MESLEK LİSESİ ÖĞRENCİLERİNİN KİŞİSEL VE MESLEKİ YETKİNLİK DÜZEYLERİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Year 2018, Volume: 19 Issue: 2, 1202 - 1217, 01.05.2018

Şule Polat

https://doi.org/10.29299/kefad.2018.19.02.003

Cited By: 2

Abstract

Bu araştırmada meslek lisesi öğrencilerinin kişisel ve mesleki yetkinlik düzeylerine ilişkin görüşleri incelenmiştir. Araştırma 2015-2016 eğitim öğretim yılında Ankara ili Yenimahalle ve Etimesgut ilçelerinde mesleki ve teknik eğitim müdürlüğüne bağlı beş mesleki ve teknik eğitim lisesinde eğitim gören 439 öğrencinin gönüllü katılımıyla gerçekleşmiştir. Verilerin toplanmasında Turhan 2012 tarafından geliştirilen “Türkiye Yükseköğretim Yeterlilikler Çerçevesi Lisans Düzeyi Kişisel ve Mesleki Yetkinlikler Ölçeği-KMYÖ” kullanılmıştır. Katılımcılardan toplanan veriler; aritmetik ortalama, standart sapma ve yüzdelik değer gibi betimsel istatistiklerin yanı sıra doğrulayıcı faktör analizi DFA ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda öğrencilerin kişisel ve mesleki yetkinlik düzeylerine ilişkin görüşlerinin cinsiyete, ailenin gelir düzeyine gore ve annenin eğitim düzeyine göre farklılaşmadığı; buna karşın babanın eğitim düzeyine göre ve öğrencilerin sınıf seviyelerine göre farklılaştığı saptanmıştır. Bu çerçevede, babası üniversite mezunu olan öğrencilerin diğer gruplara göre daha fazla bağımsız çalışabilme ve sorumluluk alabilme, öğrenme, iletişim ve sosyal yetkinliğe sahip olduklarını düşündikleri ve Lise 2’nci sınıf seviyesindeki öğrencilerin diğer gruplara göre, görece daha az öğrenme yetkinliğine sahip olduklarını düşündükleri tespit edilmiştir.

Keywords

Mesleki eğitim, Meslek lisesi, Kişisel ve mesleki yeterlikler

MESLEK LİSESİ ÖĞRENCİLERİNİN KİŞİSEL VE MESLEKİ YETKİNLİK DÜZEYLERİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Abstract

