Abstract
Language, completely differentiating human from other beings and the most essential feature pertaining to human, express itself most fully in the conversation skills within the other skills it has. Because, human does not live alone and is always in communication with others. From the primitives to the today’s human, even if a great number of means were used in an effort to establish communication, the most efficient way of communication is the conversation. Conversation is an efficient way for human to live in equal conditions with other humans, groups and society and even to shape the lives of groups and societies. In order that this way is used efficiently, the level achieved with the help of informal education, is not sufficient. By means of education received from schools, the conversation skill is increased to a more active level of usage. In the conversation/speech training, first of all, the self-confidence of the person should be acquired. In this study, considering the egocentric stance, in which the student has utter self-confidence, what can be done is emphasized and furthermore, in order to put this stance forward, what the conversation skill is, the theories based upon the bases of conversation and the conversation/speech training are touched upon.
References
- 1. AKSAN, D. (2000). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dil Bilim. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- 2. AKYOL, H. (2001). Konuşma Becerisi, Konu Alanı Ders Kitabı İnceleme Kılavuzu Türkçe 1-8, (Ed. Prof .Dr. Ayşegül Ataman vd.), İstanbul :Nobel Yayın Dağıtım
- 3. ANKAY, A. (1990). İnsan ve Eğitim, Eğitim Psikolojisine Giriş, Ankara.
- 4. BACANLI, H. (2005), Gelişim ve Öğrenme. Nobel Yayın ve Dağıtım, Ankara.
- 5. BAŞ, B. (2002). Türkçe Temel Dil Becerilerinin Öğretiminde Atasözlerinin Kullanımı, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı:12
- 6. CARNEGİE, D. (1992) Söz Söyleme ve İş Başarma Sanatı (Çev: Ali Bucak), İstanbul: Yaprak Yayınları.
- 7. DE SAUSSURE, F. (2001). Genel Dil Bilim Dersleri. Çev. Berke Vardar. İstanbul: Multilingual Yayınları.
- 8. ERCAN, E. (2007). Anasınıfı Çocuklarında Konuşma Temel Dil Becerisinin Üstlendiği İslevler, Ondokuzmayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
- 9. ERDEN, M. ve Y. AKMAN, (2004), Gelişim ve Öğrenme, Ankara: Arkadaş Yayınları.
- 10. ERGÜN, M. ve S. ÖZSÜER, (2006). Vygotsky’nin Yeniden Değerlendirilmesi, Afyon Karahisar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. S.2. s.269-292.
- 11. GÖĞÜŞ, B. (1978) Orta Dereceli Okullarda Türkçe ve Yazın Eğitimi, Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
- 12. KARACAN, E. (2000). Bebeklerde ve Çocuklarda Dil Gelişimi, Klinik Psikiyatri 2000;3:263-268.
- 13. KARAGEÇİ, M. N. (2006). Edebiyat Öğretimi-Kompozisyon Öğretimi Açısından Orta Öğretim Kurumlarındaki Kompozisyon Öğretiminin Analizi, Milli Eğitim Dergisi, S. 169. http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/169/mehmet.pdf
- 14. KEÇİK, İ. ve L. UZUN (2004). Türkçe Sözlü ve Yazılı Anlatım. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
- 15. KILIÇ, M. (2000). Konuşma Eğitimi, Millî Eğitim Dergisi, Ocak-Şubat-Mart, S. 145, s.34-35.
- 16. KIRAN, Zeynel ve KIRAN, Ayşe, (2006). Dilbilime Giriş, Ankara: Seçkin Yayınları.
- 17. MEB. (2005). İlköğretim Okulları Türkçe Dersi (6-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Yayınevi.
- 18. ÖZBAY, Y. (2003), Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. Trabzon: Akademi Kitabevi.
- 19. ÖZBAY, M. (2005). Sesle İlgili Kavramlar ve Konuşma. Milli Eğitim Dergisi, 168, 116- 125.
- 20. PİAGET, J. (1959). The Language and Thought of the Child (Third Edition). Routledge & Kegan Paul London and Henley New York: The Humanities Pres İnc.
