The Examinatıon of The Impact of Philosophy Education Activities Applied on Pre-School Term Children on Philosophical Attitude and Behaviors of Children

Year 2020, Volume: 28 Issue: 1, 421 - 430, 31.01.2020

Rabia Dirican Ümit Deniz

https://doi.org/10.24106/kefdergi.3625

Cited By: 3

Abstract

This study is made to examine the impact of philosophy activities on philosophical attitude and behaviors of pre-school children. In the study pre-test – last test control group semi-examinational model is used and 42 children, being 20 experiments and 22 control groups within study group. In order to collect data, Control List to Determine Philosophical Attitude and Behaviors of Children in Pre-School Term developed by the researchers and Demo-graphic Information Form are used. For two days a week for 12 weeks, Philosophy with Children Education Activities are applied to children in experiment group by the re-searcher. Routine programs of children in control group are continued by their teachers, no philosophy activity is made. In order to determine the difference between pre-test and last tests applied to experiment and control groups was used SPSS. It is determined that there is a meaningful dif-ference in advantage of experiment group between the last test scores.

Keywords

Philosophy With Children, Philosophy For Children, Philosophical Attitude

Felsefe Etkinliklerinin Okul Öncesi Dönem Çocukların Felsefi Tutum ve Davranışlarına Etkisinin İncelenmesi

Abstract

Araştırma, okul öncesi dönem çocuklarına yönelik ha-zırlanan felsefe etkinliklerinin çocukların felsefi tutum ve davranışlarına etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada, ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel araştırma modeli kullanılmış ve 20 deney ve 22 kontrol olmak üzere toplam 42 çocuk araştırmaya dahil edilmiştir. Veri toplamak amacıyla Demografik Bilgi Formu ve araş-tırmacı tarafından geliştirilen Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Felsefi Tutum ve Davranışlarını Belirleme Kont-rol Listesi kullanılmıştır. Araştırmada, deney grubuyla 12 hafta süresince haftada iki oturum felsefe etkinlikleri yapıl-mıştır. Kontrol grubu ise kendi öğretmenleri ile MEB etkin-liklerine devam etmiştir. Elde edilen veriler SPSS Paket Programı ile değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgulara göre yapılan felsefe eğitimi etkinliklerinin, çocukların felsefi tutum ve davranış puanlarında deney grubu lehine bir farklılaşma yarattığı sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

