Teenagers with autism Related to Children's Park 2-8 in the Istanbul Provincial Parental Opinions and suggestions

Year 2018, Volume: 11 Issue: 3, 437 - 443, 15.09.2018

Figen Altıner , Hakan Altınçekiç , Oktay Taymaz Sarı

Abstract

In this study problems in the parks in İstanbul being experienced by
children with autism were examined. The study comprises the children
with autism aged between 2-8 who are living in İstanbul. Three
separate studies have been conducted in this research. These include
literature search, conducting interviews with the parents of children with
autism spectrum disorders and examination of the stages in performing data
analysis.  Results of the study were
separately evaluated with sub-theme titles. Children's play area should
be created with an appropriate understanding of planning in qualitative and
quantitative terms at both projecting and implementation phases of the parks. The areas of the parks utilized are tempting to be
unnatural, due to some artificial materials such as rubber, plastic and metal
being used, which cause the autistic children to be
exposed too much heavy metals, which should also be restricted as much as
possible.

Keywords

Open green spaces, parks, disability, autism, İstanbul

2-8 Yaş Arası Otizmli Çocukların Ebeveynlerinin İstanbul İlindeki Parklara İlişkin Görüş ve Önerileri

Abstract

Bu
çalışmada otizmli çocukların parklarda yaşadıkları problemler incelenmiştir.
Çalışma, İstanbul’da yaşayan ve 2-8 yaş aralığında olan otizmli çocukları
kapsamaktadır. Araştırmada yöntem
olarak üç ayrı çalışma yapılmıştır. Bunlar; literatür araştırması, otizm
spektrum bozukluğu olan çocukların ebeveynleriyle görüşme yapılması ve veri
analizlerinin yapılmasında kullanılan yöntem ve aşamalarının incelenmesi çalışmalarını
içermektedir. Çalışma sonuçları alt tema başlıklarıyla ayrı ayrı
değerlendirilmiştir. Parkların gerek projelendirme gerekse uygulama aşamasında
çocuk oyun alanlarının niteliksel ve niceliksel açıdan uygun bir planlama
anlayışı içerisinde oluşturulması gerekmektedir. Otizmli çocukların çok fazla
ağır metallere maruz kalmasına yol açacak kauçuk, plastik ve metal gibi doğal
olmayan aynı zamanda elektriklenmeye sebep olan malzemelerin parklardaki
kullanım alanları mümkün olduğunca kısıtlanmalıdır.

Keywords

Açık yeşil alanlar, parklar, engelli, otizm spektrum bozukluğu, İstanbul

References

• Alkay, T. (1997). Kentsel Arazi Kullanımı ve Yeşil Alan İlişkisi- Bayrampaşa ve Beşiktaş Örneği, Doğayı Koruma Kent ve Ekoloji Sempozyumu. (18-19 Aralık 1997), İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi, 258266, İstanbul.
• Amerikan Psikiyatri Birliği. (1994). Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı, dördüncü baskı(DSM-IV) E Köroğlu (Çev ed). Hekimler Yayın Birliği Ankara.
• Atasoy, S. (2008). Yüksek Fonksiyonlu Otistik Çocuklarda Çeşitli Bilişsel Özellikler Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi, Doktora Tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
• Emür, S. H. (2007). Kentsel Yaşam Kalitesi Bileşenleri Arasında Açık ve Yeşil Alanların Önemi-Kayseri/Kocasinan İlçesi Park Alanları Analizi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı: 22 ,(367-396 s.).
• OP. (2016). https://www.tohumotizm.org.tr/otizm-spektrum-bozuklugu nedir, [Ziyaret Tarihi: 09.10.2016].
• ÖZVERİ. (2012). Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Ulusal Engelliler Veri Tabanı.
• Uzun, G. (1990). Kentsel Rekreasyon Alan Planlaması, Ç.Ü. Ziraat Fakültesi, Adana.
• World Health Organization-WHO. (2008). http://www.who.int/en/, [Ziyaret Tarihi: 09.09.2016].
• Yaşar, Y., 2014. Bireyselleştirilmiş Eğitim Programları (BEP) ve Kaynaştırma Kitapçığı, Gaziantep.