- 21. PİAGET, J. (2007). Çocukta Dil ve Düşünme, Çev. S. E. Şiyavuşgil, Ankara: Palme Yayıncılık.
- 22. SARAÇ, C. (2006). Sözlü İletişim Becerileri Açısından Türk Dili Ve Edebiyatı Eğitimi, Milli Eğitim Dergisi, S. 169. http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/169/cemal.pdf
- 23. SELÇUK, Z. (1997). Eğitim Psikolojisi, Ankara: Pegem Yayınları
- 24. TEMİZYÜREK, F. (2007). İlköğretim İkinci Kademede Konuşma Becerisinin Geliştirilmesi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, yıl: 2007, cilt: 40, sayı: 2, 113-131.
- 25. TEMUR, T. (2006). İlköğretim 4 ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Yazı Dilindeki Kelime Hazinelerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.(Yayınlanmamış doktora Tezi).
- 26. Türkçe Sözlük (2008). http://tdkterim.gov.tr/bts/?kategori=veritbn&kelimesec=203028.
- 27. VYGOTSKY, L. S.(1998). Düşünce ve Dil. Çev. Semih Koray. İstanbul: Toplumsal Dönüşüm Yayınları.
- 28. YAVUZER, H. (1986). Ana-Baba ve Çocuk, İstanbul: Remzi Kitabevi, İkinci Basım.
- 29. WİLLİAM C. McCORMACK and STEPHEN A. WURM, (1973). Language and Man, Anthropological İssues Mouton Publişhers) The Hague, Paris.
- 30. WOOD, D. (2003). Çocuklarda Düşünme ve Öğrenme. Çev. Mine Özünlü. Ankara: Doruk Yayımcılık.
- 31. ZİMBARDO, P.G.(1986), The Standford Shyness Project, New York: Plenum.
Abstract
İnsanı yeryüzündeki diğer varlıklardan tamamen ayıran, insana özgü en temel özelliklerden biri olan dil, barındırdığı beceriler içinde kendini en çok konuşma becerisiyle yansıtır. Çünkü insan, tek başına yaşayan bir canlı değildir ve çevresindekilerle iletişim hâlindedir. İlk insandan günümüz insanına kadar iletişim kurmak için pek çok araç kullanılmış olsa da en etkili iletişim aracı konuşmadır. Konuşma insanın öteki insan, grup ve toplum karşısında eşit koşullar sürdürebilmesi, hatta gruplara ve toplumlara yön verebilmesi yolunda güçlü bir araçtır. Bu aracın etkin olarak kullanılabilmesi için informal eğitimle getirildiği seviye yeterli değildir. Konuşma becerisi okullarda verilen eğitimle daha aktif bir kullanım düzeyine ulaştırılmaktadır. Konuşma eğitiminde ilk olarak bireyin kendine olan güveninin en üst düzeye ulaştırılması gerekmektedir. Bu çalışmada öğrencinin tam bir özgüven duygusuna sahip olduğu benmerkezci yaklaşımdan hareketle yapılabilecekler üzerinde durulmuş, ayrıca bu yaklaşımı ortaya koyabilmek için konuşma becerisinin ne olduğuna, konuşmanın temellerinin dayandırıldığı kuramlara, konuşma eğitimine de değinilmiştir.
References
- 1. AKSAN, D. (2000). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dil Bilim. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- 2. AKYOL, H. (2001). Konuşma Becerisi, Konu Alanı Ders Kitabı İnceleme Kılavuzu Türkçe 1-8, (Ed. Prof .Dr. Ayşegül Ataman vd.), İstanbul :Nobel Yayın Dağıtım
- 3. ANKAY, A. (1990). İnsan ve Eğitim, Eğitim Psikolojisine Giriş, Ankara.
- 4. BACANLI, H. (2005), Gelişim ve Öğrenme. Nobel Yayın ve Dağıtım, Ankara.
- 5. BAŞ, B. (2002). Türkçe Temel Dil Becerilerinin Öğretiminde Atasözlerinin Kullanımı, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı:12
- 6. CARNEGİE, D. (1992) Söz Söyleme ve İş Başarma Sanatı (Çev: Ali Bucak), İstanbul: Yaprak Yayınları.
