BAĞIMSIZ ANAOKULLARINA VE ANASINIFLARINA DEVAM EDEN ÇOCUKLARIN SOSYAL BECERİLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Year 2011, Volume: 12 Issue: 1, 133 - 144, 01.01.2011

Yunus Günindi

Abstract

Araştırma, okul öncesi dönemdeki çocukların bağımsız anaokullarına ve anasınıflarına devam etmelerine göre sosyal becerilerinin farklılaşıp farklılaşmadığını ortaya çıkarmak amacıyla planlanmıştır. Araştırmaya 2009–2010 yıllarında Aksaray ili merkezinde bulunan bağımsız anaokullarına devam eden altı yaş grubundaki 54 çocuk ve ilköğretim okulları bünyesinde bulunan anasınıflarına devam eden aynı yaş grubundaki 52 çocuk olmak üzere toplam 106 altı yaş grubu çocuğu dâhil edilmiştir. Verilerin toplanmasında Merrell 1994 tarafından geliştirilen “Anasınıfı ve Anaokulu Davranış Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerinin analizinde; “t testi” kullanılmıştır. Ayrıca, istatistik işlemleri için SPSS 15.0 paket programı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, iki grup arasında sosyal beceri davranışları açısında anlamlı bir farklılığın olduğu ortaya çıkmıştır.

Keywords

Anaokulu, Anasınıfı, Sosyal Beceri

The Evaluation of Social Skills of Children Attending to Independent Preschool and Kindergarten

Abstract

This research is planned on the purpose of revealing whether there is a difference between independent preschool children and kindergarten children in terms of their social skills. For this research, a total of 106 six-year-old children, 54 of them are the ones attending independent preschools and 52 of them are from the kindergartens within the primary schools in 2009-2010 school year in Aksaray province are included. For the data collection "Preschool and Kindergarten Behavior Scale” which is developed by Merrel 1994 is used and in analysis of data "t test" is used. . In conclusion, it has emerged that there is a significant difference between the two groups in terms of social skills

