BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR YÜKSEKOKULU ÖĞRENCİLERİNİN EMPATİK EĞİLİM DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Year 2017, Volume: 18 Issue: 3, 232 - 245, 01.08.2017

Tamer Karademir Ünal Türkçapar

Abstract

Bu çalışma beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin empatik eğilim düzeylerinin bazı değişkenlere göre nasıl şekillendiğini belirlemek amacı ile yapılmıştır. Bu amaç doğrultusunda oluşturulan çalışma grubu, Kahramanmaraş sütçü imam üniversitesinde öğrenim gören yaşları 19 ile 25 arasında değişen, 65 bayan ve 112 erkek olmak üzere toplam 177 öğrenciden oluşmaktadır. Veriler Dökmen 1988 tarafından geliştirilen Empatik Eğilim Ölçeği ve araştırmacılar tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu yardımı ile toplanmıştır. Sonuç olarak, öğrencilerin yaş değişkenine göre benzer empatik eğilim gösterdikleri, bayan öğrencilerin empatik eğilimlerinin daha yüksek olduğunu, anne baba eğitim durumlarına, arkadaşlık ilişkilerine ve bölümü isteyerek seçme değişkenlerine göre empatik eğilim düzeylerinde fark olduğu, yapmış oldukları spor branşına ve öğrenim gördükleri bölümlere göre farklılık oluşturmadığı görülmüştür.

Keywords

Spor, Empatik eğilim, Antrenörlük eğitimi, Beden eğitimi öğretmenliği

BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR YÜKSEKOKULU ÖĞRENCİLERİNİN EMPATİK EĞİLİM DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Abstract

