Eğitimin demokratikleşmesi yönündeki sosyo-politik
arayışlar, öncelikle herkese eğitilme hakkı talebiyle başlamış, sonraki dönemlerde, herkese eşit muamele hakkı, yani eğitim alma hakkının, kişisel
ve ailesel durumuna bağlı sonuçlarla engellenmemesi istenmiştir. 70li yılların
sonunda ise şans eşitliğinden de öte, sonuçların eşitliğini hedefleyen onarıcı
denge politikaları ve girişimler gündeme gelmiştir.
Bu çalışmada, eğitimde demokratikleşme arayışına
ilişkin tüm bu değişimlerin, A. Sen’in, gerçek özgürlüklere atıf yapan kapasite
geliştirmeye odaklı eşitlik anlayışının hayata geçmesini ne ölçüde sağlayabildiği
irdelenmiştir. Eğitimde eşitlik algısında, tarihsel süreç boyunca yaşanan gelişmelerin,
eğitimde eşitsizlikleri ne ölçüde azaltabildiği sorusuna yanıt aranmıştır.
A. Sen’in kuramı, eğitim eşitsizliklerinin kaynağındaki frenleyici süreçleri incelemeye
uygun bir kuramsal çerçeve sunmaktadır. Sen’in
kapasite yaklaşımıyla, ölçülebilir değişkenler olarak görülmediği
için değerlendirme dışına itilen, kilit roldeki faktörler, ölçülebilir
analizler içine dahil edilebilmektedir.
Socio-political quests toward the democratization of education started firstly with the demand for giving everybody the right to education; in later terms, it was demanded that the right to equal treatment, that is to say, the right to education should not be hindered by the outcomes related to their personal and familial statuses. Moreover, in the late 70’s, beyond the chance equality, restorative balance policies and attempts aiming at the equality of outcomes came to the fore.
In this study, it was examined the extent to which all these changes related to the quest for democratization in education helped A. Sen’s equality understanding focusing on capacity development and referring to real freedoms be put into practice. In the perception of equality in education, an answer was sought to the question ‘To what extent did the developments having been experienced throughout the historical process decrease inequalities in education?
A. Sen’s theory provides an appropriate theoretical framework for examining the braking processes in the source of educational inequalities. With Sen’s capacity approach, the key factors left out of evaluation on the grounds that they are not regarded as measurable variables can be included in measurable analyses.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Studies on Education |
Journal Section | Review Article |
Authors | |
Publication Date | July 15, 2018 |
Acceptance Date | December 16, 2017 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 26 Issue: 4 |