Organizational Silence Levels Of Teachers Of Presch İnstitutions

Year 2024, Volume: 12 Issue: 2, 87 - 105, 30.12.2024

Emine Uyar , Selda Polat Hüsrevşahi

https://doi.org/10.58638/kebd.1392361

Abstract

In this study, it was aimed to determine the organizational silence levels of preschool teachers. The sample of this research in survey model consists of 364 teachers working in public pre-school education institutions in Mersin province and its districts. Research data were collected with the “Organizational Silence Scale”. Arithmetic mean, t-Test, ANOVA were used in the analysis of the data. The research shows that preschool teachers' organizational silence levels are "high". It has been observed that there is no significant difference in the perceptions of organizational silence according to the education levels of preschool teachers and the type of school they work in. However, organizational silence levels of preschool teachers show significant differences in the managerial factor of organizational silence according to age, professional seniority and professional seniority at the school where they work. The silence levels of teachers whose age is 30 and below are higher than those between 41-50 years old. The silence levels of those with professional seniority of 6-10 years are significantly higher than those with 16-20 years of seniority. Again, in the study, it was found that the silence levels of the teachers whose seniority was between 1-5 years at the school they worked at were significantly higher than those who had 11-15 years of seniority at the school. Based on the results of the research, it can be suggested that school administrators adopt a more democratic management approach in their schools.

Keywords

Organizational Silence,, Preschool Education,, School Administrator,, Teacher

Okul Öncesi Eğitim Kurumlarındaki Öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik Düzeyleri

Abstract

Bu araştırmada okul öncesi öğretmenlerinin örgütsel sessizlik düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Tarama modelindeki bu araştırmanın örneklemini Mersin ili ve ilçelerinde bulunan kamu okul öncesi eğitim kurumlarında görevli 364 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma verileri “Örgütsel Sessizlik Ölçeği” ile toplanmıştır. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, t-Testi, ANOVA, kullanılmıştır. Araştırma, okul öncesi öğretmenlerinin örgütsel sessizlik düzeylerinin “yüksek” olduğunu göstermektedir. Okul öncesi öğretmenlerinin eğitim düzeyleri ve çalıştıkları okul türüne göre örgütsel sessizlik algılarında anlamlı bir farklılık bulunmadığı görülmüştür. Ancak okul öncesi öğretmenlerinin örgütsel sessizlik düzeyleri, yaş, mesleki kıdeme ve çalışılan okuldaki mesleki kıdeme göre örgütsel sessizliğin yönetici faktöründe anlamlı biçimde farklılıklar göstermektedir. Yaşı 30 ve daha altında yaş aralığına sahip olan öğretmenlerin sessizlik düzeyleri 41-50 yaşa arasındakilere göre daha yüksektir. Mesleki kıdemi, mesleki kıdemi 6-10 olanların sessizlik düzeyleri, kıdemi 16-20 yıl arasındakilerden anlamlı olarak daha yüksektir. Yine araştırmada çalışılan okuldaki kıdemi 1-5 yıl aralığında olan öğretmenlerin sessizlik düzeyleri, çalışılan okuldaki kıdemi 11-15 yıl olanlardan anlamlı olarak daha yüksek olduğu bulunmuştur. Araştırma sonuçlarına dayanarak, okul yöneticilerinin okullarında daha demokratik bir yönetim anlayışı benimsemeleri önerilebilir.