Çocuklarla Felsefe, Çocuklar İçin Felsefe, Felsefi Tutum

References

• Baştürk, R. (2009). Deneme modelleri. A. Tanrıöğen (Ed.), Bilimsel araştırma yöntemleri içinde (s. 29-54). Anka-ra: Anı.
• Bayraktar, L. (2013). Felsefe ile. Ankara: Aktif Düşünce.
• Burgh, G. & Yorshansky, M. (2011). Communities of Inquiry: politics, power and group Dynamics. Educational Philosophy and Theory, 43(5), 436-452.
• Çayır, N.A. (2015). Çocuklar için felsefe eğitimi üzerine nitel bir araştırma. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Daniel, M. F. & Auriac, E. (2011). Philosophy, critical thinking and philosophy for children. Educational Philo-sophy and Theory, 43(5), 415-435.
• Daniel, M. F., Lafortune, L., Pallascio, R., Splitter, L., Slade, C. & Garza, T. (2005). Modeling the development process of dialogical critical thinking in pupils aged 10 to 12 years. Communication Education, 54(4), 334.354.
• Dirican, R. & Deniz, Ü. (2017). Okul öncesi dönemdeki çocukların felsefi tutum ve davranışlarını belirleme kont-rol listesi: geçerlik güvenirlik çalışması. Turkish Studies, 12(14), 137-150.
• Ezmeci, F. & Akman, B. (2016). Erken çocukluk döneminde düşünme becerileri reggio emilia yaklaşımı ve high scope programı. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi,1(1), 1-13.
• Ghaedi, Y., Mahdian, M. & Fomani, F.K. (2015). Identifying dimensions of creative thinking in preschool child-ren during implementation of philosophy for children (P4C) program: a directed content analysis. Ameri-can Journal of Educational Research, 3(5), 547-551.
• Gregory, M. (2011). Philosophy for children and its critics: a mendham dialogue. Journal of Philosophy of Edu-cation, 45(2), 199-219.
• Gruioniu, O. (2013). The philosophy for children, an ideal tool to stimulate the thinking skills. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 76, 378-382.
• Goering, S. (2008). Finding and fostering the philosophical impulse in young people: a tribute to the work of Gareth B. Matthews. Metaphilosophy, 39(1), 39-50. Heimsoeth, H. (2007). Felsefenin temel disiplinleri (T. Mengüşoğlu, Çev.). Ankara: Doğubatı.
• Johnson, B. & Christensen, L. (2014). Eğitim araştırmaları, nicel, nitel ve karma yaklaşımlar (S. B. Demir, Çev.). Ankara: Eğiten Kitap.
• Kizel, A. (2015). Philosophy with children, the poverty line, and socio-philosophic sensitivity. Childhood and Philosophy, 11(21), 39-162.
• Lipman, M. (1988). Philosophy goes to school. Philadelphia: Temple University.
• Lone, J. M. (2013). Philosophical sensitivity. Metaphilosophy, 44(1-2), 171-186.
• Marashi, S. M. (2009). Teaching philosophy to children: a new experience in Iran. Analytic Teaching, 27(1), 12-15.
• Matsuoka, C.J. (2007). Thinking processes in middle school students: looking at habits of the mind and philo-sophy for children hawai’i. Doctoral Dissertation, University of Hawai’i, Hawai.
• Michaud, O. (2013). A qualitative study on education authority, shared authority and the practice of philosophy in a kindergarten classroom: a study of the multiple dimensions and complexities of a democratic class-room. Doctoral Dissertation, Montclair State University, Montclair.
• Millett, S. & Tapper, A. (2012). Benefits of collaborative philosophical inquiry in school. Educational Philosophy and Theory, 44(5), 546-567.
• Mirabal, B. L. (2008). Singing sacred songs in public schools: perspectives of primary school students. Doctoral Dissertation, Columbia University, Columbia.
• Oral, S. B. (2013). Can deweyan pragmatist aesthetics provide a robuts framework for the philosophy for children programme?. Stud Philos Educ, 32, 361-377.
• Öner, N. (1995). Felsefi tutum. Felsefe Dünyası, 18, 3-6.
• Platon. (1995). Diyaloglar 2 (T.Gökçöl, Çev.). İstanbul: Remzi.
• Pourtaghi, V., Hosseini, A. & Hejazi, E. (2014). Effectiveness of implementing philosophy for children program on students’ creativity. Scientific Journal of Pure and Applied Sciences, 3(6), 375-380.
• Reznitskaya, A. & Glina, M. (2013). Comparing student experiences with story discussions in dialogic versus traditional settings. The Journal of Educational Research, 106, 49-63.
• Schertz, M. (2007). Avoiding ‘passive empathy’ with philosophy for children. Journal of Moral Education, 36(2), 185-198.
• Sönmez, B. (2016). Düşünme eğitimi dersinin ilköğretim 6.sınıf öğrencilerinin eleştirel ve yaratıcı düşünme be-cerilerine etkisi. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Taş, I. (2017). Çocuklar için felsefe eğitimi programının 48-72 aylık çocukların zihin kuramı ve yaratıcılıklarına etkisi. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Taşdelen, V. (2017). Benlik ve varoluş. Ankara: Hece.
• Trickey, S. & Topping, K. J. (2006). Collaborative philosophical enquiry for school children: social-emotional effects at 10–12 years. School Psychology International, 27(5), 599-614.
• Topping, K. J. & Trickey, S. (2007a). Impact of philosophical enquiry on school students’ interactive behaviour. Thinking Skills and Creativity, 2, 73–84.
• Topping, K. J. & Trickey, S. (2007b). Collaborative philosophical enquiry for school children: cognitive effects at 10–12 years. British Journal of Educational Psychology, 77, 271-288.
• UNESCO (2007). Philosophy, a school of freedom. France: UNESCO.
• Weber, A. (1991). Felsefe tarihi (V. Eralp, Çev.). İstanbul: Soysal.
• Williams, S. (1993). Evaluating the Effects of Philosophical Enquiry in a Secondary School. The Village Com-munity School Philosophy for Children Project.
• Worley, P. (2009). Philosophy in philosophy in schools. Think, 8(23), 63-75.