Bilindiği gibi mantıkta çıkarımlar doğrudan veya dolaylı olabilir ve dolaylı bir çıkarım olan kıyaslar Aristoteles mantığının temel konusunu oluşturur. Kıyasın dolaylı olmasının gerekçesi, sonucunun birden fazla öncüle dayanması ve bu yüzden doğrudan değil, dolaylı bir şekilde çıkarılmasıdır. Doğrudan çıkarımlar ise tek bir öncül önermesinden hemen yine tek bir sonuç önermesi çıkarırlar. Böyle çıkarımlardan bazıları öncülü ile sonucunun aynı doğruluk değerinde olduğu “eşdeğer önermeler”den oluşur. Basit önermelerle yapılan bu tür “eşdeğerlik çıkarımları” (eduction) döndürme yöntemi uygulanarak gerçekleştirilir ama dört basit önermenin dördünden de eşdeğeri olan sonuçlar her zaman çıkarılamaz. Bu çalışma eşdeğeri çıkarılamayan bazı önermelerin döndürme kurallarında esneklik yapılarak eşdeğerinin yakalandığı durumları, böyle eşdeğer önerme çiftlerinin yapısını ve özelliklerini değerlendirmiştir.
As it is known, inferences in logic can be immediate or mediate, and syllogisms, being mediate inference, are the subject matter of Aristotelean logic. Syllogism is a mediate inference because the conclusion is based on more than one premise and therefore inference not immediate but mediate. In immediate inferences, a conclusion immediately follows a single premise. Some of such inferences consist of “equivalent propositions” in which the premise and the conclusion have the same truth value. Such “equivalence inferences” (eduction) containing simple (categorical) propositions are performed by applying the transformation method but equivalent propositions from four simple propositions cannot be always obtainable. This work evaluates the situations in which the equivalence of some propositions whose equivalent cannot be deduced can be obtained by making flexibility in the transformation rules, and the structure and properties of such equivalence pairs.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 2 |