayışının sınıf atmosferine etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Pilancı, H. (1998). Çağdaş eğitimde halk edebiyatının kullanılması. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Savaş, S. (2009). İlköğretim 7. sınıf türkçe derslerinde mizah kullanımının öğrenci tutum ve başarısına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
  • Senemoğlu, N. (2001). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Tümkaya, S. (2006). Öğretim elemanlarının mizah tarzları ve mizahı yordayıcı değişkenler. Eğitim Araştırmaları, 23, 200-208.
  • Topçuoğlu, H. (2007). Eğitimde mizahın önemi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 84, 38-43.
  • Topuz, S. (1995). The relationships among popularity, sense of humor and academik achievement. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Üstün, Ö. (2007). Ortaöğretim üçüncü sınıfta türk dili ve edebiyatı dersinde karikatür kullanımının yazılı anlatım öğretimine etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
  • Vural, A. (2004). Mizah ve gülmenin insan yaşamındaki yeri ve önemi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
There are 25 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Research Article
Authors

Serdar Savaş This is me

Publication Date December 25, 2013
Published in Issue Year 2013 Volume: 1 Issue: 1

Cite

APA Savaş, S. (2013). İlköğretim 7. Sınıf Türkçe Derslerinde Mizah Kullanımının Öğrenci Başarısına Etkisi. Karaelmas Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 176-186.