- 7. DE SAUSSURE, F. (2001). Genel Dil Bilim Dersleri. Çev. Berke Vardar. İstanbul: Multilingual Yayınları.
- 8. ERCAN, E. (2007). Anasınıfı Çocuklarında Konuşma Temel Dil Becerisinin Üstlendiği İslevler, Ondokuzmayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
- 9. ERDEN, M. ve Y. AKMAN, (2004), Gelişim ve Öğrenme, Ankara: Arkadaş Yayınları.
- 10. ERGÜN, M. ve S. ÖZSÜER, (2006). Vygotsky’nin Yeniden Değerlendirilmesi, Afyon Karahisar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. S.2. s.269-292.
- 11. GÖĞÜŞ, B. (1978) Orta Dereceli Okullarda Türkçe ve Yazın Eğitimi, Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
- 12. KARACAN, E. (2000). Bebeklerde ve Çocuklarda Dil Gelişimi, Klinik Psikiyatri 2000;3:263-268.
- 13. KARAGEÇİ, M. N. (2006). Edebiyat Öğretimi-Kompozisyon Öğretimi Açısından Orta Öğretim Kurumlarındaki Kompozisyon Öğretiminin Analizi, Milli Eğitim Dergisi, S. 169. http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/169/mehmet.pdf
- 14. KEÇİK, İ. ve L. UZUN (2004). Türkçe Sözlü ve Yazılı Anlatım. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
- 15. KILIÇ, M. (2000). Konuşma Eğitimi, Millî Eğitim Dergisi, Ocak-Şubat-Mart, S. 145, s.34-35.
- 16. KIRAN, Zeynel ve KIRAN, Ayşe, (2006). Dilbilime Giriş, Ankara: Seçkin Yayınları.
- 17. MEB. (2005). İlköğretim Okulları Türkçe Dersi (6-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim Yayınevi.
- 18. ÖZBAY, Y. (2003), Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. Trabzon: Akademi Kitabevi.
- 19. ÖZBAY, M. (2005). Sesle İlgili Kavramlar ve Konuşma. Milli Eğitim Dergisi, 168, 116- 125.
- 20. PİAGET, J. (1959). The Language and Thought of the Child (Third Edition). Routledge & Kegan Paul London and Henley New York: The Humanities Pres İnc.
- 21. PİAGET, J. (2007). Çocukta Dil ve Düşünme, Çev. S. E. Şiyavuşgil, Ankara: Palme Yayıncılık.
- 22. SARAÇ, C. (2006). Sözlü İletişim Becerileri Açısından Türk Dili Ve Edebiyatı Eğitimi, Milli Eğitim Dergisi, S. 169. http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/169/cemal.pdf
- 23. SELÇUK, Z. (1997). Eğitim Psikolojisi, Ankara: Pegem Yayınları
- 24. TEMİZYÜREK, F. (2007). İlköğretim İkinci Kademede Konuşma Becerisinin Geliştirilmesi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, yıl: 2007, cilt: 40, sayı: 2, 113-131.
- 25. TEMUR, T. (2006). İlköğretim 4 ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Yazı Dilindeki Kelime Hazinelerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.(Yayınlanmamış doktora Tezi).
- 26. Türkçe Sözlük (2008). http://tdkterim.gov.tr/bts/?kategori=veritbn&kelimesec=203028.
- 27. VYGOTSKY, L. S.(1998). Düşünce ve Dil. Çev. Semih Koray. İstanbul: Toplumsal Dönüşüm Yayınları.
- 28. YAVUZER, H. (1986). Ana-Baba ve Çocuk, İstanbul: Remzi Kitabevi, İkinci Basım.
- 29. WİLLİAM C. McCORMACK and STEPHEN A. WURM, (1973). Language and Man, Anthropological İssues Mouton Publişhers) The Hague, Paris.
- 30. WOOD, D. (2003). Çocuklarda Düşünme ve Öğrenme. Çev. Mine Özünlü. Ankara: Doruk Yayımcılık.
- 31. ZİMBARDO, P.G.(1986), The Standford Shyness Project, New York: Plenum.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | May 1, 2010 |
| Published in Issue | Year 2010 Volume: 18 Issue: 2 |