References

• Akgöz, S., Özçakır, A., Kan, İ., Tombul, K., Altınsoy, Y. ve Sivrioğlu, Y. (2005). Uludağ üniversitesi sağlık uygulama ve araştırma merkezi’nde çalışan hemşirelerin mesleki doyumları. Türkiye Klinikleri J. Med. Ethics, 13, s:86-96.
• Ashworth, P. (2000). Achieving Empathy And Engagement: A Practical Approach To The Design, Conduct And Reporting Of Phenomenographic Research ,Sheffield Hallam University, Uk And Ursula Lucas, University Of The West Of England, Uk Studies In Higher Education, 25(3), pp 14- 295.
• Aşçı, H. (1999). Benlik Kavramı ve Spor, II. Spor Psikolojisi Kursu Kitabı. Ankara Üniversitesi BESYO. 7- 35, Ankara.
• Cengiz, S. (2008) Hemşirelerde Empatik Eğilim ve İş Doyum İlişkisi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Cüceloğlu, D. (2002). Keşkesiz Bir Yasam İçin İletişim Donanımları. (6. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Çamlıyer, H. ve Çamlıyer, H. (2001). Eğitim Bütünlüğü İçerisinde Çocuk Hareket Eğitimi ve Oyun. Emek Matbaacılık, Manisa.
• Çelik, E. ve Çağdaş, A. (2010). Okul Öncesi Eğitim Öğretmenlerinin Empatik Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23 s: 9.
• Çetin, F., Bilkay, A.A. ve Kaymak, D.A. (2003). Çocuklarda sosyal beceriler. 1. Baskı, İstanbul, Morpa Yayınları, s. 1-255.
• Çiçek, A. (2006) Sağlık Çalışanlarının Empatik Eğilim ve Becerilirinin değerlendirmesi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul
• Deckard, K., Dunn, J. ve Lussier, G. (2002). Sibling. Relationships and social-emotional adjustment in different family contexts. Social Development, 11(4), 571-588.
• Dizer, B. ve İyigün, E. (2009) Yoğun bakım hemşirelerinde empatik eğilim düzeyleri ve etkileyen faktörler. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12(1). s:9-19
• Dökmen, Ü. (1988). Empatinin Yeni Bir Modele Dayandırılarak Ölçülmesi ve Psikodrama ile Geliştirilmesi, A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Cilt: 21, Sayı: 1-2.
• Dökmen, Ü. (2009). Sanatta ve günlük yaşamda iletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Elikesik, M. (2013). Sosyal bilgiler öğretiminde empati ve sosyal bilgiler öğretmenlerinin empatik becerilerinin bazı değişikliklere göre incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Doktora Tezi). Erzurum. s:8-12.
• Filiz, A. (2009). Farklı Lise Türlerindeki Öğrencilerin Empatik Eğilimleri ve Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Guttman, H.A. (2001). Empathy In Families Of Women With Borderline Personality Disorder, Anorexia Nervosa, And A Control Group Family Process, Fall, 2000 Family Process, Inc. In Association.
• Güldağ, S. (2007). Düzme çakırlar ilköğretim okulunda okuyan öğrencilerin ebeveynlerinin empatik düzeylerinin ailelerin sosyo ekonomik yapılarına göre incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
• Halıcıoğlu, İ.U. (2004). Annelerin empatik beceri düzeyi ile çocuk yetiştirme tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Hathcher, S.L., Nadeau, M.S. and Walsh, L.K. (1994). The teaching of empathy for high school and college students testing Rogerian methods with the interpersonal reactivity index. Adolesence, 29(116), 961- 974.
• Kalliopuska, M. (1992). Holistic empathy educadion among preschool and school children. International Scientific Conference, Comenius Heritage and Education, 23(27), 1-20.
• Kapıkıran, N.A. (2009). Öğretmen Adaylarının Empatik Eğilim ve Kendini Ayarlama Açısından İncelenmesi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 26, ss. 81-91.
• Karaca, A., Açıkgöz, F. ve Akkuş, D. (2013). Eğitim ile Empatik Beceri ve Empatik Eğilim Geliştirilebilir mi?: Bir Sağlık Yüksekokulu Örneği, Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, Cilt: 4(3), 188-122.
• Lupton, D. (2000). Duygusal Yaşantı, (Çev: Mustafa Cemal), Ayrıntı Yayınları, İstanbul, s.59.
• McDevitt, T.M. Lennon, R. ve Kopriva, R.J. (1991). Adolescents’perceptions of mothers’ and fathers’prosocial actions and empathic responses. Youth and Society, 22(3), 387-409.
• Metin, Ö. (2015). Hemşirelik öğrencilerinin empatik eğilim düzeyleri ile duygusal durumlara yaklaşma ve kaçınma motivasyonları, Haliç Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Özbek, F. (2002). İşyeri İçerisindeki Sorunların Çözümünde Empatik Anlayış Geliştirmek, Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
• Öztürk, F., Koparan, Ş., Haşıl, N., Efe, M. ve Özkaya, G. (2004). Antrenör ve hakemlerin empati durumlarının araştırılması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2 (1), 19-25.
• Selağzı, S. ve Çepikkurt, F. (2014). Antrenör ve Sporcu İletişim Düzeylerinin Belirlenmesi, CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(1): 11-18
• Solak, N. (2011). Spor Yapan Ve Yapmayan Ortaöğretim Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeyleri İle Empatik Eğilim Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Çorum İli Örneği), Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Stephan, W.C. ve Finlay, K. (1999). The role of empahy in improving intergroup relations. Journal of Social Issues, 55(4), 729-747.
• Tanrıdağ, Ş.R. (1992). Ankara’ daki Ruh Sağlığı Hizmetlerinde Çalışan Personelin Empatik Eğilim ve Empatik Beceri Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Taşdemir, G., ve Karaaslan A. (2000) Hemşirelerin Empatik Eğilim ve İş Doyumu Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. 9. Anadolu Psikiyatri Günleri, Edirne, s:709-716.
• Uğur, A. (2007). Oluşturmacı sosyal bilgiler öğretiminde örnek olay incelemesi tekniği kullanımının öğrencilerin empatik düşünme becerilerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Ural, S.N. (2010). İlköğretim öğrencilerinin demokratik tutum ve empatik eğilim düzeylerine sosyal bilgiler dersinin etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Yavuzer, H. (2005). Çocuk psikolojisi. 28. Baskı, İstanbul, Remzi K itabeve, s. 132-262.
• Yüksel, A. (2004). Empati Eğitim Programının İlköğretim Öğrencilerinin Empatik Becerilerine Etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XVII (2), 341-354 .