Keywords

Preschool, Kindergarten, Social Skills

References

• Arı, R. A., Çağdaş, Z., Seçer Ş. (2002). Çocuk ve Ergende Sosyal ve Ahlak Gelişimi Ankara: Nobel Yayınları.
• Bacanlı, H. (1999). Sosyal Beceri Eğitimi, İlköğretimde Rehberlik, Editör: Yıldız Kuzgun, Ankara.
• Bandura, A. (1977). Social learning theory. Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
• Bandura, A. and Walters, R. H. (1963). Social learning and personality development. NewYork: Holt, Rinehart and Winston.
• Bayhan-San P. ve Artan, İ. ( 2004 ). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi. İstanbul: Morpa Yayınları.
• Combs, M. L. and Slaby, D. A. (1977) “Social Skills Training with Children” Advances in Clinical Child Psychology. New York: Plenum 1, 161–201.
• Elkin, F. (1995). Çocuk ve Toplum Çocuğun Toplumsallaşması (Çev: Nazife Güngör). Ankara: Gündoğan Yayınları.
• Erikson, E. (1968). Identity, Youth and Crisis. Newyork: W. W. Norton & Company, Inc.
• Foster, S. L. and Ritchey, W. L. (1979). Issues in the assessment of social competence in children Journal of Applied Behavior Analysis. Winter; 12(4): 625–638.
• Gresham, F. M. and Reschly, D. J. ( 1987 ). Dimensions Of Social Competence: Method Factors In The Assessment Of Adaptive Behavior, Social Skills And Peer Acceptance. Journal Of School Psycholog. 108–117
• Güney, S. ( 1998 ). Davranış Bilimleri ve Yönetim Psikolojisi Terimler Sözlüğü. Ankara: Ocak Yayınları.
• Günindi, Y. (2010). Anasınıfına Devam Eden Altı Yaş Çocuklarına Uygulanan Sosyal Uyum Beceri Eğitimi Programının Çocukların Sosyal Uyum Becerilerinin Gelişimine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara: Türkiye
• Kandır, A. ( 2004 ). Gelişimde 3–6 Yaş Çocuğum Büyüyor. İstanbul: Morpa Yayınları.
• Kelly, J. A. (1982). Social Skills Training: A Practical Guide for Intervention. NY: Springer Publishing Company.
• Korinek, L. and Popp, P. A. (1997). Collobarative Mainstream Integration of Social Skills with Academic Instruction. Preventing School Failure. 41, 148–152.
• La Greca, A. M.(1993). Social Skills traning with children: Where do we go from here? Journal of clinical child Psychology, 22 (1), 288.
• Ladd, G. W. (1990). Having Friends, Keeping Friends, Making Friends and Being Liked by pers in the classroom: Predictors of Childrens Early School Adjusment. Child Development, 61, 1081- 1100.
• Liebert, R. M. and Spiegler., M. D. (1990). Personality Strategies and Issues (6th Ed). California.
• Maccoby, E. E. (2000). Parenting and Its Effects on Children: on Reading and Misreading Behavior Genetics. Annual Review of Psychology, 51, 1–27.
• McFall, M. R. (1982). A review and reformulation of the concept of social skills, Behavioral Assesment 4, 1–33.
• Merrell, K. W. (1994). Preschool and kinderrgarten behavior scales, test manual. ED 378210
• Morgan, J. B. and Cole, L. (2001). Çocuk ve Gençlik Psikolojisi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Önder, A. (2003). Okul Öncesi Çocukları İçin Eğitici Drama Uygulamaları. İstanbul: Morpa Yayınları.
• Özbey, S. (2009). Anaokulu ve anasınıfı davranış ölçeği’nin (PKBS–2) geçerlik güvenirlik çalışması ve destekleyici eğitim programının etkisinin incelenmesi, Yayımlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Ana Bilim Dalı Okul Öncesi Eğitimi Bilim Dalı. Ankara.
• Özgülük, G. (2006). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarında Tam ve Yarım Günlük Eğitim Programlarına Göre 5–6 Yaş Grubu Çocuklarının Sosyal ve Duygusal Gelişimlerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul: Türkiye
• Rinn, R. C. and Markle, A. (1979). Modification of Social Skill Deficits in Children, In A. S. Bellack & M. Heren (Eds.), Research and Practice in Social Skills Training, New York, NY: Plenum, 107–129.
• Rosenthal, D., Gurney, R. and Moore, S. (1981). From trust to intimacy: A new measure for examining Erikson's stages of psychnsocial development. Jounlal of Youlh and Adolescence, 10, 525–537.
• Rothenberg, D. (1995). Full-Day Kindergarten Programs. ERIC Clearinghouse on Elementary and Early Childhood Education Urbana IL. ED382410.
• Rutherford, R. B. (2001) Teaching Social Skills to At-Risk and Special Needss Students: A Positive Instructional Aprroach, International Conferance on Special Education and Collaboration, Antalya, Turkey
• Selçuk, Z. (2000). Gelişim ve Öğrenme. (7. Basım). Ankara: Nobel Yayınları.
• Sergin, C. and Giverts, M. (2003) Methods os Sociall Skills Training and Developments. Handbook of Communication and Social Interaction Skills. Ed. J. O. Grene and B. R. Burleson. Lawrence Erlbaum Associates.
• Silah, M. (2000). Sosyal Psikoloji. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Sorias, O. (1986). Sosyal Beceriler ve Değerlendirme Yöntemleri. Psikoloji Dergisi. 5 (20), 24–29.
• Staub, D. and Hunt, P. (1993). The Effects of Social Interaction Training on High School Peer Tutors of Schoolmates with Severe Disabilities. Exceptional Children. Cambridge.
• Stipek, F. D. R., Daniels, D. and Milburn S. (1995). Effects of Different Instructional) Approaches on Young Children's Achievement and Motivation. Child Development, 66(1, Feb): 209–223. EJ 501 879.
• Walker, H. M., Mcconel, S., Holmes, D., Todis, B., Walker, J. and Golden, N. (1988). The Walker Social Skills Curriculum. The Accept Program. Austin, TX: Pro-Ed.
• Westwood, P. (1993). Commonsense Methods For Children With Special Needs Strategies For The Regular Classrom. London.
• Wilson, S. R. and Sabee, C. R. (2003). Explcıcating Comnunicative Competence as A Therotecital Term. (Edt: J. O. Gren and C. M. Sabee). Handbook of Communication and Social Interaction Skills. 3–51. Lawrence Erlbaum Ass.