Keywords

Örgütsel Sessizlik,, Okul Öncesi Eğitim,, Okul Yöneticisi,, Öğretmen

References

• Afşar, L. (2013). Örgütsel sessizlik ve örgütsel güven ilişkisi: Konuya ilişkin bir araştırma. Yayımlanmış yüksek lisans tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Akbarian, A. , Ansari, M. E. , Shaemi, A. & Keshtiaray, N. (2015). Review organizational silence factors. Journal of scientific research and development, 2(1), 178-181.
• Aktaş, H. & Şimşek, E. (2015). Bireylerin örgütsel sessizlik tutumlarında iş doyumu ve duygusal tükenmişlik algılarının rolü. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 11(24), 205-230.
• Alparslan, A. M. (2010). Örgütsel sessizlik iklimi ve işgören sessizlik davranışları arasındaki etkileşim: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Öğretim Elemanları üzerinde bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ateş, S. (2013). Resmi ve özel ilköğretim okullarındaki öğretmenlerin örgütsel sessizliğe ilişkin görüşleri (Kırıkkale ili örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aydın, Y. (2016). Örgütsel sessizliğin okul yönetiminde kayırmacılık ve öğretmenlerin öz yeterlik algısı ile ilişkisi. Kuram ve uygulamada eğitim yönetimi, 22(2), 165-192.
• Ayduğ, D., Himmetoğlu, B. & Turhan E. (2017). Öğretmenlerin örgütsel sessizliğe ilişkin görüşlerinin nitel bir araştırma ile incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 1120-1143.
• Bagheri, G., Zarei, R. & Aeen, M. N. (2012). Organizational silence (Basic concepts and ıts development factors). Ideal Type of Management, 1(1), 47–58.
• Balcı, A. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma, yöntem, teknik ve ilkeler. Pegem Akademi, 8. Baskı.
• Beheshtifar, M., Borhani, H. & Moghadam, M. N. (2012). Destructive role of employee silence in organizational success. international journal of academic research in business and social sciences, 2(11), 275–282.
• Bildik, B. (2009). Liderlik tarzları, örgütsel sessizlik ve örgütsel bağlılık ilişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gebze: Gebze İleri Teknoloji Enstitüsü, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Brief, A. P. & Motowidlo, S. J. (1986). Prosocial organizational behaviors. Academy Of Management Review, 11(4), 710-725.
• Brinsfield, C. T., Edwards, M. E. & Greenberg, J. (2009). Voice and silence in organizations: Historical review and current conceptualizations. UK: Emerald Group Publishing Limited.
• Botero, I. C. & L. V. Dyne, (2009). Employee voice behavior: Interactive effects of LMX and power distance in the united states and colombia, Management Communication Quarterly, 23(1), 84- 104.
• Brown, A. D. & Coupland, C. (2005). Sounds of silence: Graduate trainees, hegemony and resistance. Organizations Studies, 26(7): 1049-1069.
• Cemaloğlu, N. (2012). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Cemaloğlu, N., Daşçı, E. & Şahin, F. (2013). İlköğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel sessizlik yaşama nedenleri: Nitel bir çalışma. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1, 112-124.
• Ceviz, T. (2017). Ortaokul öğretmenlerinin işle bütünleşme ile örgütsel sessizlik davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Çakal, G. (2016). Ortaöğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin okul yönetimine katılma ile örgütsel sessizlik algıları arasındaki ilişki (Tekirdağ ili örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniveristesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde sessizlik: Sessizliğin teorik temelleri ve dinamikleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 45-162.
• Çakıcı, A. (2010). Örgütlerde işgören sessizliği. Neden sessiz kalmayı tercih ediyoruz? Ankara: Detay Yayıncılık (1. Baskı).
• Çalıkoğlu, U. (2019). Öğretmenlerin örgütsel sessizlik algıları ve yaratıcı düşünme eğilimleri arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi. İstanbul: T.C. İstanbul Kültür Üniversitesi, Eğitim Enstitüsü.
• Çetindere, E. D. (2019). Öğretmenlerin örgütsel sessizlik algıları ile motivasyonları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Dal, H. (2017). Ortaöğretim kurumlarında örgütsel sessizliğe ilişkin öğretmen görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Daşcı, E. (2014). İlköğretim kurumu yöneticilerinin liderlik tarzları ile öğretmenlerin yaşadıkları yıldırma (Mobbing) ve örgütsel sessizlik davranışları arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı.
• Demir, E. & Cömert, M. (2019). Ortaokul öğretmenlerinin örgütsel sessizlik algıları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (49), 148-165. Durak, Ġ. (2012). Korku kültürü ve örgütsel sessizlik. Bursa: Ekin Yayınevi.
• Dyne, L.V. Ang S. & Botero I.C. (2003) Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies 40(6), 1359-1393.
• Ehtiyar, R. & Yanardağ, M. (2008). Organizational silence: A survey on employees working in chain hotel, tourism and hospitality management, 14(1), 51-68.
• Fettahlıoğlu, Ö. O. & Demir, S. (2014). Konuşma hürriyetinin yanında sessiz kalma seçeneği: Üniversite akademik personelinin örgütsel sessizlik ve whistleblowing (İfşa etme) hakkındaki görüşleri. Akademik Bakış Dergisi, 45, 1-26.
• Gencer, M. (2018). Güç merkezi oluşturma oyunlarının örgütsel sessizlik ve örgütsel sosyalleşmeye etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Denizli: Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Gephart, J. J. K. J. R. Detert, , L. K. E. Trevin & C. Amy, (2009). Silenced by fear: The nature, sources, and consequences of fear at work, research in organizational behavior, 8.