References

• Adıgüzel, O. (2009). Shein’in kariyer çapaları perspektifinde Süleyman Demirel Üniversitesi I.I.B.F. öğrencilerinin kariyer değerlerine ilişkin bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 14(2), 277-292.
• Akbalık, G. (1991). Ortaokul 3. sınıf öğrencilerinin mesleki olgunluk düzeyleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Aksan, H. (1986). Ortaöğretimde eğitim talebinin belirleyicileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Barutçu, P. (1996). Ticaret ve turizm meslek liselerine olan bireysel talebinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara
• Biçer, G. ve Düztepe, Ş. (2003). Yetkinlikler ve yetkinliklerin işletmeler açısından önemi. Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi, 1(2), 13-20
• Bozkurt, M A. (2017). Lise öğrencilerinin ingilizce dersi ile ilgili özyeterlik inançlarının ölçülmesi (Sakarya ili Kaynarca ilçesi örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya
• Budak, G. (2008). Yetkinliğe dayalı insan kaynakları yönetimi. Barış Yayınları Fakülteler Kitabevi, İzmir.
• Burgaz, B. (2007). The students’ perceptions of the levels of their generic competences improved through university experience. World Applied Sciences Journal, (2), 723-733.
• Çetinkaya, M. (2009). Yöneticilerin yönetsel yetkinlik algılamalarına ilişkin bir araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 11(2), 219-238.
• Dündar, S. (2009). Üniversite öğrencilerinin kişilik özellikleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 24(2), 139-150.
• Elmacıoğlu, T. (1998). Başarıda Aile Faktörü. Hayat Yayınları, İstanbul
• Gölönü, S ve Karcı Y. (2010). İletişim meslek lisesi öğrencilerinin iletişim beceri düzeylerinin incelenmesi. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 31, 123-40.
• Görür, D. (2001). Lise öğrencilerinin iletişim becerilerini değerlendirmelerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana
• Hamamcı, Z. ve Hamurlu, M. K. (2005) Anne babaların meslek gelişimine yardımcı olmaya yönelik tutumları ve bilgi düzeylerinin çocuklarının mesleki karasızlıkları ile ilişkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(10), 55-69
• Kacur, L. (2009). Erciyes Üniversitesi İ.İ.B.F. akademik ve idari personeli ile İ.İ.B.F. işletme gündüz ve ikinci öğretim öğrencilerinin organik ürünleri algılamaları. Erciyes Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 33, 249-277.
• Karcı, Y. (2011). İletişim meslek lisesi öğrencilerinin empatik iletişim beceri düzeylerinin incelenmesi (Ankara İli örneği). Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, (6), 155-67.
• Korkut, F. (1997). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerinin değerlendirilmesi. IV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri, Anadolu Üniversitesi Yayınları, 208-218.
• Köklü, N., Büyüköztürk, Ş.ve Bökeoğlu-Çokluk, Ö. (2007). Sosyal bilimler için istatistik (2. Baskı). Ankara: Pagem A yayıncılık.
• Lucia, A. D. ve Lebsinger, R. (1999). The art and science of competency models jossey-bass pffeifer. 3, San Francisco.
• Mason, G., Williams, G., Cranmer, S. ve Guile, D. (2003). How much does higher education enhance the employability of graduates? Higher Education Funding Council for England, Milli Eğitim Bakanlığı. (1986). 3308 Sayılı Mesleki Eğitim Kanunu
• Mutaf, S. (1995). Endüstri meslek, teknik, anadolu meslek, anadolu teknik liselerine olan eğitim talebini etkileyen etkenlerin belirlenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Naktiyok, A. ve Timuroğlu, M., K. (2009). Öğrencilerin motivasyonel değerlerinin girişimcilik niyetleri üzerine etkisi ve bir uygulama. Atatürk Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 23(3), 85-103.
• Özalp, İ., Tonus, H. Z. ve Sarıkaya, M. (2008). İktisadi ve idari bilimler fakültesi öğrencilerinin kurumsal sosyal sorumluluk algılamaları üzerine bir araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 69-84.
• Özkan, F. (1991). Sağlık meslek lisesi öğrencilerinin sosyo-ekonomik durumları ve okulları geçişlerinde rol oynayan unsurlara ilişkin mukayeseli bir çalışma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Raven, J. (1984). Quality of life, the development of competence and higher education. Higher Education, 13, 393-404.
• Satan, A. (2014). Endüstri meslek lisesi son sınıf öğrencilerinin mesleki olgunluk ile karar stratejileri arasındaki ilişkinin analizi. Eğitim Bilimleri Dergisi, 4, 133-145
• Selim, S., Karakuş, N., Elkan, S. ve Selim, C. (2011). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin çevre sorunlarına ilişkin görüş ve tutumlarının değerlendirilmesi: Ortaca meslek yüksekokulu örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 12(2), 148-154
• Sleap, M. ve Reed, H. (2006). Views of sport science graduates regarding work skills developed at university. Teaching in Higher Education, 11(1), 47-61.
• Turhan, B. (2012). Üniversite öğrencilerinin kişisel ve mesleki yetkinliklerine ilişkin görüşleri (Hacettepe Üniversitesi İ.İ.B.F. Örneği). Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• TÜİK. (2016). Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr
• Uçar, C. ve Özerbaş, M. A. (2013). Meslekî ve teknik eğitimin Dünya’daki Ve Türkiye’deki konumu. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 242-25
• Yıldırım, A. ve Özpulat, F. (2015). Sağlık meslek lisesi öğrencilerinin mesleki riskler konusunda bilgi ve farkındalık düzeyleri. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 24(1).
• Yorke, M. (2004). Employability in the undergraduate curriculum: some students perspectives. European Journal of Education, 39(4), 409-427.
• YPK (Yüksek Planlama Kurulu). (2014). Türkiye mesleki ve teknik eğitim strateji belgesi ve eylem planı.