• Güneş, A. (2019). Öğretmenlerin örgütsel adalet algıları, örgütsel sessizlik düzeyleri ve örgütsel vatandaşlık davranışları arasındaki ilişki (Pendik ilçesi örneği). Doktora tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi.
• Güven, Ç. (2021). Öğretmenlerin örgütsel tükenmişlikleri ile örgütsel sessizlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Yönetimi Anabilim Dalı, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Güvenli, R. D. (2014). Örgütsel adalet algısı ve tükenmişlik sendromunun örgütsel sessizlik üzerindeki etkisi: Emniyet mensupları üzerinde bir araştırma. Yüksek lisans tezi. İstanbul: Haliç Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Gülenç, S. (2019). Medikal turizm hizmeti veren hastanelerde sağlık otelciliği hizmetleri ile örgütsel ustalık ilişkisi. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 16(3), 366-382.
• Hirschman, A. O. (1970). Exit, voice and loyalty: Responses to decline in firms, organizations and states. Harvard University Press, 25.
• Kahveci, G. & Demirtaş Z. (2010). Okul yöneticisi ve öğretmenlerin örgütsel sessizlik algıları. Eğitim ve Bilim, 38(167), 50-65.
• Karaca, H. (2013). An exploratory study on the impact of organizational silence in hierarchical organizations: Turkish national police case. European Scientific Journal, 9(23), 38-50.
• Karasar N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. (Otuzuncu baskı) Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kurtulmuş, Ö. F. (2018). Öğretmenlerle ilgili bakış açılarıyla ilgili konularla ilgili bakış açıları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü.
• Lee, H. J. (2001). Willingness and capacity: The determinants of prosocial organizational behaviour among nurses in the UK. The International Journal of Human Resource Management, 12(6), 1029-1048.
• Milliken, F. J. & Morrison, E. W. (2003). Shades of silence: Emerging themes and future directions for research on silence in organizations. Journal Of Management Studies, 40(6), 1565-1566.
• Milliken, F. , Morrison, E. & Hewlin, P. (2003). An exploratory study of employee silence: An exploratory study of employee silence: Issues that employees don't communicate upward and why? Journal Of Management Studies, 40(6), 1453-1476.
• Morrison E.W. & Milliken F. J. (2000). Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic world. The Academy Of Management Review, 25(4), 706-725.
• Özgan H. & Külekçi E. (2012). Öğretim elemanlarının sessizlik nedenleri ve üniversitelerin etkisi. E-Uluslar Arası Eğitim Araştırmaları Dergisi [E-İnternational Journal Of Educatıonal Research], 3(4), 33-39.
• Pinder, C.C. & Harlos, K.P. (2001). Employee silence: Quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice. Research in Personel and Human Research Management, 20(1), 331-369.
• Perlow, L. & Repenning, N. (2009). The dynamics of silencing conflict. Research In Organizational Behavior,(20).
• Premeaux, S. F. & Bedeian, A. G. (2003). Breaking the silence: The moderating effects of self‐Monitoring in predicting speaking up in the workplace. Journal of Management Studies, 40(6), 1537-1562.
• Podsakoff, P. M., Mackenzie, S. B. , Paine, J. B. & Bachrach, D. G. (2000). Organizational citizenship behaviors: A critical review of the theoretical and empirical literature and suggestions for future research. Journal of Management, 26(3), 513–563.
• Ruçlar, K. (2013). Örgüt kültürü ve örgütsel sessizlik arasındaki ilişki- Sakarya Üniversitesi örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Şehitoğlu, Y. & Zehir, C. (2010). Türk kamu kuruluşlarında çalışan performansının, çalışan sessizliği ve örgütsel vatandaşlık davranışı bağlamında incelenmesi. Amme İdaresi Dergisi, 43(4), 87–110.
• Uçar, R. (2017). Öğretmenlerin örgütsel sessizlik düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 209-232.
• Ülker, F. & Kanten, P. (2009). Örgütlerde sessizlik iklimi, işgören sessizliği ve örgütsel bağlılık ilişkisine yönelik bir araştırma. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 111-126.
• Vakola, M. & Bouradas, D. (2005). Antecedents and consequences of organisational silence: An empirical investigation, employee relations, 27(5), 441-458.
• Van Dyne, L., Ang, S. & Botero, I.C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal Of Management Studies, 40(6), 1359-1372.
• Yaman, E. & Ruçlar, K. (2014). Örgüt kültürünün yordayıcısı olarak üniversitelerde örgütsel sessizlik. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 4(1), 36-50.
• Yanık, C. (2012). Örgütsel sessizlik ile güven arasındaki ilişki ve eğitim örgütlerinde bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İstanbul: Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yenel, K. (2016). İlkokul yöneticilerinin dönüşümcü ve işlemci liderlik biçimleri ile öğretmenlerin örgütsel vatandaşlık ve örgütsel sessizlik davranışları arasındaki ilişki. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Yıldırım, A. & Çarıkçı, O. (2017). Mesleki ve Teknik Anadolu liselerinde görev yapan eğitim yöneticisi ve öğretmenlerin örgütsel sessizlik düzeylerinin incelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 8(19), 33-43.
• Yörür, F. (2016). İlk ve ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin yabancılaşma ve örgütsel sessizlik algıları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yüksel, R. F. (2015). Okul çalışanlarının örgütsel bağlılık ve örgütsel sessizlik düzeyleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yüksek lisans tezi. İstanbul: Okan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.